Amos 4

1 Pamatia kining pulonga, kamong mga vaca sa Basan nga anaa sa bukid sa Samaria, nga nanagdaugdaug sa mga kabus, nga nagapiit sa mga hangul, nga nanag-ingon sa ilang mga agalon: Pagdala, ug manginum kita.

Fanongo ki he lea, ʻakimoutolu ko e fanga pulu ʻa Pesani, ʻoku ʻi he ngaahi moʻunga ʻo Samēlia, ʻakimoutolu ʻoku fakamālohiʻi ʻae masiva, pea ʻoku taʻomia ai ʻae paea, ʻakimoutolu ʻoku mou pehē ki honau ngaahi ʻeiki, “ʻOmi, ka mau inu.”

2 Ang Ginoong Jehova nanumpa pinaagi sa iyang pagkabalaan, nga, ania karon, ang mga adlaw modangat kaninyo, nga kamo yudyuron nila pinaagi sa mga kau-it, ug ang inyong mga salin pinaagi sa mga taga-sa-isda.

Kuo fuakava ki heʻene māʻoniʻoni ʻe Sihova ko e ʻOtua, ʻo pehē, “Vakai, ʻe hoko ʻae ngaahi ʻaho kiate kimoutolu ʻaia ʻe ʻave kimoutolu ʻaki ʻae ngaahi mātaʻu, pea mo homou hako ʻaki ʻae mātaʻu ika.

3 Ug kamo manggula sa mga lungag sa kuta, ang tagsatagsa magasunod sa usa sa atubangan niya; ug kamo igatambog sa inyong kaugalingon ngadto sa Harmona, nagaingon si Jehova.

Pea te mou ʻalu kituʻa ʻi he ngaahi ava, ʻae fanga pulu kotoa pē ki he meʻa ʻoku ʻi hono ʻao, pea te mou lī ʻakinautolu ki he fale fakaʻeiʻeiki,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

4 Pangadto kamo sa Beth-el, ug panaglapas kamo; ngadto sa Gilgal, ug padaghana ang pagpakasala; ug dad-a ang inyong mga halad matag-buntag, ug ang inyong mga ikapulo matag-tolo ka adlaw;

“Haʻu ki Peteli, pea fai hala; ki Kilikali, pea fakalahi ʻae talangataʻa; pea ʻomi hoʻomou ngaahi feilaulau ʻi he pongipongi kotoa pē, mo hoʻomou fatongia lotu hili ʻae taʻu ʻe tolu;

5 Ug paghalad usa ka halad-sa-pagpasalamat gikan niadtong may levadura, ug isangyaw ang mga halad-nga-kinabubut-on ug imantala sila: kay kini makapahimuot kaninyo, Oh kamong mga anak sa Israel, nagaingon ang Ginoong Jehova.

Pea hifo ʻaki ʻae feilaulau fakafetaʻi mo e meʻa fakatapu, pea malangaʻaki mo fakahā ʻae ngaahi hifo mataʻataʻatā: he ʻoku mou manako ai, ʻe fānau ʻa ʻIsileli,” ʻoku pehē ʻe Sihova ko e ʻOtua.

6 Ug gihatagan ko usab kamo sa kahinlo sa ngipon diha sa tanan ninyong mga ciudad, ug kanihit sa tinapay sa tanan ninyong mga dapit; bisan pa niana kamo wala bumalik kanako, nagaingon si Jehova.

“Pea naʻaku tuku ʻae nifo maʻa kiate kimoutolu ʻi homou ngaahi kolo kotoa pē, pea mo e masiva mā ʻi homou ngaahi potu kotoa pē: ka naʻe ʻikai te mou tafoki kiate au,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

7 Ug ingon man usab gipugngan ko ang ulan gikan kaninyo, sa may totolo pa ka bulan hangtud sa ting-ani; ug akong gipaulan sa usa ka ciudad, ug kini wala paulana sa laing ciudad: usa ka bahin nga gipaulanan, ug ang bahin nga gipaulanan wala malaya.

“Pea naʻaku taʻofi foki ʻae ʻuha meiate kimoutolu, ʻi he kei toe ʻae māhina ʻe tolu ki he ututaʻu: pea naʻaku pehē ke ʻuha ki he kolo ʻe taha, kae ʻikai ke ʻuha ki he kolo ʻe taha: naʻe ʻuha ki he potu ʻe taha, pea ko e potu naʻe ʻikai ke ʻuha ki ai ne mae ia.

8 Tungod niini duruha kun totolo ka ciudad ang nanagsuroy-suroy ngadto sa usa ka ciudad aron sa pag-inum ug tubig, ug sila wala mangatagbaw: bisan pa niini kamo wala bumalik kanako, nagaingon si Jehova.

Pea naʻe fononga ʻae kolo ʻe ua pe tolu ki he kolo ʻe taha, ke inu vai; ka naʻe ʻikai te nau fiu: ka naʻe ʻikai te mou tafoki kiate au,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

9 Gihampak ko kamo sa hulaw ug pangalaya sa kahoy: sa daghanan ninyong mga tanaman, ug sa inyong kaparrasan, ug sa inyong mga kahoyng higuera ug sa inyong mga kahoyng olivo, ang ulod nga dangaw-dangaw maoy naglamoy kanila: bisan pa niana kamo wala bumalik kanako, nagaingon si Jehova.

“Kuo taaʻi ʻakimoutolu ʻaki ʻae mae mo e mahunu: ʻi he tupu ʻa hoʻomou ngoue, mo e ngoue vaine, mo e ʻakau ko e fiki mo e ʻolive, naʻe kai ia ʻe he ʻunufe maumau: ka naʻe ʻikai te mou tafoki kiate au,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

10 Gipadad-an ko kamo sa kamatay ingon sa nahitabo sa Egipto: ang inyong mga batan-ong lalake akong gipamatay sa espada, ug gikuha ko ang inyong mga kabayo: ug akong gipasulod ang kabaho sa inyong campo bisan pa nganha sa inyong mga ilong: bisan pa niana, kamo wala bumalik kanako, nagaingon si Jehova.

“Kuo fekau kiate kimoutolu ʻae mahaki lahi ʻo hangē ko ʻIsipite: kuo tāmateʻi hoʻomou kau talavou ʻaki ʻae heletā, pea kuo ʻave hoʻomou fanga hoosi: pea kuo u ngaohi ke hoko ʻae namukū ʻoe nofoʻanga ʻo homou kau tau ki homou avaʻi ihu: ka naʻe ʻikai te mou tafoki kiate au,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

11 Akong gilumpag ang mga ciudad sa taliwala ninyo, ingon sa paglumpag sa Dios sa Sodoma ug Gomorra, ug ingon kamo sa mga agipo nga gilanit gikan sa kalayo: bisan pa niana, kamo wala bumalik kanako, nagaingon si Jehova.

“Kuo u fulihi hoʻomou niʻihi, hangē naʻe fulihi ʻe he ʻOtua ʻa Sotoma mo Komola, pea naʻa mou hangē ko e potupotuʻi afi kuo hamusi mei he vela: ka naʻe ʻikai te mou tafoki kiate au,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

12 Busa mao kini ang pagabuhaton ko kanimo, Oh Israel; ug tungod kay kini buhaton ko kanimo, pangandam sa pag-atubang sa imong Dios, Oh Israel.

“Ko ia, ʻe pehē pe ʻa ʻeku fai kiate koe, ʻe ʻIsileli: pea koeʻuhi te u fai eni kiate koe, teuteu ke feʻiloaki mo ho ʻOtua, ʻe ʻIsileli.

13 Kay, ania karon, siya nga nagahimo sa mga bukid, ug nagabuhat sa hangin, ug nagapahayag sa tawo kong unsa ang iyang hunahuna; nga nagabuhat sa kangiub sa kabuntagon, ug nagatunob sa hatag-as nga mga dapit sa yuta, si Jehova, ang Dios sa mga panon, mao man ang iyang ngalan.

Koeʻuhi, vakai, ko ia ia naʻe ngaohi ʻae ngaahi moʻunga, pea ne fakatupu ʻae matangi, pea ʻoku ne fakahā ki he tangata pe ko e hā ʻene mahalo, ʻoku ne ngaohi ʻae pongipongi ko e poʻuli, pea ʻoku ne malaki ʻae ngaahi potu māʻolunga ʻo māmani, Ko Sihova, ko e ʻOtua ʻoe ngaahi kautau ʻa hono huafa.”