< Hebreohanon 7 >
1 Kay kini si Melquisedec, nga hari sa Salem, sacerdote sa labing halangdong Dios, misugat kang Abraham sa nagpauli kini gikan sa pagpamatay sa mga hari, ug nanalangin kaniya;
Melquisedec na ito, ang hari ng Salem, ang pari ng Kataas-taasang Diyos, na sumalubong kay Abraham nang siya ay bumalik mula sa malupit na pagpatay ng mga hari, at pinagpala siya.
2 ug alang kaniya gigahin ni Abraham ang ikapulo sa tanang butang. Una sa tanan, sumala sa hubad sa iyang ngalan, siya hari sa katarungan, ug unya hari usab siya sa Salem, nga sa ato pa, hari sa kadaitan.
Binigyan siya ni Abraham ng ikamsampung bahagi ng lahat ng kaniyang nasamsam. Ang pangalan na ''Melquisedec” ay nangangahulugang ''hari ng katuwiran'' at ''hari ng Salem'' ito ay ''hari ng kapayapaan.''
3 Siya walay amahan ni inahan ni kagikanan, ug wala usab siyay sinugdanan sa mga adlaw ni katapusan sa kinabuhi, hinonoa ingon nga nahisama sa Anak sa Dios, magapadayon siya nga sacerdote hangtud sa kahangturan.
Siya ay walang ama, walang ina, walang mga ninuno, walang anumang pasimula ng mga araw ni katapusan ng buhay. Sa halip nanatili siyang pari magpakailanman, katulad ng Anak ng Diyos.
4 Ug palandunga unsa ka tinamud gayud niadtong tawhana! Bisan gani si Abraham nga patriarca migahin alang kaniya sa ikapulo sa mga inagaw sa gubat.
Ngayon isaalang-alang kung gaano kadakila ang taong ito. Ang ating ninuno na si Abraham ay nagbigay ng ikasampung bahagi mula sa pinakamahalagang mga bagay na nakuha niya mula sa labanan.
5 Ug kadtong mga kaliwat ni Levi nga nagadawat sa katungdanan sa pagkasacerdote gibut-an sa kasugoan sa pagkuha sa ikapulo gikan sa katawhan, sa ato pa, gikan sa ilang mga kaigsoonan, bisan pa nga kini sila usab mga kaliwat ra gikan ni Abraham.
At sa katunayan, ang mga kaapu-apuhan ni Levi na tumanggap ng gawaing pagkapari ay may utos mula sa kautusan na tipunin ang mga ikasampung bahagi mula sa mga tao, iyon ay mula sa kanilang mga kababayang Israelita, kahit na sila rin ay nagmula kay Abraham.
6 Apan kadtong tawhana nga dili sa ilang kagikanan midawat sa ikapulo gikan kang Abraham ug nanalangin kaniya nga nagbaton sa mga saad.
Ngunit si Melquisedec, na hindi mula sa kaapu-apuhan ni Levi, ay tumanggap ng ikasampung bahagi mula kay Abraham, at siya ay pinagpala, siya na tumanggap ng mga pangako.
7 Maoy usa ka butang nga dili malalis, nga ang ubos ug kahimtang pagapanalanginan sa labaw ug kahimtang.
Hindi maitatanggi na ang mas mababang tao ay pinagpapala ng mas mataas na tao.
8 Dinhi ang ikapulo ginadawat sa mga tawong may kamatayon; apan didto ginadawat kini niadtong usa nga gipanghimatud-an nga buhi sa dayon.
Sa ganitong kalagayan, ang taong tumanggap ng ikasampung bahagi ay mamamatay balang araw. ngunit sa isang banda, ang tumanggap ng ikasampung bahagi ni Abraham ay inilarawan bilang patuloy na nabubuhay.
9 Ug ikaingon man gani nga bisan si Levi, nga nagadawat sa ikapulo, mihatag sa ikapulo pinaagi kang Abraham,
At samakatuwid, masasabi na si Levi na tumanggap ng ikapu, ay nakapagbigay din ng ikapu sa pamamagitan ni Abraham,
10 kay si Levi didto pa man sa bat-ang sa iyang ginikanan sa paghisugat ni Melquisedec kang Abraham.
dahil si Levi ay nasa pribadong bahagi pa lamang ng kaniyang ninuno na si Abraham nang makilala ni Abraham si Melquisedec.
11 Karon kon ang pagkahingpit nakab-ot pa pinaagi sa kang Levi nga pagkasacerdote (kay ubos niini gidawat man sa mga tawo ang kasugoan), nganong gikinahanglan pa man nga mobarug ang laing sacerdote sumala sa laray ni Melquisedec, ug dili ang usa nga sumala sa laray ni Aaron?
Ngayon kung ang pagiging ganap ay maaari nang makamtan sa pamamagitan ng pagiging pari ng mga Levita (sapagkat sa ilalim nito ang mga tao ay tumanggap ng kautusan), ano pa ang kailangan para sa isang pari na lumitaw ayon sa pagkapari ni Melquisedec, at hindi mapangalanan ayon sa pagkapari ni Aaron?
12 Kay kon aduna may pag-ilis sa pagkasacerdote, kinahanglan usab adunay pag-ilis sa kasugoan.
Dahil kapag ang pagkapari ay nabago, ang kautusan ay kailangan ding mabago.
13 Kay siya nga bahin kaniya kining mga butanga gikahisgutan, sakop sa laing banay nga gikan niini walay bisan usa nga nakaalagad sa halaran.
Sapagkat ang pinagsabihan ng mga bagay na ito ay kabilang sa ibang lahi, kung saan walang sinuman ang naglingkod sa altar.
14 Kay dayag man kaayo nga ang atong Ginoo natawo gikan kang Juda, ug labut niadtong banaya si Moises wala maghisgot ug mga sacerdote.
Ngayon ito ang katunayan na ang ating Panginoon ay nagmula kay Judah, ang lipi na hindi binanggit ni Moises patungkol sa mga pari.
15 Ug kini milabi pa gayud gani sa ka dayag sa diha nga mibarug ang laing sacerdote nga may pagkasama kang Melquisedec,
At ang aming sinasabi ay mas malinaw pa kung may ibang paring liliitaw ayon sa pagkakatulad ni Melquisedec.
16 nga nahimong sacerdote, dili sumala sa kasugoan mahitungod sa lawasnon nga kagikanan, kondili pinaagi sa gahum sa kinabuhi nga walay pagkalaglag.
Ang bagong pari na ito ay hindi naging pari ayon sa batayan ng kautusan sa angkan ng tao sa halip ay sa batayan ng kapangyarihan ng hindi nasisirang buhay.
17 Kay ang pagpanghimatuod kaniya nagaingon, Ikaw sacerdote hangtud sa kahangturan, sumala sa laray ni Melquisedec." (aiōn )
Dahil ang kasulatan ay sumasaksi tungkol sa kaniya: ''Ikaw ay isang pari magpakailanman ayon sa pagkapari ni Melquisedec. (aiōn )
18 Kay sa usa ka bahin, ang nahaunang kasugoan gihiklin tungod sa kahuyang ug kawalay kapusalan niini
Sapagkat pinawalang saysay ang dating kautusan dahil sa ito ay mahina at walang pakinabang.
19 (kay walay nahimong hingpit pinaagi sa kasugoan); ug sa laing bahin, gikapasulod ang usa ka labi pa ka maayong paglaum nga pinaagi niini magaduol kita sa Dios.
Sapagkat ang kautusan ay walang ginawang ganap. Gayunpaman, mayroong mas mabuting pag-asa para sa hinaharap kung saan lumalapit tayo sa Diyos.
20 Ug kini dili nga walay panumpa.
At itong mas mabuting katiyakan ay hindi nangyari kung walang panunumpa, sapagkat ang mga ibang pari ay hindi gumawa ng anumang panunumpa.
21 Sila nga kaniadto nahimong mga sacerdote nahimong ingon sa walay panumpa, apan kini siya gipamulongan ug panumpa nga nag-ingon, Ang Ginoo nanumpa ug dili siya magausab sa iyang hunahuna, `Ikaw sacerdote hangtud sa kahangturan.'" (aiōn )
Ngunit ang Diyos ay gumawa ng isang panunumpa nang sinabi niya ang tungkol kay Jesus, ''Ang Panginoon ay nangako at hindi na magbabago ang kaniyang isip: ''Ikaw ay isang pari magpakailanman.''' (aiōn )
22 Kini nagahimo kang Jesus ingon nga pasalig sa labi pa ka maayong pakigsaad.
Sa pamamagitan din nito si Jesus ay naging kayiyakan ng isang mas mabuting kasunduan.
23 Ang nahaunang mga sacerdote daghan, kay dili man sila molungtad sa katungdanan tungod sa kamatayon;
Sa katunayan, ang kamatayan ang humahadlang sa mga pari mula sa paglilingkod magpakailanman. Ito ang dahilan kung bakit mayroong maraming pari, isa pagkatapos ng isa.
24 apan kini siya sa dayon nagahupot sa iyang pagkasacerdote, kay siya molungtad man hangtud sa kahangturan. (aiōn )
Ngunit dahil nabubuhay si Jesus magpakailanman, ang kaniyang pagkapari ay hindi mapapalitan. (aiōn )
25 Busa, sa tanang panahon, siya arang makaluwas sa mga moduol sa Dios pinaagi kaniya, sanglit buhi man siya sa kanunay aron sa pagpangamuyo alang kanila.
Samakatuwid, siya rin ay lubos na makapagliligtas sa kanila na lalapit sa Diyos sa pamamagitan niya, dahil siya ay laging nabubuhay upang mamagitan para sa kanila.
26 Kay angay alang kanato ang pagpakabaton sa maong labaw nga sacerdote, balaan, walay sala, walay lama, linain gikan sa mga makasasala, tinuboy ngadto sa kahitas-an labaw pa sa kalangitan.
Sapagkat ganito ang pinaka-punong pari na nararapat para sa atin. Siya ay walang kasalanan, walang dungis, dalisay, ibinukod mula sa mga makasalanan, at naging lalong mataas kaysa sa kalangitan.
27 Lahi sa uban nga mga labawng sacerdote, siya wala magkinahanglan sa adlaw-adlaw nga paghimog mga halad-inihaw, nahauna alang sa iyang kaugalingong mga sala ug unga alang sa mga sala sa katawhan; kay kini gihimo niya sa makausa ra sa wala nay pagsublisubli, sa paghalad niya sa iyang kaugalingon.
Hindi siya nangangailangan, di tulad ng mga pinaka-punongpari, na mag-alay ng handog araw-araw, una para sa kaniyang sariling kasalanan, at pagkatapos para sa kasalanan ng mga tao. Ginawa niya ito nang minsanan para sa lahat, nang inialay niya ang kaniyang sarili.
28 Sa pagkatinuod, ang kasugoan nagatudlog mga tawo nga may kaluyahon ingon nga mga labawng sacerdote, apan ang pulong sa panumpa, nga miabut ulahi sa kasugoan, nagatudlog Anak nga nahimong hingpit hangtud sa kahangturan. (aiōn )
Sapagkat ang kautusan ang humirang ng mga tao na may kahinaan katulad ng mga pinakapunong pari, ngunit ang salita ng panunumpa, na dumating matapos ang kautusan, ay naghirang ng isang Anak, na siyang ginawang ganap magpakailanman. (aiōn )