Ezequiel 19
1 Labut pa, magminatay ikaw alang sa mga principe sa Israel,
“As for you, take up a lament for the princes of Israel
2 Ug umingon ka: Unsa ba ang imong inahan? Usa ka bayeng leon: siya naglubog sa taliwala sa mga leon, nagpasuso siya sa iyang itoy sa taliwala sa mga magagmayng leon.
and say: ‘What was your mother? A lioness among the lions! She lay down among the young lions; she reared her cubs.
3 Ug gialimahan niya ang usa sa iyang mga itoy: nahimo kini nga usa ka batan-ong leon, ug nakakat-on kini sa pagdakup sa tukbonon; iyang gisubad ang mga tawo.
She brought up one of her cubs, and he became a young lion. After learning to tear his prey, he devoured men.
4 Ang mga nasud usab nakadungog mahitungod kaniya; siya hingdakpan sa ilang gahong; ug ilang gidala siya uban ang mga taga ngadto sa yuta sa Eqipto.
When the nations heard of him, he was trapped in their pit. With hooks they led him away to the land of Egypt.
5 Karon sa diha nga siya nakaalinggat nga siya naghulat, ug ang iyang paglaum nahanaw na, unya mikuha siya sa lain niyang itoy, ug gihimo niya nga usa ka batan-ong leon.
When she saw that she had waited in vain, that her hope was lost, she took another of her cubs and made him a young lion.
6 Ug siya milakaw nga nagabalikbalik sa taliwala sa mga leon; siya nahimong usa ka batan-ong leon, ug nakakat-on sa pagdakup sa tukbonon; iyang gisubad ang mga tawo.
He prowled among the lions, and became a young lion. After learning to tear his prey, he devoured men.
7 Ug siya nahibalo sa ilang mga palacio, ug iyang gilaglag ang ilang mga ciudad; ug ang yuta nahimong biniyaan, ug ang kabuhong niana, tungod sa gahub sa iyang pagngulob.
He broke down their strongholds and devastated their cities. The land and everything in it shuddered at the sound of his roaring.
8 Unya ang mga nasud nakigbingkil batok kaniya diha sa tanang kiliran gikan sa mga lalawigan; ug giladlad nila ang ilang pukot sa ibabaw niya: siya hingdakpan sulod sa ilang gahong,
Then the nations set out against him from the provinces on every side. They spread their net over him; he was trapped in their pit.
9 Ug ilang gibutang siya sa sulod sa haula nga may mga taga ug gidala siya ngadto sa hari sa Babilonia; ilang gidala siya sulod sa mga malig-ong salipdanan, aron ang iyang tingog dili na madungog pag-usab sa kabukiran sa Israel.
With hooks they caged him and brought him to the king of Babylon. They brought him into captivity so that his roar was heard no longer on the mountains of Israel.
10 Ang imong inahan sama sa usa ka balagon, diha sa imong dugo, nga natanum sa daplin sa katubigan: kana nagmabungaon ug puno sa mga sanga tungod sa daghang katubigan.
Your mother was like a vine in your vineyard, planted by the water; it was fruitful and full of branches because of the abundant waters.
11 Ug kadto may mga malig-ong sungkod nga alang sa mga cetro niadtong nanagmando, ug ang ilang gitas-on gibayaw sa taliwala sa madasok nga mga pungpong, ug kini nakita tungod sa ilang gitas-on tungod sa kadaghan sa mga sanga niini.
It had strong branches, fit for a ruler’s scepter. It towered high above the thick branches, conspicuous for its height and for its dense foliage.
12 Apan kini giibut sa kabangis, ug gisalibay kana ngadto sa yuta, ug ang hangin sa timogan nagpalaya sa bunga niini: ang iyang malig-ong mga sungkod nangabali ug nangalaya; ang kalayo miut-ut kanila.
But it was uprooted in fury, cast down to the ground, and the east wind dried up its fruit. Its strong branches were stripped off and they withered; the fire consumed them.
13 Ug karon kini ginatanum na didto sa kamingawan, sa usa ka mamala ug yuta nga ginauhaw.
Now it is planted in the wilderness, in a dry and thirsty land.
14 Ug ang kalayo migula sa mga sungkod sa iyang mga sanga, kana nag-ut-ut sa bunga niana, sa pagkaagi nga walay malig-ong sungkod aron mahimo nga usa ka cetro sa pagmando. Kini maoy usa ka pagbakho, ug mahimo nga alang sa usa ka pagbakho.
Fire has gone out from its main branch and devoured its fruit; on it no strong branch remains fit for a ruler’s scepter.’ This is a lament and shall be used as a lament.”
