< 2 Cronicas 21 >

1 Ug si Josaphat natulog uban sa iyang mga amahan, ug gilubong siya uban sa iyang mga amahan didto sa ciudad ni David: ug si Joram nga iyang anak nga lalake naghari ilis kaniya,
Now Jehoshaphat slept with his fathers, and was buried with his fathers in the city of David. And Jehoram his son reigned in his stead.
2 Ug siya may mga kaigsoonan, ang mga anak nga lalake ni Josaphat: si Asarias, ug si Jehiel, ug si Zacharias, ug si Asarias, ug si Michael, ug si Sepatias; kining tanan mga anak nga lalake ni Josaphat nga hari sa Israel.
And he had brethren the sons of Jehoshaphat, Azariah, and Jehiel, and Zechariah, and Azariah, and Michael, and Shephatiah: all these [were] the sons of Jehoshaphat king of Israel.
3 Ug ang ilang amahan mihatag kanila ug daghan kaayong mga gasa, sa salapi, ug sa bulawan, ug sa bililhon nga mga butang, uban ang mga kinutaang ciudad sa Juda; apan ang gingharian iyang gihatag kang Joram, tungod kay siya mao ang kamagulangan.
And their father gave them great gifts of silver, and of gold, and of precious things, with fenced cities in Judah: but the kingdom gave he to Jehoram; because he [was] the firstborn.
4 Karon sa diha nga nakatindog na si Joram ibabaw sa gingharian sa iyang amahan, ug sa nalig-on na siya sa iyang kaugalingon, iyang gipatay ang iyang mga kaigsoonan nga tanan uban sa pinuti ug ang pila usab ka mga principe sa Israel.
Now when Jehoram was risen up to the kingdom of his father, he strengthened himself, and slew all his brethren with the sword, and [divers] also of the princes of Israel.
5 Si Joram may katloan ug duha ka tuig ang panuigon sa pagsugod niya paghari; ug siya naghari sa walo ka tuig sa Jerusalem.
Jehoram [was] thirty and two years old when he began to reign, and he reigned eight years in Jerusalem.
6 Ug siya naglakat sa dalan sa mga hari sa Israel, sumala sa gibuhat sa balay ni Achab; kay iyang gipangasawa ang anak nga babaye ni Achab: ug iyang gihimo kadtong dautan sa mga mata ni Jehova:
And he walked in the way of the kings of Israel, like as did the house of Ahab: for he had the daughter of Ahab to wife: and he wrought [that which was] evil in the eyes of the LORD.
7 Apan bisan pa niini si Jehova wala mobuot sa paggun-ob sa balay ni David, tungod sa tugon nga iyang gihimo uban kang David, ug ingon nga siya nagsaad sa paghatag sa usa ka lamparahan kaniya ug sa iyang mga anak sa kanunay.
Howbeit the LORD would not destroy the house of David, because of the covenant that he had made with David, and as he promised to give a light to him and to his sons for ever.
8 Sa iyang mga adlaw ang Edom ming-alsa gikan sa ilalum sa kamot sa Juda, ug naghimo ug usa ka hari sa ibabaw nila.
In his days the Edomites revolted from under the dominion of Judah, and made themselves a king.
9 Unya si Joram milabay uban sa iyang mga capitan, ug ang tanan niyang mga carro uban kaniya: ug mibangon siya sa gabii, ug gidasmagan ang mga Edomhanon nga naglibut kaniya, ug ang mga capitan sa mga carro.
Then Jehoram went forth with his princes, and all his chariots with him: and he rose up by night, and smote the Edomites which compassed him in, and the captains of the chariots.
10 Busa ang Edom ming-alsa gikan sa ilalum sa kamot sa Juda hangtud niining adlawa: unya ang Libna ming-alsa usab sa maong panahon gikan sa ilalum sa iyang kamot, tungod kay iyang gibiyaan si Jehova, ang Dios sa iyang mga amahan.
So the Edomites revolted from under the hand of Judah unto this day. The same time [also] did Libnah revolt from under his hand; because he had forsaken the LORD God of his fathers.
11 Labut pa siya naghimo ug mga hatag-as nga dapit sa kabukiran sa Juda, ug gipapakighilawas niya ang mga pumoluyo sa Jerusalem, ug gipasalaag niya ang Juda.
Moreover he made high places in the mountains of Judah, and caused the inhabitants of Jerusalem to commit fornication, and compelled Judah [thereto].
12 Ug may usa ka sinulat alang kaniya gikan kang Elias nga manalagna, nga nagaingon: Kini mao ang giingon ni Jehova, ang Dios ni David nga imong amahan: Tungod kay ikaw wala maglakat sa mga dalan ni Josaphat nga imong amahan, ni sa mga dalan ni Asa nga hari sa Juda,
And there came a writing to him from Elijah the prophet, saying, Thus saith the LORD God of David thy father, Because thou hast not walked in the ways of Jehoshaphat thy father, nor in the ways of Asa king of Judah,
13 Apan naglakat sa dalan sa mga hari sa Israel, ug imong gipapakighilawas ang Juda ug ang mga pumoluyo sa Jerusalem, sama sa gibuhat sa balay ni Achab, ug nagpatay ka usab sa imong mga kaigsoonan sa balay sa imong amahan, nga labing maayo pa kay kanimo:
But hast walked in the way of the kings of Israel, and hast made Judah and the inhabitants of Jerusalem to go a whoring, like to the whoredoms of the house of Ahab, and also hast slain thy brethren of thy father’s house, [which were] better than thyself:
14 Ania karon, si Jehova magahampak sa imong katawohan uban sa usa ka dakung kamatay, ug sa imong mga anak, ug sa imong mga asawa, ug sa tanan mong mga manggad;
Behold, with a great plague will the LORD smite thy people, and thy children, and thy wives, and all thy goods:
15 Ug ikaw pagatakboyan sa usa ka dakung sakit sa imong mga tinae, hangtud nga ang imong mga tinae mangahabwa tungod sa imong sakit, sa adlaw-adlaw.
And thou [shalt have] great sickness by disease of thy bowels, until thy bowels fall out by reason of the sickness day by day.
16 Ug gipukaw ni Jehova batok kang Joram ang espiritu sa mga Filistehanon, ug sa mga Arabianhon nga anaa tupad sa mga Etiopiahanon:
Moreover the LORD stirred up against Jehoram the spirit of the Philistines, and of the Arabians, that [were] near the Ethiopians:
17 Ug sila nangadto batok sa Juda, ug mingsulod niana, ug gidala ang tanang manggad nga makaplagan diha sa balay sa hari, ug ang iyang mga anak nga lalake usab, ug ang iyang mga asawa; mao nga walay usa ka anak nga lalake nga nahabilin kaniya, gawas kang Joachaz, ang kamanghuran sa iyang mga anak nga lalake.
And they came up into Judah, and brake into it, and carried away all the substance that was found in the king’s house, and his sons also, and his wives; so that there was never a son left him, save Jehoahaz, the youngest of his sons.
18 Ug sa tapus niining tanan gihampak siya ni Jehova sa iyang mga tinae sa usa ka sakit nga walay kaayohan.
And after all this the LORD smote him in his bowels with an incurable disease.
19 Ug nahitabo, sa nagalakat ang panahon, tapus ang duha ka tuig, nga ang iyang mga tinae nangahabwa tungod sa iyang sakit, ug siya namatay sa mangil-ad nga mga balatian. Ug ang iyang katawohan wala magsunog alang kaniya, sama sa pagsunog sa iyang mga amahan.
And it came to pass, that in process of time, after the end of two years, his bowels fell out by reason of his sickness: so he died of sore diseases. And his people made no burning for him, like the burning of his fathers.
20 Katloan ug duha ka tuig ang iyang panuigon sa pagsugod niya paghari ug siya naghari sa Jerusalem sa walo ka tuig: ug siya migikan nga wala kawilihi; ug ilang gilubong siya sa ciudad ni David, apan dili sa mga lubnganan sa mga hari.
Thirty and two years old was he when he began to reign, and he reigned in Jerusalem eight years, and departed without being desired. Howbeit they buried him in the city of David, but not in the sepulchres of the kings.

< 2 Cronicas 21 >