Genesis 13
1 Ug si Abram mitungas gikan sa Egipto padulong sa habagatan, siya ug ang iyang asawa, ug ang tanan nga iya, ug uban kaniya si Lot.
And Abram went up out of Egypt, he, and his wife, and all that he had, and Lot with him, into the south.
2 Ug si Abram dato kaayo sa kahayupan, sa salapi ug sa bulawan.
And Abram was very rich in cattle, in silver, and in gold.
3 Ug siya mipadayon gikan sa habagatan hangtud sa Bethel, hangtud sa dapit nga una nga nahamutangan sa iyang balongbalong, sa taliwala sa Bethel ug Hai.
And he went on his journeys from the south even to Beth-el, unto the place where his tent had been at the beginning, between Beth-el and 'Ai;
4 Hangtud sa dapit sa halaran nga unang gibuhat niya didto; ug didto si Abram nangaliya sa ngalan ni Jehova.
Unto the place of the altar, which he had made there at the first; and Abram called there on the name of the Lord.
5 Ug ingon usab si Lot, nga nagalakat uban kang Abram, may mga panon sa carnero ug panon sa vaca, ug mga balongbalong.
And Lot also, who went with Abram, had flocks, and herds, and tents.
6 Ug ang yuta wala makapaigo kanila, aron nga magapuyo sila nga magakatipon, kay ang ilang mga bahandi daghan, ug dili mahimo nga sila magpuyo nga magatipon.
And the land was not able to bear them, that they might dwell together; for their substance was great, so that they could not dwell together.
7 Ug dihay pagkabingkil sa mga magbalantay sa kahayupan ni Abram ug sa mga magbalantay sa kahayupan ni Lot. Ug ang Canaanhon ug ang Persehanon nanagpuyo niadtong yutaa.
And there arose a strife between the herdmen of Abram's cattle, and the herdmen of Lot's cattle; and the Canaanite and the Perizzite dwelled then in the land.
8 Ug si Abram miingon kang Lot: Hinaut unta nga walay pagkabingkil kanimo ug kanako, sa akong magbalantay ug sa imo, kay magsoon kita.
And Abram said unto Lot, Let there be no strife, I pray thee, between me and thee and between my herdmen and thy herdmen; for we are near relatives.
9 Dili ba anaa man ang tibook nga yuta sa atubangan mo? Ginapakilooy ko kanimo, nga bumulag ka kanako. Kong umadto ka sa wala, ako moadto sa too, kong ikaw sa too, ako moadto sa wala.
Is not the whole land before thee? Separate thyself, I pray thee, from me: if thou wilt take the left hand, then I will go to the right; or if thou depart to the right, then I will go to the left.
10 Ug gihayat ni Lot ang iyang mga mata, ug nakita niya ang tanan nga Kapatagan sa Jordan, nga kini gibahaan pag-ayo sa tubig, sa wala pa malaglag ni Jehova ang Sodoma ug Gomorra sama sa tanaman ni Jehova, sama sa yuta sa Egipto, kong ikaw moadto paingon sa Zoar.
And Lot lifted up his eyes, and beheld all the plain of Jordan, that it was well watered everywhere; before the Lord destroyed Sodom and Gomorrah, [it was] like the garden of the Lord, like the land of Egypt, till thou comest unto Zoar.
11 Unya gipili ni Lot alang kaniya ang tibook nga Kapatagan sa Jordan; ug mipadulong si Lot sa silangan. Ug nanagbulag sila ang usa ug usa.
Then Lot chose himself all the plain of Jordan; and Lot journeyed east; and they separated themselves the one from the other.
12 Si Abram mipuyo sa yuta sa Canaan, ug si Lot mipuyo sa mga lungsod sa Kapatagan, ug gibalhin niya ang iyang balongbalong hangtud sa Sodoma.
Abram dwelt in the land of Canaan; and Lot dwelt in the cities of the plain, and pitched his tents, till close to Sodom.
13 Karon ang mga tawo sa Sodoma mga dautan ug hilabihan gayud pagkamakasasala batok kang Jehova.
But the men of Sodom were wicked and sinners before the Lord exceedingly.
14 Ug si Jehova nag-ingon kang Abram, sa human na si Lot makabulag kaniya: Iyahat karon ang imong mga mata, ug tuman-aw ka sukad sa dapit nga imong hingmutangan ngadto sa amihanan, ug ngadto sa habagatan ug ngadto sa silangan ug ngadto sa kasadpan.
And the Lord said unto Abram, after Lot was separated from him, Lift up now thy eyes, and look from the place where thou art, northward, and southward, and eastward, and westward;
15 Kay ang tanan nga yuta nga imong gitan-aw, igahatag ko kanimo ug sa imong kaliwatan ngadto sa walay katapusan.
For all the land which thou seest, to thee will I give it, and to thy seed forever.
16 Ug pagabuhaton ko ang imong kaliwatan nga ingon sa abug sa yuta, nga kong adunay tawo nga arang makaisip sa abug sa yuta, ang imong kaliwatan usab arang maisip.
And I will make thy seed as the dust of the earth; so that if a man can number the dust of the earth, then shall thy seed also be numbered.
17 Tumindog ka, baktasa ang yuta sa iyang gitas-on ug sa iyang kalapdon, kay igahatag ko kini kanimo.
Arise, walk through the land in the length of it and in the breadth of it; for unto thee will I give it.
18 Ug gibalhin ni Abram ang iyang balongbalong, ug miadto ug gipahamutang kini sa kakahoyan sa Mamre, nga atua sa Hebron, ug nagtukod siya didto ug usa ka halaran alang kang Jehova.
Then Abram pitched his tent, and came and dwelt in the grove of Mamre, which is in Hebron; and he built there an altar unto the Lord.
