2 Samuel 9
1 Ug si David miingon: Anaa pa ba kahay pipila nga nahasalin sa balay ni Saul, aron ako makapakita kaniya ug kalolot tungod lamang kang Jonathan?
Un Dāvids sacīja: vai vēl ir kāds, kas atlicies no Saula nama, ka es tam žēlastību parādu Jonatāna dēļ?
2 Ug dihay usa ka ulipon sa balay ni Saul kinsang ngalan mao si Siba, ug siya gitawag nila ngadto kang David; ug ang hari miingon kaniya: Ikaw ba si Siba? Ug siya miingon: Ang imong ulipon mao siya.
Un Saula namam bija kalps, Cībus vārdā, un tas tapa aicināts Dāvida priekšā. Un ķēniņš uz to sacīja: vai tu esi Cībus? Un viņš sacīja: esmu, tavs kalps.
3 Ug ang hari miingon: Wala na bay bisan kinsa sa balay ni Saul, aron ako makapakita sa kalolot sa Dios kaniya? Ug si Siba miingon sa hari: Si Jonathan may usa pa ka anak nga lalake nga piang ang iyang mga tiil.
Un ķēniņš sacīja: vai vēl kāds nav no Saula nama, ka es Dieva žēlastību tam parādu? Un Cībus sacīja uz ķēniņu: Vēl ir viens Jonatāna dēls, tizls uz abām kājām.
4 Ug ang hari miingon kaniya: Hain man siya? Ug si Siba miingon sa hari: Ania karon, siya atua sa balay ni Machir, ang anak nga lalake ni Amiel sa Lodebar.
Un ķēniņš uz to sacīja: kur tas ir? Un Cībus sacīja uz ķēniņu: redzi, viņš ir Mahira, Amiēļa dēla, namā, Lodabarā.
5 Unya ang hari nga si David nagpaadto, ug gipadala siya gikan sa balay ni Machir, ang anaka nga lalake ni Amiel gikan sa Lodebar.
Tad ķēniņš Dāvids nosūtīja un to ņēma no Mahira, Amiēļa dēla, nama, no Lodabaras.
6 Ug si Mephi-bosethang anak nga lalake ni Jonathan, anak nga lalake ni Saul miadto kang David ug mihapa ug mihatag ug katahuran. Ug si David miingon: Mephi-boseth. Ug siya mitubag: Ania karon, ang imong ulipon!
Kad nu Mefibošets, Jonatāna dēls, Saula dēla dēls, pie Dāvida nāca tad viņš metās uz savu vaigu un klanījās. Un Dāvids sacīja: Mefibošet! Un viņš sacīja: redzi, še tavs kalps.
7 Ug si David miingon kaniya: Ayaw kahadlok; kay ako sa pagkamatuod magapakita kanimo ug kalolot tungod lamang kang Jonathan nga imong amahan, ug igauli ko kanimo ang tanang yuta ni Saul nga imong amahan; ug ikaw magakaon ug tinapay sa akong lamesa sa kanunay.
Un Dāvids uz to sacīja: nebīsties, es tiešām tev parādīšu žēlastību tava tēva Jonatāna dēļ, un tev atdošu visus tava tēva Saula tīrumus, un tev būs vienmēr maizi ēst pie mana galda.
8 Ug siya mihatag ug katahuran ug miingon: Unsa ba ang imong ulipon nga ginatan-aw mo sa ingon niini, usa ka patay nga iro nga sama kanako?
Un tas paklanījās un sacīja: kas tavs kalps tāds ir, ka tu uzlūko nomirušu suni, kāds es esmu?
9 Unya ang hari nagtawag kang Siba, ang ulipon ni Saul, ug miingon kaniya: Ang tanan nga iya kang Saul ug sa tibook niyang balay gihatag ko sa anak nga lalake sa imong agalon.
Tad ķēniņš aicināja Cību, Saula kalpu, un uz to sacīja: visu, kas Saulam un viņa namam piederēja, to es esmu devis tava kunga dēlam.
10 Ug ikaw magabaul sa yuta alang kaniya, ikaw, ug ang imong mga anak nga lalake, ug ang imong mga sulogoon; ug dad-on mo dinhi ang mga abut, aron ang anak nga lalake sa imong agalon adunay tinapay nga makaon: Apan si Mephi-boseth, ang anak nga lalake sa imong agalon sa kanunay magakaon ug tinapay sa akong lamesa. Ug si Siba may napulo ug lima ka mga anak nga lalake ug kaluhaan ka mga sulogoon.
Tāpēc strādā tu viņam to zemi, tu ar saviem dēliem un ar saviem kalpiem, un savāc, ka tava kunga dēlam ir maizes ko ēst, un Mefibošets, tava kunga dēls, lai vienmēr ēd maizi pie mana galda. Bet Cībum bija piecpadsmit dēli un divdesmit kalpi.
11 Unya si Siba miingon sa hari: Sumala sa tanan nga gisugo sa akong ginoong hari sa iyang ulipon mao usab ang pagabuhaton sa imong ulipon. Mahitungod kang Mephi-boseth, ang giingon sa hari, siya magakaon sa akong lamesa, sama sa usa sa mga anak sa hari.
Un Cībus sacīja uz ķēniņu: visu, ko mans kungs, tas ķēniņš, savam kalpam pavēl, to tavs kalps darīs. Un Mefibošets lai ēd pie mana galda tāpat, kā viens no ķēniņa bērniem.
12 Ug si Mephi-boseth may usa ka batan-ong anak nga lalake kinsang ngalan mao si Mica. Ug ang tanan nga nagpuyo sa balay ni Siba lonlon mga ulipon ni Mephi-boseth.
Un Mefibošetam bija mazs dēls, vārdā Miha, un visi, kas Cībus namā dzīvoja, tie Mefibošetam bija par kalpiem.
13 Busa si Mephi-boseth mipuyo sa Jerusalem; kay siya nagkaon kanunay sa lamesa sa hari. Ug siya piang sa duruha ka tiil.
Un Mefibošets dzīvoja Jeruzālemē, tāpēc ka viņš vienmēr ēda pie ķēniņa galda. Un viņš bija tizls uz abām kājām.
