Isaias 55
1 Ho, ang tagsatagsa nga ginauhaw, umari kamo sa mga tubig, ug siya nga walay salapi; umari kamo, pumalit, ug kumaon; oo, umari kamo, palit ug vino ug gatas sa walay salapi ug sa walay bili.
Omnes sitientes venite ad aquas: et qui non habetis argentum, properate, emite, et comedite: venite, emite absque argento, et absque ulla commutatione vinum et lac.
2 Nan ngano man nga magagasto kamo sa salapi alang niana nga dili tinapay? ug sa inyong pinangitaan alang niadtong dili makabusog? Patalinghug kamo pag-ayo kanako, ug kan-a ninyo kana nga maayo, ug tugoti nga ang inyong kalag magakalipay sa iyang kaugalingon nga katambok.
Quare appenditis argentum non in panibus, et laborem vestrum non in saturitate? Audite audientes me, et comedite bonum, et delectabitur in crassitudine anima vestra.
3 Ikiling ang imong igdulungog ug umari kanako; patalinghug ug ang imong kalag mabuhi: ug ako magabuhat ug usa ka walay-katapusang tugon uban kaninyo, bisan pa ang matinumanon nga mga kalooy ni David.
Inclinate aurem vestram, et venite ad me: audite, et vivet anima vestra, et feriam vobiscum pactum sempiternum, misericordias David fideles.
4 Ania karon, gihatag ko siya alang sa usa ka saksi sa mga katawohan, usa ka pangulo ug magmamando sa mga katawohan.
Ecce testem populis dedi eum, ducem ac præceptorem gentibus.
5 Ania karon, ikaw magatawag ug usa ka nasud nga wala mo hiilhi: ug usa ka nasud nga wala makaila kanimo modalagan nganha kanimo, tungod kang Jehova nga imong Dios, ug tungod sa Balaan sa Israel; kay siya nagahimaya kanimo.
Ecce gentem, quam nesciebas, vocabis: et gentes, quæ te non cognoverunt, ad te current propter Dominum Deum tuum, et Sanctum Israel, quia glorificavit te.
6 Pangitaa ninyo si Jehova samtang siya hikaplagan pa; sangpita ninyo siya samtang anaa pa siya sa duol:
Quærite Dominum, dum inveniri potest: invocate eum, dum prope est.
7 Pabiyai sa dautan ang iyang dalan, ug sa tawo nga dili matarung ang iyang mga hunahuna; ug pabalika siya kang Jehova, ug siya malooy kaniya; ug sa atong Dios, kay siya mopasaylo sa madagayaon gayud.
Derelinquat impius viam suam, et vir iniquus cogitationes suas, et revertatur ad Dominum, et miserebitur eius, et ad Deum nostrum: quoniam multus est ad ignoscendum.
8 Kay akong mga hunahuna dili mao ang inyong mga hunahuna, ni ang inyong mga dalan akong mga dalan, nagaingon si Jehova.
Non enim cogitationes meæ, cogitationes vestræ: neque viæ vestræ, viæ meæ, dicit Dominus.
9 Kay maingon nga ang mga langit hataas kay sa yuta, mao man ang akong mga dalan labi pang hataas kay sa inyong mga dalan, ug ang akong mga hunahuna kay sa inyong mga hunahuna.
Quia sicut exaltantur cæli a terra, sic exaltatæ sunt viæ meæ a viis vestris, et cogitationes meæ a cogitationibus vestris.
10 Kay maingon nga ang ulan ug ang nieve managpanulo gikan sa langit, ug dili na mobalik didto, apan nagahubo sa yuta, ug magahimo niini nga manalingsing, ug mamutot, ug magahatag sa binhi sa mga magpupugas ug tinapay sa kumakaon;
Et quomodo descendit imber, et nix de cælo, et illuc ultra non revertitur, sed inebriat terram, et infundit eam, et germinare eam facit, et dat semen serenti, et panem comedenti:
11 Sa ingon niini mao man ang akong pulong nga magagula gikan sa akong baba: kini dili mobalik kanako nga walay kapuslanan, kondili nga kini magatuman sa akong gikahimut-an, ug kini magapauswag sa butang nga tungod niana kini akong gipadala.
Sic erit verbum meum, quod egredietur de ore meo: non revertetur ad me vacuum, sed faciet quæcumque volui, et prosperabitur in his, ad quæ misi illud.
12 Kay kamo manggula uban ang kalipay, ug pagamandoan uban sa pakigdait: ang mga bukid ug mga bungtod mohunat sa pag-awit sa imong atubangan; ug ang tanang kakahoyan sa kapatagan mopagakpak sa ilang mga kamot.
Quia in lætitia egrediemini, et in pace deducemini: montes et colles cantabunt coram vobis laudem, et omnia ligna regionis plaudent manu.
13 Sa dapit sa tunok motubo ang haya; ug sa dapit sa sampinit motubo ang arayan: ug kini mamahimong usa ka ngalan kang Jehova, alang sa usa ka walay-katapusang timaan nga dili pagaputlon.
Pro saliunca ascendet abies, et pro urtica crescet myrtus: et erit Dominus nominatus in signum æternum, quod non auferetur.
