< Genesis 39 >
1 Ug gidala si Jose ngadto sa Egipto, ug gipalit siya ni Potiphar, nga usa ka dakung tawo ni Faraon, ang pangulo sa mga bantay nga Egiptohanon, sa kamot sa mga Ismaelihanon nga maoy nagdala kaniya didto.
Joseph [May he add] was brought down to Egypt [Abode of slavery]. Potiphar, an officer of Pharaoh’s, the captain of the guard, an Egyptian [person from Abode of slavery], bought him from the hand of the Ishmaelites [Pays attention God] that had brought him down there.
2 Ug si Jehova diha nag-uban kang Jose, sa pagkaagi nga siya nahimong tawo nga mauswagon: ug didto siya sa balay sa iyang agalon nga Egiptohanon.
Adonai was with Joseph [May he add], and he was a prosperous man. He was in the house of his master the Egyptian [person from Abode of slavery].
3 Ug nakita sa iyang agalon nga si Jehova diha nag-uban kaniya, ug gipauswag ni Jehova ang tanan nga iyang ginabuhat sa iyang kamot.
His master saw that Adonai was with him, and that Adonai made all that he did prosper in his hand.
4 Mao kini nga si Jose nakapahimuot sa iyang mga mata, ug siya nag-alagad kaniya; ug siya gihimo niya nga tinugyanan sa iyang balay, ug gitugyan sa iyang kamot ang tanan niyang katigayonan.
Joseph [May he add] found chen ·grace· in his sight. He ministered to him, and he made him overseer over his house, and all that he had he put into his hand.
5 Ug nahatabo nga sukad sa pagkahimo niya nga tinugyanan sa iyang balay, ug sa tanan niyang katigayonan, nga gipanalanginan ni Jehova ang balay sa Egiptohanon tungod kang Jose; ug ang panalangin ni Jehova diha sa ibabaw sa tanan nga iyang katigayonan, sa balay ug sa uma.
From the time that he made him overseer in his house, and over all that he had, Adonai blessed the Egyptian’s [person from Abode of slavery] house for Joseph [May he add]’s sake. Adonai’s blessing was on all that he had, in the house and in the field.
6 Ug iyang gitugyan ang tanan niyang katigayonan sa kamot ni Jose. Ug siya wala manghibalo kong may diha pa ba kaniya, gawas sa tinapay nga iyang ginakaon. Ug si Jose matahum ug nawong ug gikahimut-an pag-ayo.
He left all that he had in Joseph [May he add]’s hand. He didn’t concern himself with anything, except for the food which he ate. Joseph [May he add] was well-built and handsome.
7 Ug nahitabo nga sa tapus niining mga butanga, nga ang asawa sa iyang agalon kanunay nga nagtutok sa iyang mga mata kang Jose, ug miingon siya: Umari ka; umipon ka sa paghigda kanako.
After these things, his master’s wife set her eyes on Joseph [May he add]; and she said, “Lie with me.”
8 Apan siya nagdumili, ug miingon siya sa asawa sa iyang agalon: Tan-awa, nga ang akong agalon wala na magtagad sa mga gisalig niya kanako dinhi sa balay, ug gibutang niya sa akong kamot ang tanan niyang kaugalingon.
But he refused, and said to his master’s wife, “Behold, my master does not know what is with me in the house, and he has put all that he has into my hand.
9 Siya dili labaw kay kanako niining balaya, ug walay bisan unsa nga butang nga iyang gitungina kanako, gawas kanimo, kay ikaw mao ang iyang asawa. Busa unsaon ko paghimo kining dakung pagkadautan, ug makasala batok sa Dios?
No one is greater in this house than I am, and he has not kept back anything from me but you, because you are his wife. How then can I do this great wickedness, and sin ·err (the standard goal)· against God?”
10 Ug nahatabo nga sa nagasulti siya kang Jose sa adlaw-adlaw, ug siya wala magpatalinghug kaniya aron sa pagtipon sa paghigda kaniya, ni sa pagpuyo uban kaniya.
As she spoke to Joseph [May he add] day by day, he didn’t sh'ma ·hear obey· her, to lie by her, or to be with her.
11 Nahitabo niadtong panahona nga misulod siya sa balay sa pagbuhat sa iyang katungdanan; ug walay bisan kinsa sa mga tawo sa sulod sa balay.
About this time, he went into the house to do his work, and there were none of the men of the house inside.
12 Ug siya gigunitan niya sa iyang bisti, nga nagaingon: Umari ka; umipon ka sa paghigda kanako. Unya gibiyaan niya ang iyang bisti sa iyang mga kamot, ug mikalagiw siya ug migulan ngadto sa gawas.
She caught him by his garment, saying, “Lie with me!” He left his garment in her hand, and ran outside.
13 Ug nahitabo nga sa nakita niya nga gibiyaan ang iyang bisti sa iyang mga kamot, ug mikalagiw siya sa gawas,
When she saw that he had left his garment in her hand, and had run outside,
14 Nga mitawag siya sa mga tawo sa iyang balay, ug nagsugilon kanila nga nagaingon: Tan-awa ninyo, nga gidad-an kita ug usa ka Hebreohanon, aron sa pagpasipala kanato; kini siya misulod nganhi kanako sa pagtipon sa paghigda, ug ako misinggit sa hataas nga tingog.
she called to the men of her house, and spoke to them, saying, “Behold, he has brought in a Hebrew [Immigrant] to us to mock us. He came in to me to lie with me, and I cried with a loud voice.
15 Ug nahitabo nga sa nadungog niya nga gipatugbaw ko ang tingog ug misinggit ako, nga gibiyaan niya sa luyo ko ang iyang bisti, ug mikalagiw siya ug migula ngadto sa gawas.
When he sh'ma ·heard obeyed· that I lifted up my voice and cried, he left his garment by me, and ran outside.”
16 Ug iyang gibutang sa luyo niya ang iyang bisti hangtud nga miabut ang iyang agalon sa iyang balay.
She laid up his garment by her, until his master came home.
17 Ug iyang gisugilon kaniya sumala niining mga pulonga nga nagaingon: Ang ulipon nga Hebreohanon nga imong gidala dinhi kanamo, misulod nganhi kanako sa pagpakaulaw kanako.
She spoke to him according to these words, saying, “The Hebrew [Immigrant] servant, whom you have brought to us, came in to me to mock me,
18 Ug nahitabo nga sa gipatugbaw ko ang akong tingog ug misinggit ako, gibiyaan niya ang iyang bisti sa luyo nako, ug migula siya ngadto sa gawas.
and as I lifted up my voice and cried, he left his garment by me, and ran outside.”
19 Ug nahitabo nga sa hingdunggan niya ang mga pulong nga gisulti sa iyang asawa kaniya, nga nagaingon: Mao kini ang gihimo kanako sa imong ulipon, misilaub ang iyang kaligutgut.
When his master sh'ma ·heard obeyed· the words of his wife, which she spoke to him, saying, “This is what your servant did to me,” his wrath was kindled.
20 Ug si Jose gikuha sa iyang agalon, ug gisulod siya sa bilanggoan, dapit nga didto ginabilanggo ang mga binilanggo sa hari, ug siya nahabilin didto sa bilanggoan.
Joseph [May he add]’s master took him, and put him into the prison, the place where the king’s prisoners were bound, and he was there in custody.
21 Apan si Jehova diha nag-uban kang Jose, ug nagpakita kaniya sa iyang kaayo; ug gihatagan siya ug kahimut-an sa mga mata sa punoan sa bantay sa bilanggoan.
But Adonai was with Joseph [May he add], and showed chesed ·loving-kindness· to him, and gave him chen ·grace· in the sight of the keeper of the prison.
22 Ug ang tinugyanan sa bantay sa bilanggoan nagtugyan sa kamot ni Jose sa tanan nga mga binilanggo, nga diha sa bilanggoan, ug ang tanan nga ilang gibuhat didto, siya mao ang magbubuhat.
The keeper of the prison committed to Joseph [May he add]’s hand all the prisoners who were in the prison. Whatever they did there, he was responsible for it.
23 Ang pangulo sa bantay sa bilanggoan wala magsusi sa bisan unsang butanga nga diha sa iyang kamot; kay si Jehova diha nag-uban kaniya; ug ang iyang ginabuhat, si Jehova maoy nagpatubo.
The keeper of the prison didn’t look after anything that was under his hand, because Adonai was with him; and that which he did, Adonai made it prosper.