< Job 11 >
1 Unya mitubag si Sophar nga Naamathitanhon, ug miingon:
And Zophar the Naamathite answers and says:
2 Dili ba kinahanglan tubagon ang daghang mga pulong? Ug pakamatarungon ba ang tawo nga hinulti?
“Is a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?
3 Makapahilum ba sa mga katawohan ang imong mga pagpangandak? Ug sa magayubit ikaw wala bay tawo nga arang makapakaulaw kanimo?
Your boastings make men keep silent, You scorn, and none is causing blushing!
4 Kay ikaw nagaingon: Ang akong pagtolon-an ulay man, Ug ako mahinlo sa atubangan sa imong mga mata.
And you say, My discourse [is] pure, And I have been clean in Your eyes.
5 Apan oh, nga mosulti pa lamang unta ang Dios, Ug magabuka sa iyang mga ngabil batok kanimo,
And yet, O that God had spoken! And opens His lips with you.
6 Ug nga tudloan ka niya sa mga tinago sa kaalam! Kay kaniya sa pagkamasinabuton walay makatupong. Busa hibaloi nga ang Dios nagapaningil sa labing diyutay kay sa silot nga angay sa imong kasal-anan.
And declares to you secrets of wisdom, for counsel has foldings. And know that God forgets of your iniquity for you.
7 Makakaplag ka ba sa Dios pinaagi sa pagpangita? Makakab-ut ka ba sa pagkahingpit sa Makagagahum?
Do you find out God by searching? To perfection find out the Mighty One?
8 Sama sa gitas-on sa kalangitan; unsa ang arang mong mahimo? Labing halalum kay sa Sheol; unsa ang arang mong kahibaloan? (Sheol )
Heights of the heavens—what [can] you do? Deeper than Sheol—what [can] you know? (Sheol )
9 Ang iyang gidak-on labing daku kay sa kalibutan, Ug labing halapad kay sa kadagatan.
Its measure [is] longer than earth, and broader than the sea.
10 Kong siya molabang, ug kong iyang pagatak-umon, Ug kong iyang tigumon ngadto sa paghukom, nan kinsa ang arang makasalanta kaniya?
If He passes on, and shuts up, and assembles, Who then reverses it?
11 Kay siya nasayud sa mga tawong malimbongon: Siya makakita usab sa kasal-anan, bisan tuod dili siya magatagad niana.
For He has known men of vanity, And He sees iniquity, And one does not consider [it]!
12 Ang tawong hungog walay salabutan, Oo, ang tawo ipanganak ingon sa anak sa usa ka asnong ihalas.
And empty man is bold, And man is born [as] the colt of a wild donkey.
13 Kong ikaw magtarung sa imong kasingkasing, Ug ituy-od mo kaniya ang imong kamot:
If you have prepared your heart, And have spread out your hands to Him,
14 Kong ang kasal-anan anaa sa imong kamot, ipahilayo kana kanimo, Ug ang pagkadili-matarung ayaw papuy-a sa imong mga balong-balong.
If iniquity [is] in your hand, put it far off, And do not let perverseness dwell in your tents.
15 Sa walay duhaduha makayahat ka unya sa imong nawong nga walay buling; Oo, ikaw mahimong lig-on ug dili magakahadlok:
For then you lift up your face from blemish, And you have been firm, and do not fear.
16 Kay ikaw mahakalimot sa imong kaalaut; Ikaw mahinumdum niana ingon sa mga tubig nga manglabay.
For you forget misery, As waters passed away you remember.
17 Ug ang imong kinabuhi modan-ag labi pa kay sa udto; Maingon kana sa kabuntagon bisan pa anaay kangitngit.
And age rises above the noon, You fly—you are as the morning.
18 Ug ikaw magmalig-on kay anaa may paglaum; Oo, ikaw magapangita sa libut nimo, ug sa lig-on ikaw mopahulay.
And you have trusted because there is hope, And searched—in confidence you lie down,
19 Ikaw magahigda usab, ug walay bisan kinsa nga makapahadlok kanimo; Oo, daghanan ang mohangyo kanimo.
And you have rested, And none is causing trembling, And many have begged [at] your face;
20 Apan ang mga mata sa mga malinapason makawang, Ug sila walay dalangpanan nga ilang pagakalagiwan; Ug ang ilang paglaum mao ang pagpanugyan sa espiritu.
And the eyes of the wicked are consumed, And refuge has perished from them, And their hope [is] a breathing out of soul!”