< Jeremias 50 >
1 Ang pulong nga gisulti ni Jehova mahitungod sa Babilonia, ug mahitungod sa yuta sa mga Caldeahanon, pinaagi kang Jeremias nga manalagna.
Ko e folofola eni naʻe folofola ʻaki ʻe Sihova ki Papilone, pea mo e fonua ko Kalitia, ʻia Selemaia ko e palōfita.
2 Ipahayag ninyo sa taliwala sa mga nasud ug imantala, ug magpatindog kamo ug usa ka bandila; imantala ug ayaw pagtagoa: ingna: Ang Babilonia naagaw na, ang Bel gipakaulawan, ang Merodak nalisang; ang iyang mga larawan gipakaulawan, ang iyang mga dios-dios nangalisang.
“Fakahā ki he ngaahi puleʻanga, pea fakaʻilo, pea hiki hake ʻae fuka: fakaʻilo, pea ʻoua naʻa fakafufū: fakahā kuo kapa ʻa Papilone, kuo fakamaaʻi ʻa Peli, kuo maumauʻi ke lailai ʻa Melotaki; kuo fakamaaʻi ʻene ngaahi tamapua, kuo laiki ʻaupito hono ngaahi meʻa fakatātā.’
3 Kay gikan sa amihanan may migula nga usa ka nasud batok kaniya, nga magahimo sa iyang yuta nga biniyaan, ug walay mausa nga magapuyo didto: sila mangalagiw, sila manlakaw tawo ug mananap.
“He kuo haʻu kiate ia ʻae puleʻanga mei he tokelau, ʻaia te ne fakalala hono fonua, pea ʻe ʻikai nofo ki ai ha taha: te nau hiki, te nau ʻalu, ʻae tangata mo e manu fakatouʻosi.”
4 Niadtong mga adlawa, ug niadtong panahona, nagaingon si Jehova, ang mga anak sa Israel moanhi, sila ug ang mga anak sa Juda sa tingub; sila ug ang mga anak sa Juda sa tingub; managpanlakaw nga magahilak, ug mangita kang Jehova nga ilang Dios.
ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻI he ngaahi ʻaho ko ia, pea ʻi he kuonga ko ia, ʻe haʻu ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ko kinautolu mo e fānau ʻa Siuta fakataha, te nau ʻalu mo e tangi: te nau ʻalu pea kumi kia Sihova ko honau ʻOtua.
5 Sila magpakisusi mahitungod sa Sion uban angilang mga nawong nga pinatumong didto, nga magaingon: Umari kamo, ug makigtipon kamo kang Jehova sa usa ka tugon nga walay katapusan nga dili hikalimtan.
Te nau fehuʻi ki he hala ki Saione, pea fakahanga honau mata ki ai, ʻo pehē, ‘Haʻu ke tau fakataha ʻakitautolu kia Sihova ʻi he fuakava taʻengata ʻaia ʻe ʻikai fakangaloʻi.’
6 Ang akong katawohan mao ang carnero nga nangawala: ang ilang mga magbalantay maoy nagpasalaag kanila; kini gipamuhian nila didto sa kabukiran: diin minglaag sila gikan sa bukid ngadto sa bungtod; sila nalimot sa ilang dapit nga pahulayan.
“Ko hoku kakai ko e fanga sipi kuo mole: kuo fakahēʻi ʻakinautolu ʻe honau kau tauhi, kuo nau fakaafe ʻakinautolu ki he ngaahi moʻunga: kuo nau ʻalu mei he moʻunga ki he moʻunga, kuo nau fakangalongaloʻi ʻa honau mālōlōʻanga.
7 Gitukob sila sa tanan nga nakakaplag kanila; ug ang ilang mga kabatok, nanag-ingon: Kami wala managpakasala kay sila nanagpakasala batok kang Jehova, ang puloy-anan sa pagkamatarung, bisan pa si Jehova, ang paglaum sa ilang mga amahan.
Naʻe maumauʻi ʻakinautolu ʻekinautolu kotoa pē naʻe ʻiloʻi ʻakinautolu: pea naʻe pehē ʻe honau ngaahi fili, ‘ʻOku ʻikai te mau fai kovi, koeʻuhi kuo nau fai angahala kia Sihova, ko e nofoʻanga ʻoe angatonu, ʻio, kia Sihova, ko e ʻamanaki leleiʻanga ʻo ʻenau ngaahi tamai.’
8 Kumalagiw kamo gikan sa taliwala sa Babilonia, ug gumula kamo gikan sa yuta sa mga Caldeahanon, ug panig-ingon sa mga lakeng kanding sa atubangan sa mga panon.
“Mou hiki ʻi Papilone, pea ʻalu ʻi he fonua ʻoe kau Kalitia, pea te mou hangē ko e fanga kosi tangata, ʻoku muʻomuʻa ʻi he fanga manu.
9 Kay, ania karon, agdahon ko ug paanhion ko batok sa Babilonia ang usa ka pundok sa mga dagkung nasud, gikan sa yuta sa amihanan; ug sila managlaray sa ilang kaugalingon batok kaniya; gikan diha siya magaw: ang ilang mga udyong mahimong ingon sa usa ka batid nga gamhang tawo; walay mahibalik nga makawang.
“Vakai, he te u langa pea ʻomi ki Papilone, ʻae fakataha ʻoe ngaahi puleʻanga lahi mei he fonua tokelau: pea te nau teu tau kiate ia; pea te nau ʻave ia; ko ʻenau ngaahi ngahau ʻoku tatau mo e ngaahi ngahau ʻae tangata tau ʻoku poto; pea ʻe ʻikai foki taʻeʻaonga mai ha taha.
10 Ug ang Caldea mahimong tukbonon: matagbaw ang tanan nga motubkob kaniya, nagaingon si Jehova.
Pea ʻe hoko ʻa Kalitia ko e papaniʻanga; pea ʻe fiemālie ʻakinautolu kotoa pē ʻoku papani mei ai,” ʻoku pehē ʻe Sihova.
11 Tungod kay kamo nangalipay, tungod kay kamo nanagmaya, Oh kamo nga maoy nanulis sa akong panulondon, tungod kay kamo mapatuyangon ingon sa usa ka vaca nga dumalaga nga nagatamak sa trigo, ug mobahihi ingon sa makusog nga mga kabayo;
“ʻAkimoutolu ʻae kau fakaʻauha ʻo hoku tofiʻa, koeʻuhi kuo mou nekeneka, pea kuo mou fiefia, koeʻuhi ʻoku mou sino ʻo hangē ko e manu mui ʻoku kai mohuku, pea tangi ʻo hangē ko e fanga hoosi mālohi;
12 Ang imong inahan pagapakaulawan sa hilabihan gayud; kadtong magaanak kanimo pagalibogon: ania karon, siya mahimong labing iwit sa mga nasud, usa ka kamingawan, usa ka ugang yuta, ug usa ka yutang biniyaan.
ʻE puputuʻu lahi ʻa hoʻomou faʻē; ʻe mā lahi ʻaia naʻe fanauʻi ʻakimoutolu: vakai, te ke hoko ko e kimui ʻi he ngaahi puleʻanga, ko e potu lala, ko e fonua mōmoa, pea ko e toafa.
13 Tungod sa kaligutgut ni Jehova siya dili pagapuy-an, mahimo hinoon siya nga kamingawan nga hingpit: bisan kinsa nga moagi sa Babilonia mahitingala, ug magasitsit uban ang pagbiaybiay tungod sa tanan niyang mga hampak.
ʻE ʻikai fakakakai ia koeʻuhi ko e houhau ʻo Sihova, ka ʻe fakalala ʻaupito ia: ʻe ofo ʻakinautolu kotoa pē ʻoku ʻalu ʻi Papilone, pea fakaʻiseʻisa koeʻuhi ko hono ngaahi tautea.
14 Andama ang inyong kaugalingon batok sa Babilonia nga magalibut tanan kamo nga nagabusog sa pana; panaa ninyo siya, hutda ang mga udyong sa pana: kay siya nakasala batok kang Jehova.
Mou teu tau ki Papilone ʻo kāpui ia: ko kimoutolu kotoa pē ʻoku faʻa teke ʻae kaufana, fanaʻi ia, pea ʻoua naʻa taʻofi ʻae ngaahi ngahau: koeʻuhi kuo ne fai angahala kia Sihova.
15 Managsinggit kamo nga magalibut batok kaniya: siya mitugyan na sa iyang kaugalingon: ang iyang mga salipdanan nangapukan, ang iyang mga paril gipanagtumpag; kay kini mao ang panimalus ni Jehova: panimasli siya; ingon sa iyang nahimo, buhata kaniya.
Kalanga ʻakimoutolu ʻoku takatakai ia: kuo ne tuku mai hono nima: kuo hinga hono ngaahi tuʻunga, kuo holoki hifo hono ngaahi ʻā: koeʻuhi ko e houhau ia ʻo Sihova: mou totongi kiate ia; fai kiate ia, ʻo hangē ko ʻene fai ʻe ia.
16 Laglaga ang mamumugas gikan sa Babilonia, ug kadtong nagakupot sa galab sa panahon sa ting-ani: tungod sa kahadlok sa madaugdaugong espada sila moliso ang tagsatagsa paingon sa iyang katawohan, ug sila manalagan ang tagsatagsa paingon sa iyang kaugalingong yuta.
Tuʻusi ʻae tangata tūtuuʻi mei Papilone, pea mo ia ʻoku ala ki he hele tuʻusi ʻi he ututaʻu: he ko e manavahē ki he heletā ʻoe fakaʻauha, te nau taki taha afe ai ki hono kakai, pea te nau taki taha hola ki hono fonua.
17 Ang Israel mao ang carnero nga ginaayam; gipatlaag siya sa mga leon: ang nahauna, gilamoy siya sa hari sa Asiria; ug karon sa katapusan gidugmok ang iyang mga bukog ni Nabucodonosor nga hari sa Babilonia.
“Ko e sipi hē ʻa ʻIsileli; kuo fakahēʻi ia ʻe he fanga laione: kuo tomuʻa keina ia ʻe he tuʻi ʻo ʻAsilia; pea muimui ʻa Nepukanesa ni ko e tuʻi ʻo Papilone kuo ne fesiʻi hono ngaahi hui.
18 Busa mao kini nga giingon ni Jehova sa mga panon, ang Dios sa Israel: Ania karon, silotan ko ang hari sa Babilonia, ug ang iyang yuta, ingon sa akong pagsilot sa hari sa Asiria.
Ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli; Vakai, te u tautea ʻae tuʻi ʻo Papilone pea mo hono fonua, ʻo hangē ko ʻeku tautea ʻae tuʻi ʻo ʻAsilia.
19 Ug dad-on ko pagbalik ang Israel ngadto sa iyang sibsibanan, ug siya magasibsib ibabaw sa Carmelo ug sa Basan, ug ang iyang kalag matagbaw ibabaw sa bukid sa Ephraim ug sa Galaad.
Pea te u toe ʻomi ʻa ʻIsileli ki hono nofoʻanga, pea ʻe fafanga ia ʻi Kameli mo Pesani, pea ʻe mākona hono laumālie ʻi he moʻunga ko ʻIfalemi mo Kiliati.”
20 Niadtong mga adlawa, ug niadtong panahona, nagaingon si Jehova, ang kasal-anan sa Israel pagappangitaon, ug walay makita; ug ang mga sala sa Juda, ug kini dili hingkaplagan: kay pasayloon ko sila nga akong ibilin ingon nga salin.
ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻI he ngaahi ʻaho ko ia, pea ʻi he kuonga ko ia ʻe kumi ki ha angahala ʻa ʻIsileli, ka ʻe ʻikai ʻilo ia; pea mo e angahala ʻa Siuta, ka ʻe ʻikai ʻiloa: he te u fakamolemole ʻakinautolu ʻaia kuo u fakatoe.
21 Tumungas ka batok sa yuta sa mga Merataimhon, bisan pa batok niini, ug batok sa mga pumoluyo sa Pekod: pamatyon mo sila ug laglagon mo gayud sila, nagaingon si Jehova; ug buhata sumala sa tanan nga gisugo ko kanimo.
“ʻAlu hake ki he fonua ʻoe kau angatonu, te u tau kiate ia, mo e kakai ʻo Pikote:” ʻoku pehē ʻe Sihova, “Ngaohi ke lala mo fakaʻauha ʻa honau hako, pea fai ʻo hangē ko e meʻa kotoa pē kuo u fekau kiate koe.
22 Ang dinaguok sa gubat ania sa yuta, ug sa dakung pagkalaglag.
ʻOku ai ʻae longolongo tau ʻi he fonua, pea mo e fakaʻauha lahi.
23 Naunsa nga ang pakang sa tibook nga yuta naputol man ug nabunggo! naunsa nga ang Babilonia, nahimong usa ka biniyaan sa taliwala sa mga nasud!
Hono ʻikai tuʻusi mo maumauʻi ʻae hamala ʻo māmani kotoa pē! Hono ʻikai hoko ʻa Papilone ko e meʻa fakaofo ʻi he ngaahi puleʻanga!
24 Ako nagbutang ug usa ka lit-ag alang kanimo, ug ikaw usab hisakpan, Oh Babilonia, ug ikaw wala makaalingat: ikaw hikaplagan, ug ingon man usab hidakpan, tungod kay ikaw nakig-away batok kang Jehova.
ʻE Papilone kuo u ʻai ʻae tauhele kiate koe, pea kuo ke moʻua foki, pea naʻe ʻikai te ke ʻilo: kuo ʻilo koe, pea kuo maʻu koe foki, koeʻuhi kuo ke angatuʻu kia Sihova.
25 Gibuksan ni Jehova ang iyang tipiganan sa hinagiban, ug gipagula ang mga hinagiban sa iyang kapungot; kay ang Ginoo, si Jehova sa mga panon, may bulohaton nga tibawason sa yuta sa mga Caldeahanon.
Kuo fakaava ʻe Sihova hono fale mahafutau, pea kuo ʻomi mei ai ʻae ngaahi mahafu ʻo hono houhau: he ko e ngāue eni ʻa Sihova ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau ʻi he fonua ʻoe kau Kalitia.
26 Umari kamo batok kaniya gikan sa kinatumyang utlanan; buksi ang iyang mga kamalig; isalibay siya ingon sa mga tinapok; isalibay siya ingon sa mga tinapok; ug laglaga siya sa hingpit: ayaw pagtugoti nga may mahibilin kaniya.
Haʻu kiate ia mei he ngaahi potu mamaʻo, fakaava ʻa hono ngaahi feleoko: pea laku hake ia ke hangē ko e ngaahi tafungofunga, pea fakaʻauha ia; ʻoua naʻa fakatoe ha meʻa siʻi kiate ia.
27 Pamatya ang tanan niyang mga toro nga vaca: paadtoa sila sa ihawan: alaut sila! kay ang ialng adlaw miabut na, ang panahon sa pagdu-aw kanila.
Tāmateʻi ʻene fanga pulu kotoa pē, tuku ke nau ʻalu hifo ki he tāmateʻi: ʻe malaʻia ʻakinautolu! He kuo hokosia honau ʻaho, ko e kuonga ʻo honau ʻaʻahi.”
28 Ang tingog niadtong nangalagiw ug nakagawas gikan sa yuta sa Babilonia, sa pagpahayag didto sa Sion sa panimalus ni Jehova nga atong Dios, ang pagpanimalus sa iyang templo.
Ko e leʻo ʻokinautolu ʻoku hola pea hao mei he fonua ʻo Papilone, ke fakahā ʻi Saione ʻae houhau ʻo Sihova ko hotau ʻOtua, ko e totongi koeʻuhi ko hono fale tapu.
29 Tawga sa tingub ang mga magpapana batok sa Babilonia, silang tanan nga nanagbusog sa pana: magpahaluna kamo paglibut batok kaniya; ayaw pagpagawasa ang bisan kinsa niana: balusi siya sumala sa iyang mga buhat; sumala sa tanan nga iyang gibuhat, buhata kaniya; tungod kay nagarboso siya batok kang Jehova, batok sa Balaan sa Israel.
“Ui ke fakataha ʻae kau tangata fakakaufana ki Papilone: ko kimoutolu kotoa pē ʻoku teke ʻae kaufana, mou nofo takatakai ki ai; ke ʻoua naʻa hao ha taha mei ai: totongi kiate ia ʻo hangē ko ʻene ngāue; fai kiate ia ʻo hangē ko e meʻa kotoa pē kuo ne fai, koeʻuhi kuo ne fielahi kia Sihova, ki he tokotaha māʻoniʻoni ʻo ʻIsileli.
30 Busa ang iang mga batan-ong lalake mangapukan sa iyang kadalanan, ug ang tanan niyang mga tawong iggugubat igahatud ngadto sa kahilum niadtong adlawa, nagaingon si Jehova.
Ko ia ʻe tō ai ʻa hono kau talavou ʻi he hala, pea ʻe tuʻusi ʻa hono kau tangata tau ʻi he ʻaho ko ia,” ʻoku pehē ʻe Sihova.
31 Ania karon, ako batok kanimo, Oh ikaw nga garboso kaayo, nagaingon ang Ginoo, si Jehova sa mga panon; kay miabut na ang imong adlaw, ang panahon sa akong pagdu-aw kanimo.
ʻOku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau, “Vakai ʻoku ou fili ʻaki koe, ʻa koe ko e fielahi, he kuo hokosia mai ho ʻaho, pea mo e kuonga te u ʻaʻahi ai kiate koe.
32 Ug ang tawong garboso mahipangdol ug mapukan, ug walay magabangon kaniya; ug silaban ko sa kalayo ang iyang mga ciudad, ug kini magalamoy sa tanan nga nagalibut kaniya.
Pea ʻe tōhumu ʻo hinga ʻae fielahi, pea ʻe ʻikai fokotuʻu hake ia ʻe ha taha: pea te u tutu ʻae afi ʻi hono ngaahi kolo, pea te ne fakaʻauha takatakai kotoa pē ia.”
33 Mao kini ang giingon ni Jehova sa mga panon: Ang mga anak sa Israel ug ang mga anak sa Juda ginadaugdaug sa tingub; ug ang tanan nga nanagbihag kanila nagpugong sa hugot kanila; sila nanagdumili sa pagbuhi kanila.
ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; “Naʻe taʻomia fakataha ʻae fānau ʻa ʻIsileli pea mo e fānau ʻa Siuta: pea kuku maʻu ʻekinautolu kotoa pē naʻe ʻave pōpula ʻakinautolu; pea naʻe ʻikai te nau loto ke tukuange ʻakinautolu.
34 Ang ilang Mamamawi kusganon man; si Jehova sa mga panon mao ang iyang ngalan: siya magalaban sa hingpit sa ilang katungod, aron siya makahatag pahulay sa yuta, ug kasamok sa mga pumoluyo sa Babilonia.
ʻOku mālohi ʻa honau Huhuʻi; ko hono huafa ko Sihova ʻoe ngaahi kautau: te ne langomakiʻi ʻaupito ʻakinautolu, koeʻuhi ke ne foaki ʻae fiemālie ki he fonua, pea mo e maveuveu ki he kakai ʻo Papilone.
35 Ang espada anaa sa ibabaw sa mga Caldeahanon, nagaingon si Jehova, ug ibabaw sa mga pumoluyo sa Babilonia, ug ibabaw sa iyang mga principe, ug ibabaw sa iyang manggialamong mga tawo.
“ʻOku pehē ʻe Sihova, ʻE hoko ʻae heletā ki he kau Kalitia, mo e kakai ʻo Papilone, mo e houʻeiki, pea mo hono kau tangata poto.
36 Ang espada anaa sa ibabaw sa mga tawong andakan; ug sila mangabuang; ang usa ka espada anaa sa iyang kusganong mga tawo; ug sila pagalisangon.
Pea ʻe hoko ʻae heletā ki he kau kākā; pea te nau loto vale: pea ʻe hoko ʻae heletā ki hono kau mālohi; pea te nau manavahē.
37 Ang espada anaa sa ibabaw sa ilang mga kabayo, ug ibabaw sa ilang mga carro ug ibabaw sa tanang katawohan nga nagakasagol sa taliwala niya; ug sila mangahimong ingon sa mga babaye: ang espada anaa sa ibabaw sa iyang mga bahandi; ug sila pagatulison.
Pea ʻe hoko ʻae heletā ki heʻenau fanga hoosi, mo ʻenau ngaahi saliote, mo e kakai kehekehe ʻoku ʻiate ia pea te nau liliu ʻo hangē ko e kau fefine: ʻe hoko ʻae heletā ki heʻene koloa; pea ʻe kaihaʻasia ʻakinautolu.
38 Ang hulaw anaa sa ibabaw sa iyang katubigan, ug sila mahimong mamala; kay kini mao ang yuta sa mga larawan nga linilok, ug sila mangabuang sa ilang mga dios-dios.
ʻE laʻāina ʻa hono ngaahi vai; pea te nau maha: he ko e fonua ia ʻoe meʻa fakatātā kuo tā, pea ʻoku nau vikiviki ʻi he ngaahi tamapua.
39 Busa ang mga ihalas nga mananap sa kamingawan uban ang mga lobo managpuyo didto, ug ang mga avestrus mopuyo didto: ug kini dili na gayud pagapuy-an sa walay katapusan; ni pagapuy-an pa kini gikan sa kaliwatan hangtud sa kaliwatan.
Ko ia ʻe nofo ai ʻae fanga manu hehengi ʻoe toafa, pea mo e fanga manu hehengi ʻoe ngaahi motu, pea ʻe nofo ai ʻae fanga lulu; pea ʻe ʻikai fakakakai ia ʻo taʻengata; pea ʻe ʻikai ha toe nofo ʻe fai ai mei he toʻutangata ki he toʻutangata.
40 Ingon nga ang Sodoma ug Gomorra gigun-ob sa Dios ug ang iyang mga ciudad nga silingan, nagaingon si Jehova, sa mao nga pagkaagi walay tawo nga magapuyo didto, ni may anak sa tawo nga molangyaw didto.
ʻE tatau ia mo e fakaʻauha ʻe he ʻOtua ʻa Sotoma mo Komola, pea mo e ngaahi kolo ofi ki ai,” ʻoku pehē ʻe Sihova; “ʻE ʻikai nofo ai ha tangata, pea ʻe ʻikai ʻāunofo ki ai ʻae foha ʻoe tangata.
41 Ania karon, ang usa ka katawohan mogula gikan sa amihanan; ug usa ka dakung nasud ug daghang mga hari, manindog gikan sa mga kinatumyang bahin sa yuta.
“Vakai, ʻe haʻu ʻae kakai mei he tokelau, ko e puleʻanga lahi, pea ʻe tuʻu hake ʻae ngaahi tuʻi mei he ngaahi fonua mamaʻo.
42 Sila mogunit sa pana ug sa bangkaw; sila mabangis, ug dili magapakita ug kalooy; ang ilang tingog modaguok sama sa dagat, ug sila magatungtong sa mga kabayo, tagsatagsa magalaray alang sa gubat, ingon sa usa ka tawo ngadto sa gubat, batok kanimo, Oh anak nga babaye sa Babilonia.
Te nau kuku ki he kaufana mo e tao: te nau ʻita, pea ʻe ʻikai fai ʻaloʻofa: ʻe longoaʻa honau leʻo ʻo hangē ko e tahi, pea te nau heka ki he fanga hoosi, pea ʻe teu tau taki taha, ʻo hangē ko e tangata tau kiate koe, ʻE taʻahine ʻo Papilone.
43 Ang hari sa Babilonia nakadungog sa mga balita mahitungod kanila, ug ang iyang mga kamot nangaluya: ang kaguol maoy midakup kaniya, ug ang mga kaul-ol ingon sa usa ka babaye nga nagaanak.
Naʻe fanongo ki heʻenau ongoongo ʻe he tuʻi ʻo Papilone, pea kuo hoko ʻo vaivai hono nima: pea kuo maʻu ia ʻe he mamahi, mo e feinga ʻo hangē ko e fefine ʻoku langā.
44 Ania karon, ang kaaway motungha sama sa usa ka leon nga gikan sa garbo sa Jordan batok sa puloy-anan nga malig-on: kay sa kalit padalaganon ko sila gikan kaniya: ug bisan kinsa ang pilion, itudlo ko siya sa ibabaw niini: kay kinsa man ang sama kanako? ug kinsa ba ang magtudlo kanako sa panahon? ug kinsa ba ang magbalantay nga makatindog sa atubangan ko?
Vakai te ne ʻalu hake ʻo hangē ko e laione, mei he fonu mahakehake ʻo Sioatani ki he nofoʻanga ʻoe mālohi: ka te u pule ke nau hola fakafokifā meiate ia: pea ko hai ha tangata kuo fili koeʻuhi ke u tuʻutuʻuni ke puleʻi ia? He ko hai ʻoku tatau mo au? Pea ko hai te ne akonakiʻi au? Pea ko hai ʻae tauhi ko ia ke ne tuʻu ʻi hoku ʻao?”
45 Busa pamati kamo sa tambag ni Jehova, nga iyang gitinguha batok sa Babilonia; ug ang iyang mga tuyo nga iyang gitinguha batok sa yuta sa mga Caldeahanon: Sa pagkamatuod pagaguyoron sila sa halayo, bisan pa ang mga magagmay sa panon; sa pagkamatuod buhaton niya nga biniyaan ang ilang puloy-anan uban kanila.
Ko ia mou fanongo ki he fakakaukau ʻa Sihova, ʻaia kuo ne tuʻutuʻuni ki Papilone; pea mo e tuʻutuʻuni, kuo ne tuʻutuʻuni ki he kakai ʻo Kalitia: ko e moʻoni ʻe ʻave ʻakinautolu ʻe he siʻi hifo: ko e moʻoni te ne ngaohi honau nofoʻanga ko e potu liʻaki ʻiate kinautolu.
46 Sa dinahunog sa pagkaagaw sa Babilonia ang yuta magalinog, ug ang pagsiyagit madungog sa taliwala sa mga nasud.
ʻOku ngalulu ʻae kelekele ʻi he longoaʻa ʻoe kapa ʻo Papilone, pea ʻe ongo atu ʻene tangi ki he kakai kotoa pē.”