Sofonias 1
1 Mao kini ang pulong ni Yahweh nga miabot kang Zefanias nga anak nga lalaki ni Cushi nga anak nga lalaki ni Gedalia nga anak nga lalaki ni Amaria nga anak nga lalaki ni Hezekia, sa mga adlaw ni Josia nga anak nga lalaki ni Amon, nga hari sa Juda.
A word of Jehovah that hath been unto Zephaniah son of Cushi, son of Gedaliah, son of Amariah, son of Hezikiah, in the days of Josiah son of Amoz, king of Judah:
2 “Pagalaglagon ko sa hingpit ang tanan butang nga anaa ibabaw sa kalibotan—mao kini ang gipamulong ni Yahweh.
I utterly consume all from off the face of the ground, An affirmation of Jehovah.
3 Piliglagon ko ang tawo ug ang mapintas nga mananap; laglagon ko ang mga langgam sa kalangitan ug ang mga isda sa kadagatan, ang pagkagun-ob uban sa mga daotan. Tungod kay puohon ko ang tawo sa kalibotan—mao kini ang gipamulong ni Yahweh.
I consume man and beast, I consume fowl of the heavens, and fishes of the sea, And the stumbling-blocks — the wicked, And I have cut off man from the face of the ground, An affirmation of Jehovah,
4 Hampakon ko sa akong kamot ang tibuok Juda ug ang tanan nga mga lumulupyo sa Jerusalem. Puohon ko ang tanan nga nagsimba kang Baal gikan niining dapita ug ang mga ngalan sa mga tawo nga nagsimbag diosdios taliwala niining mga pari,
And stretched out My hand against Judah, And against all inhabiting Jerusalem, And cut off from this place the remnant of Baal, The name of the idolatrous priests, with the priests,
5 ang katawhan nga atoa sa atop sa mga balay nga nagsimba sa langitnong mga binuhat, ug ang katawhan nga nagsimba ug nanumpa kang Yahweh apan nanumpa usab pinaagi sa ilang hari.
And those bowing themselves On the roofs to the host of the heavens, And those bowing themselves, Swearing to Jehovah, and swearing by Malcham,
6 Puohon ko usab kadtong nagdumili sa pagsunod kang Yahweh, niadtong wala midangop kang Yahweh ug wala nangayo sa iyang giya.”
And those removing from after Jehovah, And who have not sought Jehovah, nor besought Him.
7 Paghilom sa atubangan sa Ginoo nga si Yahweh! Kay haduol na ang adlaw ni Yahweh; Giandam na ni Yahweh ang halad ug gilain na niya ang iyang mga dinapit.
Hush! because of the Lord Jehovah, For near [is] a day of Jehovah, For prepared hath Jehovah a sacrifice, He hath sanctified His invited ones.
8 “Mahitabo kini nga adlaw panahon nga maghalad si Yahweh, niana silotan niya ang mga prinsipe ug ang mga anak nga lalaki sa hari, ug ang tanan nga nagsul-ob ug bisti sa mga langyaw.
And it hath come to pass, In the day of the sacrifice of Jehovah, That I have laid a charge on the heads, And on sons of the king, And on all putting on strange clothing.
9 Niana nga adlaw silotan ko ang tanan nga managlukso ngadto sa bakanan sa pultahan, niadtong mipuno sa kasamok ug pagpangilad sa balay sa iyang agalon.
And I have laid a charge on every one Who is leaping over the threshold in that day, Who are filling the house of their masters [With] violence and deceit.
10 Busa mahitabo gayod kini nianang adlawa—mao kini ang gipamulong ni Yahweh—nga ang paghilak sa kalisdanan maggikan sa Ganghaan sa Isda, pagdanguyngoy nga gikan sa Ikaduhang Distrito, ug ang labihan nga saba sa pagkahugno gikan sa kabungtoran.
And there hath been in that day, An affirmation of Jehovah, The noise of a cry from the fish-gate, And of a howling from the Second, And of great destruction from the hills.
11 Pagdanguyngoy, mga lumulupyo sa Merkado nga Distrito, tungod kay pagapukanon ang tanang mga negosyante; kadtong tanan nga namaligya sa plata pagapuohon usab.
Howl, ye inhabitants of the hollow place, For cut off hath been all the merchant people, Cut off have been all bearing silver.
12 Moabot gayod ang panahon nga pangitaon ko ang Jerusalem gamit ang mga lampara ug silotan ko kadtong mga tawo nga nangahubog sa ilang bino ug miingon diha sa ilang kasingkasing, 'Walay buhaton si Yahweh, maayo man o daotan.'
And it hath come to pass, at that time, I search Jerusalem with lights, And I have laid a charge on the men Who are hardened on their preserved things, Who are saying in their heart: Jehovah doth no good, nor doth He evil.
13 Pagailogon ang ilang mga kabtangan, ug ang ilang mga balay mapasagdan ug mangaguba! Motukod silag mga balay apan dili sila makapuyo niini, magtanom sila ug mga ubas apan dili sila makainom sa duga niini.
And their wealth hath been for a spoil, And their houses for desolation, And they have built houses, and do not inhabit, And they have planted vineyards, And they do not drink their wine.
14 Ang dakong adlaw ni Yahweh haduol na, haduol na sa hilabihan! Ang tingod sa adlaw ni Yahweh sama sa mapait nga paghilak sa manggugubat!
Near [is] the great day of Jehovah, Near, and hasting exceedingly, The noise of the day of Jehovah, Bitterly shriek there doth a mighty one.
15 Kana nga adlaw mao ang adlaw sa kaligutgot, ang adlaw sa hilabihan nga kalisdanan ug pag-antos, ang adlaw sa bagyo ug kadaot, ang adlaw sa kangitngit ug kadulom, ang madag-umon nga adlaw ug labihan nga kangitngit.
A day of wrath [is] that day, A day of adversity and distress, A day of waste and desolation, A day of darkness and gloominess, A day of cloud and thick darkness.
16 Adlaw gayod kini sa mga trumpeta ug pasidaan batok sa lig-on nga mga siyudad ug sa taas nga mga panagsangka.
A day of trumpet and shouting against the fenced cities, And against the high corners.
17 Kay magdala ako ug kalisdanan alang sa katawhan, aron niana maglakaw sila sama sa buta nga tawo tungod kay nagpakasala man sila batok kang Yahweh. Ang ilang dugo ibubo sama sa abog, ug ang ilang kinasuloran nga mga bahin mahisama sa hugaw.
And I have sent distress to men, And they have walked as the blind, For against Jehovah they have sinned, And poured out is their blood as dust, And their flesh [is] as dung.
18 Nagtuo sila nga ang ilang mga plata ni bulawan makaluwas kanila sa adlaw sa kasuko ni Yahweh. Ang pagdilaab sa iyang pangabubho molamoy sa tibuok nga kalibotan, tungod kay magadala siya sa hingpit, ug makalilisang nga kataposan sa tanan nga mipuyo sa kalibotan.”
Even their silver, even their gold, Is not able to deliver them in a day of the wrath of Jehovah, And in the fire of His jealousy consumed is the whole land, For only a hastened end doth He make Of all the inhabitants of the land!
