< Ezequiel 4 >
1 Ikaw usab, anak sa tawo, magkuha ka ug usa ka tisa, ug ipahamutang mo kana sa imong atubangan, ug dibuhoon mo sa ibabaw niana ang usa ka ciudad, bisan pa ang Jerusalem.
But thou, O son of man, take thyself a tile, and lay it before thee, and engrave upon it a city, [namely, ] Jerusalem:
2 Ug sulongon mo kana ug magtukod ka ug mga kuta batok niana, ug maghimo ka ug usa ka salipdanan batok niana; ug ipahamutang usab ang mga campo batok niana; ug palibutan mo sa mga troso-nga-iglulumpag batok niana.
And place around it a siege, and build works of attack against it, and cast up a mound against it; and arrange around it encampments, and place against it battering rams round about.
3 Ug magkuha ka alang kanimo ug usa ka palid nga puthaw, ug ibutang kana ingon nga usa ka kuta nga puthaw sa taliwala nimo ug sa ciudad: ug ipatumong mo ang imong nawong niana, ug kana pagasulongon, ug asdangon mo kana. Kini mao ang timaan alang sa balay sa Israel.
Moreover take thou unto thyself an iron pan, and set it up as a wall of iron between thee and the city: and direct thy face against it, that it may be placed in a state of siege, and lay siege against it. This shall be a sign for the house of Israel.
4 Labut pa humigda ka sa imong wala nga kilid, ug ibutang ang kasal-anan sa balay sa Israel sa ibabaw niana; sumala sa gidaghanon sa mga adlaw nga magahigda ka niana, ikaw magapas-an sa ilang kasal-anan.
And as for thyself, lie upon thy left side, and lay the iniquity of the house of Israel upon it: [after] the number of the days that thou shalt lie upon it shalt thou bear their iniquity.
5 Kay akong gibutang kanimo ang mga tuig sa ilang kasal-anan nga ingon lamang sa gidaghanon sa pipila ka adlaw, bisan totolo ka gatus ug kasiyaman ka adlaw: mao usab ang imong pagdala sa kasal-anan sa balay sa Israel.
But as for myself, I lay upon thee the years of their iniquity, after the number of the days, three hundred and ninety days: so shalt thou bear the iniquity of the house of Israel.
6 Ug ingon man, sa diha nga ikaw makatuman na niini, ikaw mohigda sa imong too nga kilid, ug magadala ka sa kasal-anan sa balay sa Juda: kap-atan ka adlaw, ang tagsatagsa ka adlaw alang sa usa ka tuig, ako nagtudlo niana kanimo.
And when thou hast made an end of them, thou shalt lie on thy right side, the second time, and thou shalt bear the iniquity of the house of Judah forty days: a day each for a year, a day for a year do I lay it on thee.
7 Ug ipatumong mo ang imong nawong ingon sa pagsulong mo sa Jerusalem, uban sa imong bukton nga walay tabon; ug ikaw magapanagna batok niana.
And toward the siege of Jerusalem shalt thou direct thy face with thy arm uncovered, and thou shalt prophesy against it.
8 Ug, ania karon, gibaksan ko ikaw ug mga higut, ug dili ka magliso gikan sa usa ka kilid ngadto sa usa, hangtud nga ikaw makatapus sa mga adlaw sa imong pagsulong.
And, behold, I will lay ropes upon thee, that thou mayest not turn thyself from one side to the other, till thou hast made an end of the days of thy siege.
9 Magbalon ka usad ug trigo, ug cebada, ug mga patani, ug mga balatong ug dawa, ug mga espelta, ug ibutang kini sa usa ka sudlanan, ug magbuhat ka ug tinapay niana; sumala sa gidaghanon sa mga adlaw nga ikaw magahigda nga magatakilid, bisan totolo ka gatus ug kasiyaman ka adlaw, magakaon ka niana.
But thou take unto thee wheat, and barley, and beans, and lentiles, and millet, and spelt, and put them in one vessel, and make thyself bread thereof, [after] the number of the days that thou shalt lie upon thy side, three hundred and ninety days, shalt thou eat it.
10 Ug ang kalan-on mo nga imong pagakan-on pagatimbangon, kaluhaan ka siclo sa usa ka adlaw: sa matag-panahon magakon ka niana.
And thy food which thou shalt eat shall be by weight, twenty shekels for every day: from one time to the other time shalt thou eat it.
11 Ug magainum ka ug tubig nga tinakus, ang ikaunom ka bahin sa usa ka hin: sa matag-panahon magainum ka.
And water shalt thou drink by measure, the sixth part of a hin: from one time to the other time shalt thou drink [it].
12 Ug magakaon ka niana ingon sa mga tinapay nga cebada, ug lutoon mo kana sa atubangan sa ilang mga mata uban sa kinalibang nga magagula gikan sa tawo.
And in form of a barley-cake shalt thou eat it, and this shalt thou bake with balls of human excrement before their eyes.
13 Ug si Jehova miingon: Bisan sa ingon niana ang mga anak sa Israel, magakaon sa ilang tinapay nga mahugaw, sa taliwala sa mga nasud, diin pagaabogon ko sila.
And the Lord said, Even thus shall the children of Israel eat their bread unclean among the nations whither I will drive them.
14 Unya miingon ako: Ah Ginoong Jehova! ania karon, ang akong kalag wala gayud mahugawi; kay gikan sa akong pagkabatan-on bisan hangtud karon wala ako makakaon nianang namatay sa iyang kaugalingon, kun sa kinuniskunis sa mga mananap; ni misulod sa akong baba ang dulumtanan nga unod.
Then said I, Ah Lord Eternal! behold, my soul hath not been defiled; and that which dieth of itself, or is torn in pieces, have I never eaten from my youth up even until now; and never is flesh of abomination come into my mouth.
15 Unya siya miingon kanako: Tan-awa, ako naghatag kanimo ug kinalibang sa vaca nga ilis sa kinalibang sa tawo, ug magaandam ka sa imong tinapay sa ibabaw niana.
Then said he unto me, Lo, I have given thee cow's dung instead of human excrement; and thou shalt prepare thy bread thereupon.
16 Labut pa siya miingon kanako: Anak sa tawo, ania karon, putlon ko ang gisaligan sa tinapay sa Jerusalem: ug sila magakaon sa tinapay nga tinimbang, ug uban ang kahadlok; ug sila magainum sa tubig nga tinakus, ug uban ang kalisang.
And he said unto me, Son of man, behold, I will break the staff of bread in Jerusalem; and they shall eat bread by weight, and with anxious care; and they shall drink water by measure, and in confusion;
17 Aron sila makulangan sa tinapay ug tubig, ug magakalisang ang usa ug usa, ug magakaut-ut tungod sa ilang kasal-anan.
In order that they may want bread and water, and be confounded one with the other, and pine away for their iniquity.