Isaias 15
1 Ang palas-anon sa Moab. Kay sa usa ka gabii ang Ar sa Moab gilaglag; ug gipapas; kay sa usa ka gabii ang Kir sa Moab gilaglag ug gipapas.
A message about Moab. The town of Ar in Moab is devastated, destroyed in a single night! The town of Kir in Moab is devastated, destroyed in a single night!
2 Sila nanungas ngadto sa Bayith ug sa Dibon, ngadto sa hatag-as nga mga dapit, aron sa pagbakho: ang Moab nagaminatay mahatungod sa Nebo, ug mahatungod sa Medeba; sa tanan nilang mga ulo adunay kaupawon, ug tanang bungot giagilan.
The people of Dibon go up to their temple to weep at its high places. The Moabites weep over the towns of Nebo and Medeba. Every head has been shaved, every beard has been cut off in mourning.
3 Sa ilang kadalanan nanagsul-ob sila ug sako; sa atop sa ilang mga balay, ug sa ilang halapad nga mga dapit, ang tagsatagsa nagaminatay, nagadangoyngoy sa hilabihan.
They wear sackcloth in their streets. On the rooftops and in the open squares they all weep, falling down crying.
4 Ug ang Hesbon nagatu-aw ug ang Eleale; ang ilang tingog nadungog bisan pa hangtud sa Jahas: busa ang mga tawo sa Moab nga adunay hinagiban nanagtiabaw sa makusog; ang iyang kalag nagakurog sa sulod niya.
The people of Heshbon and Elealeh cry out in sadness, their voices heard as far as Jahaz. That's why even the bravest soldiers of Moab shout—because they're so terrified.
5 Ang akong kasingkasing nagatu-aw mahatungod sa Moab; ang iyang mga halangdon nangalagiw ngadto sa Zoar, ingon sa dumalaga nga vaca nga totolo ka tuig ang kagulangon: kay haduol sa tungasan sa Luhith sila mingtungas nga nagahilak; kay sa alagianan sa Horonaim sila nagahimo ug usa ka pagtu-aw sa kalaglagan.
I weep over Moab. Moabite refugees run all the way to Zoar and to Eglath-shelishiyah. Weeping they go up Luhith hill; crying for their destruction they walk along the road to Horonaim.
6 Kay ang mga tubig sa Nimrim mahimong biniyaan; kay ang balili malaya, ang linghod nga balili malawos, walay butang nga lunhaw.
The waters of Nimrim have all dried up. The grass is withered, all the vegetation has disappeared—nothing green is left.
7 Busa ang kadagaya nga ilang nakab-ut, ug kadtong ilang natigum, ilang pagadad-on ngadto sa sapa sa mga tangbo.
Everything they had gained, all their possessions, they have to carry across Willow River.
8 Kay ang pagtu-aw moabut nga magalibut sa mga utlanan sa Moab; ang pagminatay niini moabut hangtud sa Eglaim, ug ang pagminatay niini hangtud sa Beer-elim.
Their cry of grief echoes through the whole country of Moab; their wailing and mourning extends all the way from Eglaim to Beer-elim.
9 Kay ang mga tubig sa Dimon nangapuno sa dugo; kay dugangan ko pa ang kadautan sa Dimon, usa ka leon sa ibabaw nila nga makakalagiw sa Moab, ug ibabaw sa salin sa yuta.
River Dimon is full of blood, but I will bring more upon the town of Dimon—a lion to attack the Moabite refugees and those who are left in the country.
