2 Corinto 7
1 Sanglit nakabaton man kita niining maong mga saad, mga hinigugma, hinloan ta ang atong kaugalingon sa tanang kahugaw sa lawas ug sa espiritu, ug hingpiton ta ang pagkabalaan diha sa atong pagkahadlok sa Dios.
Having therefore these promises, dearly beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, (pneuma) perfecting holiness in the fear of God.
2 Buksi alang kanamo ang inyong mga kasingkasing; kay wala kami magbuhat ug dili matarung kang bisan kinsa, wala kami magdaut kang bisan kinsa, ug wala kami mamintaha kang bisan kinsa.
Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no man, we have defrauded no man.
3 Gisulti ko kini dili aron sa paghukom kaninyog silot, kay giingon ko na kaniadto nga kamo ania sa among mga kasingkasing aron kami magpakig-ambit kaninyo sa kamatayon ug sa kinabuhi.
I speak not this to condemn you: for I have said before, that all of you are in our hearts to die and live with you.
4 Aduna akoy dakung pagsalig kaninyo; ako adunay dakung pagpagarbo tungod kaninyo; ako natugob sa kalipay. Ug bisan pa sa among tanang kasakit, ako malipayon sa hilabihan gayud.
Great is my boldness of speech toward you, great is my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all our tribulation.
5 Kay bisan sa amo nang paghidangat sa Macedonia, ang among mga lawas wala makakaplag ug pahulay, hinonoa, gisakit kini bisan asa kami lisopakigbugno sa gawas, ug kahadlok sa sulod.
For, when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without were fightings, within were fears.
6 Apan ang Dios nga nagalipay sa mga masulob-on, naglipay kanamo pinaagi sa paghitungha ni Tito,
Nevertheless God, that comforts those that are cast down, comforted us by the coming of Titus;
7 ug dili lamang pinaagi sa paghitungha niya kondili pinaagi usab sa kalipay nga iyang naangkon tungod kaninyo, samtang nanghinugilon siya kanamo mahitungod sa inyong pangandoy, sa inyong kasubo, sa inyong kasibut alang kanako, nga tungod niana misamot ang akong kalipay.
And not by his coming only, but by the consolation wherewith he was comforted in you, when he told us your earn desire, your mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more.
8 Kay bisan pa kon nakapaguol ako kaninyo tungod niadtong akong sulat, dili ko na kini karon pagabasulan (bisan tuod gibasulan ko kini kaniadto) sanglit nasuta ko na man nga ang maong sulat, bisan nakapaguol kaninyo, kini nakapaguol kaninyo sa makadiyot man lamang.
For though I made you sorry with a letter, I do not repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle has made you sorry, though it were but for a season.
9 Ug karon ako malipayon dili tungod kay kamo nangaguol, kondili tungod kay kamo nangaguol uban sa kaguol nga nakapahinulsol kaninyo; ug kay kamo mibati man sa diosnon nga kasubo, busa wala diay kamo kapildihi tungod kanamo.
Now I rejoice, not that all of you were made sorry, but that all of you sorrowed to repentance: for all of you were made sorry after a godly manner, that all of you might receive damage by us in nothing.
10 Kay ang diosnon nga kasubo mosangpot sa paghinulsol nga magaagak ngadto sa kaluwasan ug dili magahambin sa pagbasol, apan ang kasubo nga kalibutanon mosangpot sa kamatayon.
For godly sorrow works repentance to salvation not to be repented of: but the sorrow of the world works death.
11 Kay tan-awa lang unsa ang pagkamasingkamoton nga misangpot diha kaninyo gumikan niining inyong diosnon nga pagkasubo, unsa ang pagkamaikagon sa pagpanalipod sa inyong kaugalingon, unsa ang kasuko, unsa ang kahadlok, unsa ang pangandoy, unsa ang pagkamainiton, unsa ang kamapig-uton sa pagsilot! Sa tanang butang kamo nakapamatuod nga kamo wala diay ing sala labut sa maong butang.
For behold this very same thing, that all of you sorrowed after a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what vehement desire, yea, what zeal, yea, what revenge! In all things all of you have approved yourselves to be clear in this matter.
12 Busa, bisan tuod ako nagsulat kaninyo, kadto dili tungod kaniya nga naghimo sa kadaut, ni tungod kaniya nga nahiagum sa kadaut, kondili aron ang inyong pagkamainiton alang kanamo ikapakita nganha kaninyo sa atubangan sa Dios.
Wherefore, though I wrote unto you, I did it not for his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but that our care for you in the sight of God might appear unto you.
13 Tungod niana kami nagamalipayon.
Therefore we were comforted in your comfort: yea, and exceedingly more rejoice did we for the joy of Titus, because his spirit (pneuma) was refreshed by you all.
14 Kay kon gikapasigarbo ko man kamo kaniya, ako wala kaulawi tungod niini; hinonoa, maingon nga tinuod ang tanan nga among gikasulti kaninyo, maingon man nasuta nga tinuod usab diay ang among gikapasigarbo kang Tito.
For if I have boasted any thing to him of you, I am not ashamed; but as we spoke all things to you in truth, even so our boasting, which I made before Titus, is found a truth.
15 Ug ang iyang kasingkasing mosamot sa pagbati alang kaninyo inighandom niya sa pagkamasinugtanon ninyong tanan ug sa kataha ug pagkamatinahuron nga inyong gipakita uban sa inyong pagdawat kaniya.
And his inward affection is more abundant toward you, whilst he remembers the obedience of you all, how with fear and trembling all of you received him.
16 Ako malipayon tungod kay ako may hingpit man nga pagsalig kaninyo.
I rejoice therefore that I have confidence in you in all things.
