Ezequiel 19

1 Labut pa, magminatay ikaw alang sa mga principe sa Israel,

“Além disso, pegue uma lamentação para os príncipes de Israel,

2 Ug umingon ka: Unsa ba ang imong inahan? Usa ka bayeng leon: siya naglubog sa taliwala sa mga leon, nagpasuso siya sa iyang itoy sa taliwala sa mga magagmayng leon.

e diga, “O que era sua mãe? Uma leoa. Ela se deitou entre os leões, no meio dos leõezinhos, ela alimentava seus filhotes.

3 Ug gialimahan niya ang usa sa iyang mga itoy: nahimo kini nga usa ka batan-ong leon, ug nakakat-on kini sa pagdakup sa tukbonon; iyang gisubad ang mga tawo.

She criou uma de suas crias. Ele se tornou um leão jovem. Ele aprendeu a capturar a presa. Ele devorava os homens.

4 Ang mga nasud usab nakadungog mahitungod kaniya; siya hingdakpan sa ilang gahong; ug ilang gidala siya uban ang mga taga ngadto sa yuta sa Eqipto.

As nações também ouviram falar dele. Ele foi levado no poço deles; e eles o trouxeram com ganchos para a terra do Egito.

5 Karon sa diha nga siya nakaalinggat nga siya naghulat, ug ang iyang paglaum nahanaw na, unya mikuha siya sa lain niyang itoy, ug gihimo niya nga usa ka batan-ong leon.

“'Agora, quando ela viu que tinha esperado, e sua esperança foi perdida, então ela pegou outra de suas crias, e fez dele um leão jovem.

6 Ug siya milakaw nga nagabalikbalik sa taliwala sa mga leon; siya nahimong usa ka batan-ong leon, ug nakakat-on sa pagdakup sa tukbonon; iyang gisubad ang mga tawo.

Ele subiu e desceu entre os leões. Ele se tornou um leão jovem. Ele aprendeu a capturar a presa. Ele devorava os homens.

7 Ug siya nahibalo sa ilang mga palacio, ug iyang gilaglag ang ilang mga ciudad; ug ang yuta nahimong biniyaan, ug ang kabuhong niana, tungod sa gahub sa iyang pagngulob.

Ele conhecia seus palácios, e colocaram lixo em suas cidades. A terra estava desolada com sua plenitude, por causa do barulho de seu rugido.

8 Unya ang mga nasud nakigbingkil batok kaniya diha sa tanang kiliran gikan sa mga lalawigan; ug giladlad nila ang ilang pukot sa ibabaw niya: siya hingdakpan sulod sa ilang gahong,

Então as nações o atacaram de todos os lados das províncias. Eles espalham sua rede sobre ele. Ele foi levado no poço deles.

9 Ug ilang gibutang siya sa sulod sa haula nga may mga taga ug gidala siya ngadto sa hari sa Babilonia; ilang gidala siya sulod sa mga malig-ong salipdanan, aron ang iyang tingog dili na madungog pag-usab sa kabukiran sa Israel.

Eles o colocam em uma gaiola com ganchos, e o trouxe para o rei da Babilônia. Eles o trouxeram para as fortalezas, para que sua voz não seja mais ouvida nas montanhas de Israel.

10 Ang imong inahan sama sa usa ka balagon, diha sa imong dugo, nga natanum sa daplin sa katubigan: kana nagmabungaon ug puno sa mga sanga tungod sa daghang katubigan.

“'Sua mãe era como uma videira no seu sangue, plantada junto às águas. Foi frutífero e cheio de ramos em razão de muitas águas.

11 Ug kadto may mga malig-ong sungkod nga alang sa mga cetro niadtong nanagmando, ug ang ilang gitas-on gibayaw sa taliwala sa madasok nga mga pungpong, ug kini nakita tungod sa ilang gitas-on tungod sa kadaghan sa mga sanga niini.

Tinha ramos fortes para os cetros daqueles que governavam. Sua estatura foi exaltada entre os ramos grossos. Eles foram vistos em sua altura com a multiplicidade de seus ramos.

12 Apan kini giibut sa kabangis, ug gisalibay kana ngadto sa yuta, ug ang hangin sa timogan nagpalaya sa bunga niini: ang iyang malig-ong mga sungkod nangabali ug nangalaya; ang kalayo miut-ut kanila.

Mas foi arrancado em fúria. Foi atirado ao chão, e o vento leste secou seus frutos. Seus ramos fortes foram quebrados e ressequidos. O fogo os consumiu.

13 Ug karon kini ginatanum na didto sa kamingawan, sa usa ka mamala ug yuta nga ginauhaw.

Agora está plantada no deserto, em uma terra seca e sedenta.

14 Ug ang kalayo migula sa mga sungkod sa iyang mga sanga, kana nag-ut-ut sa bunga niana, sa pagkaagi nga walay malig-ong sungkod aron mahimo nga usa ka cetro sa pagmando. Kini maoy usa ka pagbakho, ug mahimo nga alang sa usa ka pagbakho.

O fogo saiu de suas filiais. Ela devorou seus frutos, para que não haja nele um ramo forte para ser um ceptro para governar”. Isto é uma lamentação, e deve ser para uma lamentação”.