Hebreohanon 2

1 Busa gikinahanglan diay nga himoon ta ang labi pa ka mainitong pagtagad sa mga butang nga atong nadungog, basi unya hinoon ipang-anud kita gikan niini.

For this reason we ought to pay the more earnest heed to the things which we have heard, for fear we should drift away from them.

2 Kay kon malig-on man gani ang pulong nga gipahayag sa mga manolunda, ug nahiagum sa matarung balus ang tanang paglapas o pagsupak batok niini,

For if the message delivered through angels proved to be true, and every transgression and act of disobedience met with just retribution,

3 unsaon man nato sa pagpakaikyas kon dili kita manumbaling sa maong dakung kaluwasan? Kini sa sinugdan gipamulong sa Ginoo, ug unya gipanghimatuod kanato pinaagi kanila nga mga nakadungog kaniya;

how shall we escape if we are indifferent to a salvation as great as that now offered to us? This, after having first of all been announced by the Lord Himself, had its truth made sure to us by those who heard Him,

4 ug ang Dios usab nagsaksi niini pinaagi sa mga ilhanan ug mga katingalahan ug sa nagkalainlaing mga milagro ug pinaagi sa mga gasa sa Espiritu Santo nga gipamahinbahin sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on.

while God corroborated their testimony by signs and marvels and various miracles, and by gifts of the Holy Spirit distributed in accordance with His own will.

5 Kay ang umalabut nga kalibutan nga atong gihisgutan wala sa Dios ipailalum diha sa pagbulot-an sa mga manolunda.

It is not to angels that God has assigned the sovereignty of that coming world, of which we speak.

6 Sa usa ka dapit dihay nagpamatuod nga nag-ingon, Unsa ba diay ang tawo, nga mahinumdum man ikaw kaniya, o ang anak sa tawo, nga motagad man ikaw kaniya?

But, as we know, a writer has solemnly said, "How poor a creature is man, and yet Thou dost remember him, and a son of man, and yet Thou dost come to him!

7 Gibuhat mo siya nga sa makadiyot maubos una sa mga manolunda, gipurongpurongan mo siyag himaya ug dungog, ug gipahiluna mo siya sa ibabaw sa mga buhat sa imong mga kamot,

Thou hast made him only a little inferior to the angels; with glory and honour Thou hast crowned him, and hast set him to govern the works of Thy hands.

8 "ug ang tanang butang gipasakop mo sa ilalum sa iyang mga tiil."

Thou hast put everything in subjection under his feet." For this subjecting of the universe to man implies the leaving nothing not subject to him. But we do not as yet see the universe subject to him.

9 Apan ang nakita nato karon mao si Jesus, siya nga sa makadiyot nahimo una nga ubos sa mga manolunda, nga gipurong-purongan ug himaya ug dungog tungod sa iyang pag-antus sa kamatayon, aron nga pinaagi sa grasya sa Dios makatilaw siyag kamatayon alang sa matag-usa ka tawo.

But Jesus--who was made a little inferior to the angels in order that through God's grace He might taste death for every human being--we already see wearing a crown of glory and honour because of His having suffered death.

10 Kay angayan gayud kaniya, alang kang kinsa ug pinaagi kang kinsa naanaa ang tanang butang, nga sa pagdala niya sa daghang mga anak ngadto sa himaya, iyang pagahingpiton ang mag-uugda sa ilang kaluwasan pinaagi sa pag-antus.

For it was fitting that He for whom, and through whom, all things exist, after He had brought many sons to glory, should perfect by suffering the Prince Leader who had saved them.

11 Kay siya nga nagabalaan ug sila nga ginabalaan, tanan sila usa rag gigikanan. Mao man gani nga wala niya ikaulaw ang pagtawag kanilag mga igsoon,

For both He who sanctifies and those whom He is sanctifying have all one Father; and for this reason He is not ashamed to speak of them as His brothers;

12 sa iyang pag-ingon, Ipahayag ko ang imong ngalan ngadto sa akong mga igsoon, sa taliwala sa katilingban pagadayegon ko ikaw."

as when He says: "I will proclaim Thy name to My brothers: in the midst of the congregation I will hymn Thy praises;"

13 Ug usab, Diha kaniya ipahimutang ko ang akong pagsalig." Ug usab, Ania ako ug ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako."

and again, "As for Me, I will be one whose trust reposes in God;" and again, "Here am I, and here are the children God has given Me."

14 Busa, sanglit ang mga anak nakaambit man sa unod ug dugo, siya gayud usab miambit niini, aron pinaagi sa kamatayon malaglag niya ang may gahum sa kamatayon, nga sa ato pa, ang yawa,

Since then the children referred to are all alike sharers in perishable human nature, He Himself also, in the same way, took on Him a share of it, in order that through death He might render powerless him who had authority over death, that is, the Devil,

15 ug mapahigawas niya silang tanan nga tungod sa kahadlok sa kamatayon nailalum sa pagkaulipon sulod sa tibuok nilang kinabuhi.

and might set at liberty all those who through fear of death had been subject to lifelong slavery.

16 Kay sa pagkatinuod dili alang sa mga manolunda ang iyang kahangawa, kondili alang sa mga kaliwat ni Abraham.

For assuredly it is not to angels that He is continually reaching a helping hand, but it is to the descendants of Abraham.

17 Busa gikinahanglan nga pagahimoon siya nga sa tanang kahimtang mahisama sa iyang mga igsoon, aron mahimo siyang maloluy-on ug kasaligang labawng sacerdote diha sa pagpang-alagad alang sa Dios, sa paghimog halad-pasiuli alang sa mga sala sa katawhan.

And for this purpose it was necessary that in all respects He should be made to resemble His brothers, so that He might become a compassionate and faithful High Priest in things relating to God, in order to atone for the sins of the people.

18 Kay maingon nga siya gayud nakaantus man sa diha nga gitintal siya, nan, makahimo siya sa pagtabang kanila nga mga ginatintal.

For inasmuch as He has Himself felt the pain of temptation and trial, He is also able instantly to help those who are tempted and tried.