2 Samuel 10
1 Ug nahitabo sa tapus niini, nga ang hari sa mga anak sa Ammon namatay, ug si Hanun ang iyang anak nga lalake naghari nga ilis kaniya.
Sometime after this, Nahash, the Ammonite king died and his son Hanun succeeded him.
2 Ug si David miingon: Ako magapakita ug kalolot kang Hanun ang anak nga lalake ni Naas, ingon nga ang iyang amahan nagpakita ug kalolot kanako. Busa gipaadto ni David ang iyang mga sulogoon aron sa paglipay kaniya mahitungod sa iyang amahan. Ug ang mga sulogoon ni David mingdangat sa yuta sa mga anak sa Ammon.
David said, “I will be kind to Hanun, son of Nahash, just as his father was kind to me.” So David sent representatives to take his condolences to Hanun regarding his father. But when they arrived in the country of the Ammonites,
3 Apan ang mga principe sa mga anak sa Ammon miingon kang Hanun nga ilang agalon: Nagahunahuna ka ba nga si David nagtahud sa imong amahan, ug nga nagapadala siya ug mga maglilipay kanimo? Wala ba si David magsugo sa iyang mga sulogoon nganhi kanimo aron sa pagsusi sa ciudad, ug sa pagpaniid niini, ug sa paggun-ob niini?
the Ammonite military leaders said to Hanun their king, “Do you really believe David sent condolences to you out of respect for your father? Isn't it more likely that David sent his representatives to scout out the city, spy on it, and then conquer it?”
4 Busa si Hanun nagkuha sa mga sulogoon ni David, ug gibarbasan ang katunga sa ilang mga bungot, ug giputol ang ilang mga saput sa kinatung-an, bisan hangtud sa ilang mga sampot, ug gipapahawa sila.
So Hanun had David's representatives detained, shaved off half of each man's beard, cut off their clothes at the buttocks, and then sent them back home.
5 Sa diha nga sila nagsugilon niini kang David, siya nagpaadto sa pagsugat kanila; kay ang mga tawo nangaulaw ug daku uyamut. Ug ang hari miingon: Managpabilin kamo didto sa Jerico hangtud nga ang inyong mga bungot motubo, unya pumauli kamo.
When David was told about this, he sent messengers to meet them, because they were very embarrassed. The king instructed them, “Stay in Jericho until your beards have re-grown, and then you can return.”
6 Ug sa diha nga ang mga anak sa Ammon nakakita nga sila nahimong mga dulumtanan kang David, ang mga anak sa Ammon mingpaadto, ug mingsuhol sa mga Siriahanon sa Betrehob, ug sa mga Siriahanon sa Soba, kaluhaan ka libo ka mga sundalo nga nagtiniil, ug sa hari sa Maaca uban ang usa ka libo ka tawo, ug ang mga tawo sa Is-tob napulo ug duha ka libo ka tawo.
When the Ammonites realized they had become like a bad smell to David, they sent a request to the Arameans and hired twenty thousand of their foot soldiers from Beth Rehob and Zobah, as well as one thousand men from the king of Maakah, and also twelve thousand men from Tob.
7 Ug sa diha nga si David nakadungog niini, iyang gipaadto si Joab, ug ang tanan nga panon sa mga gamhanan nga tawo.
When David learned of this, he sent Joab and the entire army to confront them.
8 Ug ang mga anak sa Ammon minggula, ug mingpahaluna alang sa gubat didto sa sudlanan sa ganghaan: ug ang mga Siriahanon sa Soba, ug ang sa Rehob, ug ang katawohan sa Is-tob ug Maaca, didtong tanan sila sa kapatagan.
The Ammonites set up their battle lines near the entrance to their town gate, while the Arameans of Zobah and Rehob and the men of Tob and Maacah took up positions by themselves in the open fields.
9 Ug sa diha nga si Joab nakakita nga ang gubat gipahaluna na batok kaniya sa atubangan ug sa likod, iyang gipili ang gikan sa tanang mga pinili nga tawo sa Israel, ug gipahaluna sila nga tinalay batok sa mga Siriahanon.
Joab realized he would have to fight both in front of him and behind him, he chose some of Israel's best troops and he took charge of them to lead the attack the Arameans.
10 Ug ang uban nga katawohan iyang gitugyan ngadto kang Abisai nga iyang igsoon nga lalake ug iyang gipahaluna sa pagtalay batok sa mga anak sa Ammon.
He put the rest of the army under the command of Abishai, his brother. They were to attack the Ammonites.
11 Ug siya miingon: Kong ang mga Siriahanon mga labi pang makusganon alang kanako, nan, ikaw magtabang kanako; apan kong ang mga anak sa Ammon labi pang kusganon kay kanimo, nan, ako moanha ug motabang kanimo.
Joab told him, “If the Arameans are stronger than me, you come and help me. If the Ammonites are stronger than you, I'll come and help you.
12 Pagmaisugon, ug magmaisug kita, ingon nga mga tawo alang sa atong katawohan, ug alang sa mga lungsod sa atong Dios: ug buhaton ni Jehova, kadtong daw maayo kaniya.
Be brave, and fight your best for our people and the towns of our God. May the Lord do what he sees as good!”
13 Busa si Joab ug ang katawohan nga diha uban kaniya mingduol sa gubat batok sa mga Siriahanon: ug sila nangalagiw gikan sa iyang atubangan.
Joab attacked the Arameans with his forces and they ran away from him.
14 Ug sa diha nga ang mga anak sa Ammon nakakita nga ang mga Siriahanon nangalagiw, sila usab nangalagiw sa atubangan ni Abisai, ug mingsulod ngadto sa ciudad. Unya si Joab mipauli gikan sa mga anak sa Ammon, ug miadto ngadto sa Jerusalem.
When the Ammonites saw that the Arameans had run away, they also ran away from Abishai, and retreated into the town. So Joab went back to Jerusalem after fighting the Ammonites.
15 Ug sa diha nga ang mga Siriahanon nakakita nga sila gibutang sa hilabihan ka ngil-ad nga kahimtang sa atubangan sa Israel, nag-usa sila sa pagtigum.
As soon as the Arameans saw they had been defeated by the Israelites they reassembled their forces.
16 Ug si Hadad-ezer nagsugo ug nagdala sa mga Siriahanon nga diha sa unahan sa Suba: ug sila mingdangat sa Helam, uban kang Sobach, ang capitan sa panon ni Hadad-ezer nga nagmando kanila.
Hadadezer sent for more Arameans to be brought from beyond the Euphrates River. They arrived in Helam under the leadership of Shobach, commander of Hadadezer's army.
17 Ug kini gisugilon kang David; ug iyang giusa pagtapok ang tibook nga Israel, ug mingtabok sila sa Jordan, ug ming-adto sa Helam. Ug ang mga Siriahanon nagpahaluna sa ilang kaugalingon sa pagtalay batok kang David, ug nakig-away kaniya.
When this was reported to David, he assembled all Israel together. He crossed the Jordan and advanced on Helam. The Arameans positioned themselves in battle line against David and fought him.
18 Ug ang mga Siriahanon nangalagiw gikan sa atubangan sa Israel; ug si David nagpatay gikan sa mga Siriahanon ang mga tawo sa pito ka gatus ka mga carro, ug kap-atan ka libo nga mga nagakabayo ug gitigbas si Sobach, ang capitan sa ilang panon, mao nga siya namatay didto.
But the Aramean army ran away from the Israelites, and David killed 700 charioteers and 40,000 infantry. He also attacked Shobach, their army commander, and he died there.
19 Ug sa diha nga ang tanang mga hari nga mga ulipon ni Hadad-ezer nanagpakakita nga sila gibutang sa hilabihan kangil-ad nga kahimtang sa atubangan sa Israel, sila naghimo ug pakigdait uban sa Israel, ug ming-alagad kanila. Busa ang mga Siriahanon nahadlok na sa pagtabang sa mga anak sa Ammon.
When all the kings allied with Hadadezer realized that they had been defeated by Israel, they made peace with David and became subject to him. As a result, the Arameans were afraid to help the Ammonites any more.
