Isaias 42
1 Ania karon, ang akong sulogoon, nga akong ginapataas; ang akong pinili, nga kaniya ang akong kalag nagakalipay: ako nagbutang sa ibabaw kaniya sa akong Espiritu; siya magadala ug justicia sa mga Gentil.
Behold my servant, whom I uphold, My chosen, in whom my soul delighteth, I have put my spirit upon him; He shall cause law to go forth to the nations.
2 Siya dili mosinggit ni mopataas sa iyang tingog, ni mopabati niini sa dalan.
He shall not cry aloud, nor lift up his voice, Nor cause it to be heard in the street.
3 Sa usa ka nabasag nga bagakay dili siya mobali, ug sa usa ka nagapid-ok nga pabilo dili siya mopalong: siya magadala ug justicia diha sa kamatuoran.
The bruised reed shall he not break, And the glimmering flax shall he not quench; He shall send forth law according to truth.
4 Siya dili mapakyas ni maluya, hangtud nga mapahaluna na niya ang justicia sa yuta; ug ang mga pulo magahulat sa iyang Kasugoan.
He shall not fail, nor become weary, Until he shall have established justice in the earth. And distant nations shall wait for his law.
5 Mao kini ang gipamulong ni Jehova nga Dios, siya nga nagbuhat sa langit, ug ang nagbuklad kanila; siya nga nagkatag sa yuta ug ang mga nagagikan niini; siya nga nagahatag ug gininhawa sa katawohan nga anaa sa ibabaw niini, ug espiritu kanilang nanaglakaw sa ibabaw niini.
Thus saith God Jehovah, Who created the heavens and stretched them out, Who spread forth the earth, and that which springeth forth from it, Who gave breath to the people upon it, And spirit to them that walk thereon:
6 Ako, si Jehova, nagtawag kanimo sa pagkamatarung, ug magakupot sa imong kamot, ug magabantay kanimo, ug mohatag kanimo nga usa ka tugon sa katawohan, alang sa usa ka suga sa mga Gentil;
I, Jehovah, have called thee for salvation; I will hold thee by the hand; I will defend thee, and make thee a covenant to the people, A light to the nations;
7 Aron sa pagpabuka sa mga mata nga nangabuta, aron sa pagpagula sa mga binilanggo gikan sa bilanggoan, ug sila nga nanaglingkod sa kangitngitan gikan sa balay nga bilanggoanan.
To open the blind eyes, To bring out the prisoners from the prison, And them that sit in darkness out of the prison-house.
8 Ako mao si Jehova, kini mao ang akong ngalan; ug ang akong himaya dili nako igahatag sa uban ni ang akong pagdayeg sa mga linilok nga mga larawan.
I am Jehovah, that is my name; And my glory will I not give to another, Nor my praise to graven images.
9 Ania karon ang mga butang sa una mangagi, ug ang bag-ong butang mao ang akong ginapahayag; sa dili pa sila motungha ako magasaysay kaninyo mahitungod kanila.
The former things, behold! they are come to pass, And new things do I now declare; Before they spring forth, I make them known to you.
10 Pag-awit kang Jehova ug usa ka bag-ong alawiton, ug ang iyang pagdayeg gikan sa kinatumyan sa yuta: kamo nga mangadto sa dagat, ug ang tanan nga anaa sa sulod niini, ang mga pulo, ug ang mga pumoluyo niini.
Sing to Jehovah a new song; His praise to the ends of the earth; Ye that go down upon the sea, and all that fill it; Ye distant coasts, and ye that dwell therein!
11 Pasagdi nga ang mga kamingawan ug ang mga ciudad niini magpatugbaw sa ilang tingog, ang mga balangay nga ginapuy-an ni Cedar; pasagdi nga ang pumoluyo sa Sela manag-awit, pasinggita sila gikan sa kinaatumyan sa kabukiran.
Let the desert cry aloud, and the cities thereof; The villages, that Kedar inhabiteth; Let the inhabitants of the rock sing; Let them shout from the top of the mountains!
12 Pasagdi sila nga maghatag ug himaya kang Jehova, ug magapahayag sa iyang pagdayeg sa mga pulo.
Let them give glory to Jehovah, And proclaim his praise in distant lands!
13 Si Jehova mogula ingon nga usa ka gamhanan nga tawo; iyang pagalihokon ang iyang kaisug sama sa usa ka tawo sa gubat: siya mosinggit, oo, siya mosinggit sa makusog; siya sa mabaskugon gayud magahimo batok sa iyang mga kaaway.
Jehovah shall march forth like a hero; Like a mighty warrior shall he rouse his indignation, He shall cry aloud; he shall shout the war-cry, And show himself mighty against his enemies.
14 Ako naghilum sa hataas na nga panahon, ako wala magatimik, ug nagpugong sa akong kaugalingon: karon ako mosinggit sama sa usa ka babayeng nagaanak; ako mohingahinga ug kotasan.
“I have long held my peace; I have been still and refrained myself; But now will I cry like a woman in travail; I will destroy and swallow up at once.
15 Akong pagalumpagon ang mga bukid ug mga hungtod, ug palayaon ko ang tanan nilang mga ulotanon; ug himoon ko ang mga suba nga mga pulo, ug pakamad-on ko ang mga danawan.
I will lay waste mountains and hills, And dry up all their herbs. I will make the river solid land, And dry up the pools of water.
16 Ug ako modala sa mga buta sa usa ka dalan nga wala nila hibaloi, sa mga alagianan nga wala nila hibaloi, ako silang mandoan; ako magahimo sa kangitngit nga kahayag sa ilang atubangan, ug ang mga baliko nga mga dapit matul-id. Kining mga butanga maoy akong pagabuhaton, ug dili ko sila pagabiyaan.
Then will I lead the blind in a way which they know not, And in unknown paths will I guide them; I will make darkness light before them, And crooked paths straight; These things will I do for them, and not forsake them.”
17 Sila pagapabalikon, sila pagapakaulawan gayud, kanang nanagsalig sa linilok nga mga larawan, kanang nanag-ingon sa tinunaw nga mga larawan: Kamo mao ang among mga dios.
Then shall they be turned back, and be put to shame, Who trust in graven images; Who say to molten images, “Ye are our gods!”
18 Pamati, kamong mga bungol; ug tan-aw kamong mga buta, aron kamo makakita.
Hear, O ye deaf! And look, ye blind, and see!
19 Kinsa ba ang buta, kondili ang akong alagad? kun ang bungol ingon sa akong sinugo nga akong gipadala? kinsa ba ang buta nga sama kaniya nga anaa sa pakigdait uban kanako, ug buta ingon sa sulogoon ni Jehova?
Who is blind, if not my servant? And who so deaf as my messenger, whom I send? Who so blind as the friend of God, So blind as the servant of Jehovah?
20 Ikaw makakita sa daghang mga butang, apan ikaw wala magpaniid; ang iyang mga igdulungog binuksan, apan siya dili makadungog.
Thou seest many things, but regardest them not; Thou hast thine ears open, but hearest not!
21 Nakapahimuot kana kang Jehova, tungod sa iyang pagkamatarung sa pagpadaku sa Kasugoan, ug ang pagbuhat niini nga dungganan.
It pleased Jehovah for his goodness' sake To give him a law, great and glorious;
22 Apan kini mao ang usa ka katawohan nga gikawatan ug gitulisan; silang tanan hinglit-agan sa mga gahong, ug sila gitagoan sa mga balay nga bilanggoan; sila maoy alang sa usa ka tulokbonon ug walay bisan kinsa nga magaluwas; sila alang sa usa ka alagawon, ug walay bisan kinsa nga nag-ingon; Iuli.
And yet it is a robbed and plundered people; They are all of them bound in prisons, And hid in dungeons; They have become a spoil, and none delivereth; A prey, and none saith, “Restore!”
23 Kinsa ba ang anaa sa taliwala kaninyo nga mopatalinghug niini, nga mamati ug mopatalinghug sa panahon nga umalabut?
Who is there among you that will give ear to this, That will listen and attend for the time to come?
24 Kinsa ba ang mihatag kang Jacob alang sa usa ka bilihagon, ug kang Israel ngadto sa mga tulisan? dili ba si Jehova? siya kang kansa kita nanagpakasala, ug siya nga kang kinsang mga dalan dili sila manlakaw, ni sila nagmatinumanon sa iyang Kasugoan.
Who gave Jacob to be a spoil, And Israel to plunderers? Was it not Jehovah, against whom we sinned, In whose ways we would not walk, And whose laws we would not obey?
25 Tungod niini iyang gibubo sa ibabaw niya ang kabangis sa iyang kasuko, ug ang kusog sa gubat; ug kini nakapasilaub kaniya sa iyang maglibut, apan siya wala masayud niini; ug kini nakasunog kaniya, apan kini wala niya ibutang sa iyang kasingkasing.
Therefore hath he poured out upon Israel the fury of his wrath, and the violence of war; It kindled a flame around about him, yet he did not regard it; It set him on fire, yet he laid it not to heart.
