2 Cronicas 3
1 Unya si Salomon nagsugod sa pagtukod sa balay ni Jehova didto sa Jerusalem ibabaw sa bukid sa Moria, diin si Jehova mipakita kang David nga iyang amahan, nga iyang giandam diha sa dapit nga gitudlo ni David, diha sa giukan ni Ornan ng Jebusehanon.
Salomon commença à bâtir la maison du Seigneur à Jérusalem, sur le mont Moria; là, le Seigneur était apparu à son père David, qui avait fixé son choix sur l’emplacement lui appartenant dans l’aire d’Ornan, le Jébuséen.
2 Ug siya nagsugod pagtukod sa ikaduhang adlaw sa ikaduhang bulan, sa ikaupat ka tuig sa iyang paghari.
Il commença la construction le deuxième jour du deuxième mois, dans la quatrième année de son règne.
3 Karon mao kini ang mga patukoranan nga gipahamutang ni Salomon sa pagtukod sa balay sa Dios. Ang gitas-on pinaagi sa mga maniko sumala sa unang pagsukod kan-uman ka maniko, ug ang gilapdon kaluhaan ka maniko.
Voici les dimensions adoptées par Salomon comme base de la construction de la maison de Dieu: la longueur, en coudées de l’ancienne mesure, était de soixante coudées, la largeur de vingt coudées.
4 Ug ang alagianan nga diha sa atubangan sa balay, ang gitas-on niini, sumala sa gilapdon sa balay, kaluhaan ka maniko, ug ang gitas-on usa ka gatus ug kaluhaan; ug sa sulod niini iyang gihal-opan sa lunsay nga bulawan.
Le portique (qui s’étendait dans le sens de la longueur) avait vingt coudées dans le sens de la largeur de l’édifice; la hauteur en était de cent vingt. Salomon en revêtit l’intérieur d’or pur.
5 Ug ang kinadak-an nga balay iyang gikisamehan sa kahoy nga haya, nga iyang gihal-opan sa manipis kaayo nga bulawan, ug gibuhat didto ang mga kahoy nga palma ug mga talikala.
La grande enceinte, il la recouvrit de bois de cyprès, auxquels il ajouta un revêtement d’or fin; et il y sculpta des palmes et des festons.
6 Ug iyang gidayandayanan ang balay uban sa bililhon nga mga bato alang sa pagpatahum: ug ang bulawan maoy bulawan sa Parvaim.
Il garnit l’intérieur de l’édifice de pierres précieuses comme ornement; l’or employé était de l’or de Parvaïm.
7 Iya usab nga gihal-opan ang balay, ang mga sagbayan, ang mga bakanan, ug ang mga bongbong niana, ug ang mga pultahan niana, sa bulawan; ug naglilok sa mga querubin diha sa ibabaw sa mga bongbong.
Il recouvrit d’or l’édifice, poutres, seuils, parois et battants des portes, et il tailla dans les murs des figures de chérubins.
8 Ug iyang nabuhat ang labing balaan nga balay: ang gitas-on niana, sumala sa gilapdon sa balay, kaluhaan ka maniko, ug ang gilapdon niana kaluhaan ka maniko; ug iyang gihal-opan kini sa manipis kaayo nga bulawan nga miabut sa unom ka gatus ka talento.
Il fit l’enceinte du Saint des Saints, dont la longueur, prise dans le sens de la largeur de l’édifice, était de vingt coudées, la largeur également de vingt coudées. Il la revêtit d’or fin, équivalant à six cents kikkar.
9 Ug ang gibug-aton sa mga lansang kalim-an ka siclo nga bulawan. Ug iyang gihal-opan ang mga lawak sa itaas sa bulawan.
Le poids de l’or pour les clous fut de cinquante sicles. Il revêtit aussi d’or les chambres hautes.
10 Ug diha sa labing balaan nga balay siya naghimo sa duha ka mga querubin nga linilok; ug ilang gihal-opan kini sa bulawan.
Il fit dans l’enceinte du Saint des Saints deux chérubins, artistement sculptés, qu’on recouvrit d’or.
11 Ug ang mga pako sa mga querubin may kaluhaan ka maniko ang gitas-on: ang pako sa usa ka querubin may lima ka maniko, nga nakaabut sa bongbong sa balay; ug ang laing pako sama usab nga may lima ka maniko, nga nakaabut sa pako sa laing querubin.
Les ailes des chérubins avaient une longueur (totale) de vingt coudées; l’aile d’un chérubin, longue de cinq coudées, touchait le mur de l’enceinte, et sa seconde aile, longue de cinq coudées, touchait l’aile de l’autre chérubin;
12 Ug ang pako sa laing querubin may lima ka maniko, nga nakaabut sa bongbong sa balay; ug ang laing pako may lima ka maniko usab, nga nahasumpay sa pako sa laing querubin.
de même, l’aile de l’autre chérubin; longue de cinq coudées, touchait le mur de l’enceinte, et sa seconde aile, longue de cinq coudées, rejoignait l’aile du chérubin correspondant.
13 Ang mga pako niining mga querubin nagabuklad sa ilang kaugalingon nga may kaluhaan ka maniko: ug sila nanagtindog sa ilang mga tiil, ug ang ilang mga nawong nanag-atubang sa balay.
Les ailes de ces chérubins avaient donc une envergure de vingt coudées; quant à eux-mêmes, ils se tenaient debout sur leurs pieds, la face tournée vers l’édifice.
14 Ug siya naghimo sa tabil nga azul, ug purpura, ug mapula, ug fino nga lino, ug binolda nga mga querubin sa ibabaw niana.
Il fit le voile en étoffes d’azur, de pourpre, de cramoisi et de byssus, et y broda des chérubins.
15 Siya usab naghimo ug duha-ka haligi nga may katloan ug lima ko maniko ang gitas-on sa atubangan sa balay, ug ang ulo nga diha sa tumoy sa tagsa-tagsa niini may taglima ka maniko.
Il disposa, en avant du temple, deux colonnes longues de trente-cinq coudées et surmontées d’un chapiteau de cinq coudées.
16 Ug siya naghimo ug mga talikala diha sa dapit nga labing balaan, unya gibutang kini sa mga tumoy sa mga haligi; ug siya naghimo ug usa ka gatus ka granada, ug gibutang kini sa ibabaw sa mga talikala.
Il fit des festons en forme de chaînes et les posa sur le sommet des colonnes; il fit cent grenades et les entrelaça dans les festons.
17 Ug iyang gipatindog ang mga haligi sa atubangan sa templo, usa ka diha toong kamot, ug ang usa diha sa wala; ug gitawag ang ngalan niana nga diha sa too, Jachin, ug ang ngalan niana nga diha wala Boaz.
Puis il dressa les colonnes devant le hêkhal, l’une à droite et l’autre à gauche, donna à celle de droite le nom de Yakhin, et à celle de gauche le nom de Boaz.
