< 2 Samuel 4 >
1 Ug sa diha nga si Is-boseth, ang anak nga lalake ni Saul, nakadungog nga si Abner namatay didto sa Hebron, ang iyang mga kamot naluya, ug ang tanang mga Israelihanon nangalisang.
And when Saul's son heard that Abner was dead in Hebron, his hands were enfeebled, and all Israel was troubled.
2 Ug si Is-boseth, ang anak nga lalake ni Saul, may duruha ka tawo nga mga capitan sa mga panon: ang ngalan sa usa mao si Baana, ug ang ngalan usab sa usa mao si Rechab, ang mga anak nga lalake ni Rimmon ang Beerothanon, sa mga anak nga lalake ni Benjamin (kay si Beeroth giisip nga kang Benjamin:
And Saul's son had two men, captains of bands: the name of the one was Baanah, and the name of the other Rechab, the sons of Rimmon the Beerothite, of the children of Benjamin; for Beeroth also was reckoned to Benjamin.
3 Ug ang mga Beerothanon nangalagiw ngadto sa Githaim, ug mga pumoluyo didto hangtud niining adlawa).
And the Beerothites had fled to Gittaim, and were sojourners there until this day.
4 Karon si Jonathan, anak nga lalake ni Saul, may usa ka anak nga lalake nga piangan sa iyang tiil. Siya may lima ka tuig ang panuigon sa diha nga midangat kaniya ang mga balita mahitungod kang Saul ug kang Jonathan gikan sa Jezreel; ug gikuha siya sa iyang iwa, ug mikalagiw; ug nahitabo, sa nagdalidali siya sa pagkalagiw, siya nahulog, ug napiang. Ug ang iyang ngalan mao si Mephiboseth.
And Jonathan Saul's son had a son that was lame of [his] feet. He was five years old when the news came of Saul and Jonathan out of Jizreel; and his nurse took him up and fled. And it came to pass, as she made haste to flee, that he fell, and became lame. And his name was Mephibosheth.
5 Ug ang mga lalakeng anak ni Rimmon, ang Beerothanon, si Rechab ug si Baana, miadto, ug miabut sa hapit na ang kainit sa adlaw ngadto sa balay ni Is-boseth, sa diha nga nagpahulay siya sa udto.
And the sons of Rimmon the Beerothite, Rechab and Baanah, went and came in about the heat of the day into the house of Ishbosheth, who was taking his noonday rest.
6 Ug miadto sila ngadto sa kinataliwad-an sa balay, daw ingon nga sila modala ug trigo; ug ilang gitigbas siya sa lawas: ug si Rechab ug si Baana nga iyang igsoon nga lalake nangalagiw.
And they came thither into the midst of the house, [as though] they would fetch wheat; and they smote him in the belly; and Rechab and Baanah his brother escaped.
7 Karon sa paghisulod nila sa balay, sa naghigda siya sa iyang higdaanan sa iyang lawak, ilang gitigbas siya, ug gipatay siya, ug gipunggotan siya sa ulo, ug gidala nila ang iyang ulo, ug minglakaw subay sa alagianan sa Araba sa tibook nga gabii.
They came into the house, as he lay on his bed in his bedchamber, and they smote him, and slew him, and beheaded him; and they took his head, and went by the way of the plain all night.
8 Ug ilang gidala ang ulo ni Is-boseth ngadto kang David didto sa Hebron, ug ming-ingon sa Hari: Ania karon, ang ulo ni Is-boseth, ang anak nga lalake ni Saul nga imong kaaway nga nagpangita sa imong kinabuhi: ug si Jehova nagpanimalus tungod sa akong ginoo ang hari niining adlawa kang Saul ug sa iyang kaliwat.
And they brought the head of Ishbosheth to David in Hebron, and said to the king, Behold the head of Ishbosheth the son of Saul, thine enemy who sought thy life; and Jehovah has given to my lord the king to be avenged this day of Saul and of his seed.
9 Ug si David mitubag kang Rechab ug kang Baana ang igsoon niyang lalake, ang mga anak ni Rimmon ang Beerothanon, ug miingon kanila: Ingon nga si Jehova buhi, ang nagtubos sa akong kalag gikan sa tanang kalisdanan,
Then David answered Rechab and Baanah his brother, the sons of Rimmon the Beerothite, and said to them, [As] Jehovah liveth, who has redeemed my soul out of all distress,
10 Sa diha nga may usa nga nagsugilon kanako, nga nagaingon: Ania karon, si Saul namatay, ug naghunahuna siya nga nakadala ug maayong mga balita, ako siyang gikuptan, ug gipatay siya didto sa Siclag, nga maoy balus nga akong gihatag kaniya alang sa iyang mga balita.
when one told me, saying, Behold, Saul is dead! and he was in his own sight a messenger of good, I took hold of him, and slew him in Ziklag — to whom forsooth I should give a reward for his good tidings:
11 Unsa pa ka labaw sa diha nga ang dautang mga tawo nga mingpatay sa usa ka matarung nga tawo diha sa iyang kaugalingong balay, sa ibabaw sa iyang higdaanan, dili ko ba karon kinahanglanon ang iyang dugo sa inyong kamot, ug kuhaon kamo gikan sa yuta?
how much more, when wicked men have slain a righteous person in his own house upon his bed? and should I not now demand his blood of your hand, and take you away from the earth?
12 Ug si David nagsugo sa iyang mga batan-ong lalake, ug ilang gipamatay sila, ug gipamutol ang ilang mga kamot ug mga tiil, ug gipamatay sila tupad sa danaw sa Hebron. Apan ilang gikuha ang ulo ni Is-boseth, ug gilubong sa lubnganan ni Abner sa Hebron.
And David commanded his young men, and they slew them, and cut off their hands and their feet, and hanged [them] up over the pool in Hebron. But they took the head of Ishbosheth, and buried it in the sepulchre of Abner in Hebron.