2 Cronicas 7
1 Karon sa gitapus na ni Salomon ang pag-ampo, ang kalayo miabut gikan sa langit, ug miut-ut sa halad-nga-sinunog ug sa mga halad; ug ang himaya ni Jehova nakapuno sa balay.
Now when Solomon had finished praying, fire came down from heaven and consumed the burnt offering and the sacrifices; and the LORD’s glory filled the house.
2 Ug ang mga sacerdote wala makasulod ngadto sa balay ni Jehova, tungod kay ang himaya ni Jehova nakapuno sa balay ni Jehova.
The priests could not enter into the LORD’s house, because the LORD’s glory filled the LORD’s house.
3 Ug ang tanang mga anak sa Israel nanagpanan-aw sa pag-abut sa kalayo, ug ang himaya ni Jehova diha sa ibabaw sa balay; ug sila mingduko sa ilang kaugalingon uban sa ilang mga nawong paingon sa yuta ibabaw sa binaldosahang salug, ug nanagsimba ug nanagpasalamat kang Jehova, sa pag-ingon: Kay siya maayo; kay ang iyang mahigugmaong-kalolot (kanunay sa gihapon ngadto sa walay katapusan).
All the children of Israel looked on, when the fire came down, and the LORD’s glory was on the house. They bowed themselves with their faces to the ground on the pavement, worshipped, and gave thanks to the LORD, saying, “For he is good, for his loving kindness endures forever!”
4 Unya ang hari ugang tibook nga katawohan minghalad sa mga halad sa atubangan ni Jehova.
Then the king and all the people offered sacrifices before the LORD.
5 Ug si Salomon nga hari mihalad sa usa ka halad nga kaluhaan ug duha ka libong vaca, ug usa ka gatus ug kaluhaan ka libong carnero. Sa ingon niini ang hari ug ang tibook katawohan nanagpahinungod sa balay sa Dios.
King Solomon offered a sacrifice of twenty-two thousand head of cattle and a hundred and twenty thousand sheep. So the king and all the people dedicated God’s house.
6 Ug ang mga sacerdote nanindog, sumala sa ilang mga katungdanan; ang mga Levihanon usab uban ang mga tulonggon alang sa awit ni Jehova (kay ang iyang mahigugmaong-kalolot nagapadayon sa walay katapusan), sa diha nga nagadayeg si David pinaagi sa ilang ministerio: ug ang mga sacerdote nanagpatunog sa mga trompeta sa atubangan nila; ug ang tibook Israel nanindog.
The priests stood, according to their positions; the Levites also with instruments of music of the LORD, which David the king had made to give thanks to the LORD, when David praised by their ministry, saying “For his loving kindness endures forever.” The priests sounded trumpets before them; and all Israel stood.
7 Labut pa gibalaan ni Salomon ang kinataliwad-an sa sawang mga diha sa atubangan sa balay ni Jehova; kay didto iyang gihalad ang mga halad-nga-sinunog, ug ang tambok sa mga halad-sa-pakigdait, tungod kay ang tumbaga nga halaran nga gihimo ni Salomon wala makapaarang sa halad-nga-sinunog, ug sa halad-nga-kalan-on, ug sa tambok.
Moreover Solomon made the middle of the court that was before the LORD’s house holy; for there he offered the burnt offerings and the fat of the peace offerings, because the bronze altar which Solomon had made was not able to receive the burnt offering, the meal offering, and the fat.
8 Busa gisaulog ni Salomon ang fiesta niadtong panahona sa pito ka adlaw, ug ang tibook Israel uban kaniya, usa ka daku kaayong pagkatigum, sukad sa pagsulod mo sa Hamath ngadto sa sapa sa Egipto.
So Solomon held the feast at that time for seven days, and all Israel with him, a very great assembly, from the entrance of Hamath to the brook of Egypt.
9 Ug sa ikawalo ka adlaw ilang gihimo ang maligdong nga pagkatigum: kay ilang gipadayon ang pagpahinungod sa halaran sulod sa pito ka adlaw, ug ang fiesta sulod sa pito ka adlaw.
On the eighth day, they held a solemn assembly; for they kept the dedication of the altar seven days, and the feast seven days.
10 Ug sa ikakaluhaan ug tolo ka adlaw sa ikapito ka bulan iyang gipaadto ang katawohan ngadto sa ilang mga balong-balong, puno sa kalipay ug himaya sa kasingkasing tungod sa kaayo nga gipakita ni Jehova kang David, ug kang Salomon, ug sa Israel nga iyang katawohan.
On the twenty-third day of the seventh month, he sent the people away to their tents, joyful and glad of heart for the goodness that the LORD had shown to David, to Solomon, and to Israel his people.
11 Sa ingon niana nahuman ni Salomon ang balay ni Jehova, ug ang balay sa hari: ug ang tanan nga nahisulod sa kasingkasing ni Salomon nga buhaton diha sa balay ni Jehova, ug sa iyang kaugalingong balay, iyang gihimo nga nagmauswagon.
Thus Solomon finished the LORD’s house and the king’s house; and he successfully completed all that came into Solomon’s heart to make in the LORD’s house and in his own house.
12 Ug si Jehova mipakita kang Salomon sa gabii, ug namulong kaniya: Nadungog ko ang imong pag-ampo, ug nagpili niining dapita alang sa akong kaugalingon nga usa ka balay sa paghalad.
Then the LORD appeared to Solomon by night, and said to him, “I have heard your prayer, and have chosen this place for myself for a house of sacrifice.
13 Kong takpan ko ang mga langit aron walay ulan, o kong sugoon ko ang dulon sa paglamoy sa yuta, o kong magpadala ako ug kamatay taliwala sa akong katawohan;
“If I shut up the sky so that there is no rain, or if I command the locust to devour the land, or if I send pestilence amongst my people,
14 Kong ang akong katawohan nga gihinganlan sa akong ngalan magmapainubsanon sa ilang kaugalingon, ug magampo, ug mangita sa akong nawong, ug motalikod gikan sa ilang mga dautang dalan; nan ako magapatalinghug gikan sa langit, ug magapasaylo sa ilang sala, ug magaayo sa ilang yuta.
if my people who are called by my name will humble themselves, pray, seek my face, and turn from their wicked ways, then I will hear from heaven, will forgive their sin, and will heal their land.
15 Karon ang akong mga mata nangabuka, ug ang akong mga igdulongog magapatalinghug, ngadto sa pag-ampo nga gihimo niining dapita.
Now my eyes will be open and my ears attentive to prayer that is made in this place.
16 Kay karon gipili ug gibalaan ko kining balaya, aron ang akong ngalan magapuyo diha sa walay katapusan; ug ang akong mga mata ug ang akong kasingkasing mabaanha diha sa kanunay.
For now I have chosen and made this house holy, that my name may be there forever; and my eyes and my heart will be there perpetually.
17 Ug mahitungod kanimo, kong ikaw magalakat sa akong atubangan ingon sa paglakat ni David nga imong amahan, ug magahimo sa tanan nga akong gisugo kanimo, ug magabantay sa akong kabalaoran ug sa akong mga tulomanon;
“As for you, if you will walk before me as David your father walked, and do according to all that I have commanded you, and will keep my statutes and my ordinances,
18 Unya tukoron ko ang trono sa imong gingharian, ingon nga ako naghatag sa tugon kang David nga imong amahan, nga nagaingon: Walay makulang kanimo nga usa ka tawo aron mahimong magbubuot sa Israel.
then I will establish the throne of your kingdom, according as I covenanted with David your father, saying, ‘There shall not fail you a man to be ruler in Israel.’
19 Apan kong kamo tumipas, ug biyaan ninyo ang akong kabalaoran ug akong mga sugo nga akong gihatag kaninyo, ug moadto sa pag-alagad sa laing mga dios, ug magsimba kanila;
But if you turn away and forsake my statutes and my commandments which I have set before you, and go and serve other gods and worship them,
20 Nan lukahon ko sila sa mga gamot gikan sa akong yuta nga akong gihatag kanila; ug kining balaya, nga akong gibalaan tungod sa akong ngalan, akong ipahalayo sa akong mga mata, ug himoon ko kini nga usa ka sanglitanan ug usa ka pagya sa taliwala sa mga katawohan.
then I will pluck them up by the roots out of my land which I have given them; and this house, which I have made holy for my name, I will cast out of my sight, and I will make it a proverb and a byword amongst all peoples.
21 Ug kining balaya, nga hataas kaayo, ang tagsatagsa nga molabay niini mahitingala, ug moingon: Nganong gihimo ni Jehova ang ingon niining yutaa, ug niining balaya?
This house, which is so high, everyone who passes by it will be astonished and say, ‘Why has the LORD done this to this land and to this house?’
22 Ug sila motubag: Tungod kay ilang gibiyaan si Jehova, ang Dios sa ilang mga amahan, nga nagdala kanila gikan sa yuta sa Egipto, ug nagbaton sa laing mga dios, ug nagsimba kanila, ug nag-alagad kanila: busa gidala niya kining kadautan sa ibabaw nila.
They shall answer, ‘Because they abandoned the LORD, the God of their fathers, who brought them out of the land of Egypt, and took other gods, worshipped them, and served them. Therefore he has brought all this evil on them.’”
