Isaias 16

1 Ipadala ninyo ang mga nating carnero alang sa punoan sa yuta gikan sa Selah ngadto sa kamingawan, ngadto sa bukid sa anak nga babaye sa Sion.

And they will send ... to the mountain of the daughter of Zion.

2 Kay mahitabo nga, ingon sa mga langgam nga lumalangyaw, ingon sa usa ka nabungkag nga salag, ingon usab niana ang mahinabo sa mga anak nga babaye sa Moab diha sa mga labanganan sa Arnon.

For the daughters of Moab will be like wandering birds, like a place from which the young birds have gone in flight, at the ways across the Arnon.

3 Humatag ka ug pagtampag, ipakanaug ang justicia; ang imong landong himoa nga mahasama sa gabii sa taliwala sa kaudtohon; panalipdi ang mga hininginlan; ayaw pagluibi ang tawong nahisalaag.

Give wise directions, make a decision; let your shade be as night in full day: keep safe those who are in flight; do not give up the wandering ones.

4 Papuy-on mo ang akong mga hininginlan uban kanimo; mahatungod sa Moab, panalipdan mo siya gikan sa nawong sa maglalaglag. Kay ang magsasakit mawagtang, ug ang paglaglag mohunong, ang mga tigpanaugdaug maut-ut gikan sa yuta.

Let those who have been forced out of Moab have a resting-place with you; be a cover to them from him who is making waste their land: till the cruel ones are cut off, and wasting has come to an end, and those who take pleasure in crushing the poor are gone from the land.

5 Ug usa ka trono pagatukoron diha sa mahigugmaong kalolot; ug adunay usa nga molingkod niini sa kamatuoran, sa balong-balong ni David nga magahukom, ug magapangita sa justicia, ug maabtik nga mobuhat sa pagkamatarung.

Then a king's seat will be based on mercy, and one will be seated on it in the tent of David for ever; judging uprightly, and quick to do righteousness.

6 Kami nakabati sa pagpagarbo sa Moab, nga siya palabilabihon gayud; bisan pa sa iyang pagkamapahitas-on, ug sa iyang pagpagarbo ug sa iyang kaligutgut; ang iyang mga pagpangandak makawang lamang.

We have had word of the pride of Moab, how great it is; how he is lifted up in pride and passion: his high words about himself are false.

7 Busa ang Moab magaminatay tungod sa Moab, ang tagsatagsa magaminatay: alang sa mga pinasasan nga sopas sa Kir-hareseth kamo magabangutan, nga samdan gayud.

For this cause everyone in Moab will give cries of grief for Moab: crushed to the earth, they will be weeping for the men of Kir-hareseth.

8 Kay ang kaumahan sa Hesbon nanganiwang, ug ang kaparrasan sa Sibma; gipamutol sa mga kadagkuan sa mga nasud ang pinili nga mga sanga niini, nga nakakab-ut bisan hangtud sa Jazer, nga misalaag ngadto sa kamingawan; ang iyang mga saha nangakatag, sila mingtabok sa dagat.

For the fields of Heshbon are waste, the vine of Sibmah is dead; the lords of nations were overcome by the produce of her vines; her vine-plants went as far as Jazer, and came even to the waste land; her branches were stretched out to the sea.

9 Tungod niini ako mohilak uban sa paghilak sa Jazer tungod sa kaparrasan sa Sibma; buboan ko ikaw sa akong mga luha, Oh Hesbon, ug Eleale: kay ibabaw sa imong mga bunga sa tinginit ug sa ibabaw sa imong ting-ani nahulog ang singgit sa gubat.

For this cause my sorrow for the vine of Sibmah will be like the weeping for Jazer: my eyes are dropping water on you, O Heshbon and Elealeh! For they are sounding the war-cry over your summer fruits and the getting in of your grain;

10 Ug ginuha ang kasadya, ug ang kalipay gikan sa mabungaon nga uma; ug didto sa kaparrasan, mawala ang pag-awit, ug ang malipayong kasaba: wala nay magpupuga nga magahimo ug vino sulod sa mga pug-anan; ang singgit gipahunong ko.

And all joy is gone; no longer are they glad for the fertile field; and in the vine-gardens there are no songs or sounds of joy: the crushing of grapes has come to an end, and its glad cry has been stopped.

11 Busa ang akong kasingkasing milanog sama sa usa ka alpa tungod sa Moab, ug ang akong mga bahin sa sulod tungod sa Kir-hareseth.

For this cause the cords of my heart are sounding for Moab, and I am full of sorrow for Kir-heres.

12 Ug mahinabo sa magapakita ang Moab sa iyang kaugalingon, sa diha nga kapuyan na siya sa iyang kaugalingon sa ibabaw sa hataas nga dapit, ug moadto sa iyang balaang puloy-anan aron sa pag-ampo, nga siya dili panumbalingon.

And when Moab goes up to the high place, and makes prayer in the house of his god, it will have no effect.

13 Kini mao ang pulong nga gipamulong ni Jehova mahatungod sa Moab sa miaging panahon.

This is the word which the Lord said about Moab in the past.

14 Apan karon si Jehova nakasulti, nga nagaingon: Sulod sa totolo ka tuig, ingon sa mga tuig sa usa ka sinuholan, ang himaya sa Moab pagatamayon, uban sa iyang tibook nga daku nga panon sa katawohan; ug ang salin diyutay da ug walay kapuslanan.

But now the Lord has said, In three years, the years of a servant working for payment, the glory of Moab, all that great people, will be turned to shame, and the rest of Moab will be very small and without honour.