< Job 10 >

1 Ang akong kalag gikapuyan na sa akong kinabuhi; Ipagula ko ang akong kaguol; ako mosulti sa kapait sa akong kalag.
“My soul has been weary of my life, I leave off my talking to myself, I speak in the bitterness of my soul.
2 Akong ingnon ang Dios: Ayaw ako pagsiloti; Itudlo kanako kong unsay hinungdan sa imong pagpakiglalis kanako.
I say to God, Do not condemn me, Let me know why You strive [with] me.
3 Maayo ba alang kanimo nga ikaw magalupig, Nga ikaw magabiay-biay sa buhat sa imong kamot, Ug magadan-ag sa ibabaw sa ginatambag sa mga dautan?
Is it good for You that You oppress? That You despise the labor of Your hands, And shine on the counsel of the wicked?
4 Aduna ba ikaw ing mga mata nga unod? Kun ang imong pagtan-aw, sama ba sa tinan-awan sa tawo?
Do you have eyes of flesh? Do You see as man sees?
5 Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa tawo, Kun ang imong katuigan ingon ba sa mga adlaw sa tawo,
[Are] Your days as the days of man? Your years as the days of a man?
6 Nga ikaw nagapangita man sa akong kadautan, Ug nagasusi sa akong sala,
That You inquire for my iniquity, And seek for my sin?
7 Bisan ikaw nahibalo nga ako dili man dautan, Ug walay bisan kinsa nga arang makakuha gikan sa imong kamot?
For You know that I am not wicked, And there is no deliverer from Your hand.
8 Ang imong mga kamot nagbuhat kanako ug nag-umol kanako, Sa tingub sa nagalibut; apan ikaw magapukan man kanako.
Your hands have taken pains about me, And they make me together all around, And You swallow me up!
9 Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo, nga ingon sa lapok imo akong giumol; Ug imo ba akong dad-on pag-usab sa abug?
Please remember That You have made me as clay, And You bring me back to dust.
10 Wala ba ako ibubo nimo ingon sa gatas, Ug gipagahi sama sa queso?
Do You not pour me out as milk? And curdle me as cheese?
11 Imo akong gibistihan sa panit ug unod, Ug imo akong gitagik sa mga bukog ug mga ugat.
Skin and flesh You put on me, And fence me with bones and sinews.
12 Ikaw naghatag kanako sa kinabuhi ug mahigugmaong-kalolot, Ug ang imong pagmatoto nakagbantay sa akong espiritu.
Life and kindness You have done with me. And Your inspection has preserved my spirit.
13 Apan kining mga butanga imong gitipigan sa imong kasingkasing; Ako nahibalo nga kini anaa ra kanimo:
And these You have laid up in Your heart, I have known that this [is] with You.
14 Kong ako makasala, nan ikaw magatimaan kanako, Ug ikaw dili kanako magpagawas sa akong kasal-anan.
If I sinned, then You have observed me, And do not acquit me from my iniquity,
15 Kong ako dautan man, alaut ako; Kong ako matarung, dili lamang ako mopaitaas sa akong ulo, Kay puno man sa kaulawan, Ug nagatan-aw sa akong kagul-anan.
If I have done wickedly—woe to me, And righteously—I do not lift up my head, Full of shame—then see my affliction,
16 Kong ang akong ulo magapataas sa iyang kaugalingon, ikaw, ingon sa usa ka leon magapangita kanako; Ug ikaw nagapadayag na usab kanako, sa imong kaugalingon, ingon nga kahibulongan.
And it rises—as a lion You hunt me. And You turn back—You show Yourself wonderful in me.
17 Imong ginabag-o ang imong mga pagpamatuod batok kanako, Ug ginadugangan mo ang imong kasuko batok kanako: Ang mga kausaban ug kagubatan ania uban kanako.
You renew Your witnesses against me, and multiply Your anger with me, Changes and warfare [are] with me.
18 Busa ngano man nga imo akong gipagula gikan sa tiyan? Patay na unta ako, ug walay mata unta nga nakakita kanako.
And why from the womb Have You brought me forth? I expire, and the eye does not see me.
19 Ako maingon unta, ingon sa wala ako matawo; Gihatud na unta ako gikan sa tago-angkan ngadto sa lubnganan.
I am as [if] I had not been, I am brought from the belly to the grave,
20 Dili ba diyutay da ang akong mga adlaw? nan humonong ka, Ug pasagdi ako aron nga makabaton ako ug diyutayng kalipay,
Are my days not few? Cease then, and put from me, And I brighten up a little,
21 Sa dili pa ako mogikan nga gikan didto dili na mobalik, Ngadto sa yuta sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon;
Before I go, and do not return, To a land of darkness and death-shade,
22 Ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, Sa yuta sa landong sa kamatayon, ug walay kahusay, Ug diin ang suga ingon sa tungang gabii.
A land of obscurity as thick darkness, Death-shade—and no order, And the shining [is] as thick darkness.”

< Job 10 >