1 Samuel 11
1 Unya si Naas ang Ammonihanon miadto ug nagpahaluna batok sa Jabes-Galaad: ug ang tanang tawo sa Jabes nanag-ingon kang Naas: Paghuhat ug pakigsaad uban kanamo, ug magaalagad kami kanimo.
About a month later, King Nahash of Ammon [led his army across the Jordan River, and they] surrounded Jabesh [city] in [the] Gilead [region]. But all the men of Jabesh [went and] said to Nahash, “Make an agreement/treaty with us [not to kill us], and then we will let you rule us.”
2 Ug si Naas ang Ammonihanon miingon kanila. Niini lamang nga condicion, ako magabuhat niana uban kaninyo, nga luskon ang inyong tanang mga mata nga too; ug ako magabutang niana alang sa usa ka pagbiaybiay ibabaw sa tibook nga Israel.
Nahash replied, “I will do that if you do one thing. Allow us to gouge out all the right eyes of your people. By doing that we will cause the people [in other countries] to despise all you Israeli people.”
3 Ug ang mga anciano sa Jabes nanag-ingon kaniya: Hatagi kami ug pito ka adlaw nga tagal, aron makapadala kami ug mga sulogoon ngadto sa tanang utlanan sa Israel; ug unya, kong walay makaluwas kanamo, manganha kami diha kanimo.
The leaders of Jabesh replied, “Do not attack us for the next seven days. During that time, we will send messengers throughout Israel [to tell them what you are demanding]. If no one will help us, then we will (surrender to you/allow you to do to us whatever you want).”
4 Unya ming-abut ang mga sulogoon ni Saul ngadto sa Gabaa, ug namulong niining mga pulonga sa mga igdulungog sa katawohan: ug ang tibook katawohan mingpataas sa ilang tingog ug minghilak.
[Being very confident that his army was very superior, Nahash agreed. So the leaders of Jabesh sent messengers throughout Israel]. When the messengers came to Gibeah, which was [the city] where Saul lived, and they told the people there about the situation, everyone started to cry.
5 Ug, ania karon, si Saul nahiabut nga nagasunod sa mga vaca gikan sa kaumahan; ug si Saul miingon: Unsay nahitabo sa katawohan nga nanghilak man sila? Ug ilang gisuginlan siya sa mga pulong sa mga tawo sa Jabes.
At that time, Saul was plowing in the field. When he returned home, he asked, “Why are all the people [crying]?” So they told him what the messengers from Jabesh had reported.
6 Ug ang Espiritu sa Dios midangat nga puno sa gahum kang Saul sa pagkadungog niya niadtong mga pulonga, ug ang iyang kasuko misilaub ug daku uyamut.
Then God’s Spirit came powerfully upon Saul, and he became very angry [because of what Nahash wanted to do].
7 Ug mikuha siya ug usa ka parisan sa mga vaca, ug gilapalapa kini sa pagkagagmay, ug gipadala kini ngadto sa tanang mga utlanan sa Israel pinaagi sa kamot sa mga sulogoon, nga nagaingon: Bisan kinsa nga dili mosunod kang Saul ug kang Samuel, mao kini ang pagabuhaton sa iyang mga vaca. Ug ang kahadlok ni Jehova miabut sa ibabaw sa katawohan, ug sila nanggula ingon sa usa ka tawo.
He took two of his oxen [and killed them] and cut them into pieces. Then he sent messengers [carrying those pieces] throughout Israel to tell people this message: “Saul says that [he cut this ox in pieces, and that he] will do the same thing to the oxen of anyone who refuses to come with him and Samuel to fight [the army from Ammon]!” Then Yahweh caused all the people of Israel to be afraid of what Saul might do to them (OR, of what Yahweh might do to them) [if they did not go and help Saul]. So the men all gathered together.
8 Ug iyang giihap sila didto sa Bezec ug ang mga anak sa Israel may totolo ka gatus ka libo, ug ang mga tawo sa Juda may katloan ka libo.
When Saul gave them all weapons at Bezek, he saw that there were 300,000 Israeli men there, as well as 30,000 men from the tribe of Judah.
9 Ug sila miingon sa mga sulogoon nga nanghiabut: Kini mao ang inyong ipamulong sa katawohan sa Jabes-Galaad: Ugma, sa mainit na ang adlaw kamo makabaton ug kaluwasan. Ug ang mga sulogoon ming-abut ug gisuginlan ang mga tawo sa Jabes; ug sila nangalipay.
So Saul sent messengers back to the people at Jabesh to tell them, “We will rescue/save you by noontime tomorrow.” When the people of Jabesh heard that message, they were very joyful/happy.
10 Busa ang mga tawo sa Jabes nanag-ingon: Ugma manganha kami diha kanimo, ug pagabuhaton namo ang tanan nga daw maayo kanimo.
Then the men of Jabesh told [Nahash], “Tomorrow we will surrender to you, and then you can do to us whatever you want to.”
11 Ug mao kana nga sa pagkaugma, si Saul nagbahin sa katawohan sa totolo ka panon; ug ming-adto sila ngadto sa kinatalikwad-an sa campo sa pagbantay sa kabuntagon, ug gipamatay ang mga Ammonihanon hangtud sa pag-init sa adlaw: ug nahitabo, nga sila nga nahabilin gipapatlaag, sa pagkaagi nga walay duruha kanila nga nahabilin nga kuyog.
But before the sun rose the next morning, Saul [and his army arrived. He] divided them into three groups. They rushed into the camp of the soldiers from Ammon, and attacked them. By noontime they had killed most of them, and those who were not killed scattered. Each of them who ran away ran away alone.
12 Ug ang katawohan ming-ingon kang Samuel: Kinsa siya nga miingon: Maghari ba si Saul kanato? dad-a ang mga tawo, aron kami magapatay kanila.
Then the people [of Jabesh] said to Samuel, “Where are those men who said that they did not want Saul to be our king? Bring them here, and we will kill them!”
13 Ug si Saul miingon: Walay usa ka tawo nga pagpatyon niining adlawa; kay niining adlawa si Jehova naghimo ug kaluwasan sa Israel.
But Saul replied, “[No], we are not going to execute anyone today, because this is the day that Yahweh has saved us Israeli people. [It is a day to rejoice, not to kill anyone].”
14 Unya miingon si Samuel sa katawohan: Umari kamo, ug mangadto kita sa Gilgal, ug bag-ohon ta pag-usab ang gingharian didto.
Then Samuel said to the people, “Let’s all go to Gilgal, and there we will again proclaim [that Saul is] our king.”
15 Ug ang tibook katawohan nangadto sa Gilgal; ug didto sila naghimo kang Saul nga hari sa atubangan ni Jehova didto sa Gilgal; ug didto naghalad sila sa mga halad-sa-pakigdait sa atubangan ni Jehova; ug didto si Saul ug ang tanang mga tawo sa Israel nanagkalipay sa hilabihan gayud.
So they went to Gilgal. There, knowing that Yahweh was watching, they proclaimed that Saul was their king. Then they offered sacrifices to enable them to maintain fellowship with Yahweh. And Saul and all the other Israeli people were very happy.
