< Awit sa mga Awit 1 >

1 Ang Awit sa mga Awit, ni Solomon. Ang batan-ong babaye misulti sa iyang hinigugma.
Соломонова Пісня над піснями.
2 O, nga hagkan mo ako sa mga halok sa imong baba, kay ang imong gugma labaw pa sa bino.
„Нехай він цілує мене поцілу́нками уст своїх, — бо ліпші коха́ння твої від вина!
3 Makatagbaw ang kahumot sa imong pandihog nga mga lana; ang imong ngalan sama sa nagadagayday nga pahumot, mao nga ang mga batan-ong babaye nahigugma kanimo.
На запах оливи твої запашні́, твоє йме́ння — неначе олива розлита, тому діви кохають тебе!
4 Dad-a ako uban kanimo, ug modagan kita. Nagsulti ang babaye sa iyang kaugalingon. Gidala ako sa hari sa iyang mga lawak. Malipayon ako; ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma; malipayon ako bahin kanimo; tugoti ako nga isaulog ang imong gugma; mas maayo pa kini kaysa bino. Angay lang nga modayeg ang ubang babaye kanimo. Ang babaye nagsulti sa ubang babaye.
Потягни ти мене за собою, біжім! Цар впровадив мене у пала́ти свої, — ми радіти та ті́шитись будемо тобою, згадаємо коха́ння твої, від вина приємніші, — поправді кохають тебе!
5 Itomon ako apan matahom, kamong mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem— itom sama sa mga tolda sa Kedar, matahom sama sa mga tabil ni Solomon.
Дочки єрусалимські, — я чорна та гарна, немов ті намети кеда́рські, мов за́навіси Соломонові!
6 Ayaw akog tutoki tungod kay itomon ako, tungod kay ang adlaw nagsunog kanako. Ang anak nga mga lalaki sa akong inahan nasuko kanako; gihimo nila akong tig-atiman sa kaparasan, apan wala nako naatiman ang akong kaugalingon nga parasan. Ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma.
Не дивіться на те, що смугля́венька я, бож сонце мене опали́ло, — сини неньки моєї на мене розгні́валися, настанови́ли мене сторожи́ти виноградники, — та свого виноградника власного не встерегла я!“
7 Sultihi ako, akong hinigugma, diin mo man gipasibsib ang imong kamananapan? Diin mo man gipapahulay ang imong kamananapan panahon sa kaudtohon? Nganong kinahanglan man nga mahisama ako sa tawo nga nasaag-saag tupad sa kamananapan ug sa imong kaubanan? Mitubag kaniya ang iyang hinigugma.
„Скажи ж мені ти, кого покохала душа моя: Де́ ти пасеш? Де даєш ти спочи́ти у спе́ку ота́рі? Пощо́ біля стад твоїх друзів я буду, немов та причи́нна?“
8 Kung wala ikaw masayod, labing matahom taliwala sa mga babaye, sunda ang mga tunob sa akong kamananapan, ug pasibsiba ang imong nating mga kanding duol sa mga tolda sa magbalantay.
„Якщо ти не знаєш цього́, вродливі́ша посеред жіно́к, то вийди собі за слідами отари, і випа́суй при ша́трах пасту́ших козля́тка свої“.
9 Gitandi ko ikaw, akong hinigugma, sa kabayong baye taliwala sa mga kabayo nga anaa sa karwahe ni Paraon.
„Я тебе прирівня́в до лошиці в воза́х фараонових, о моя ти подру́женько!
10 Matahom ang imong mga aping uban ang mga dayandayan, ang imong liog uban ang binitay nga mga alahas.
Гарні щі́чки твої поміж шну́рами пе́рел, а шийка твоя — між разка́ми намиста!
11 Buhatan ko ikaw ug dayandayan nga bulawan inubanan sa batones nga plata. Ang babaye nagsulti sa iyang kaugalingon.
Ланцюжки́ золоті ми поробимо тобі разом із срібними ку́льками!“
12 Samtang naghigda ang hari sa iyang higdaanan, mialisngaw ang kahumot sa akong nardo.
„Доки цар при своє́му столі, то мій нард видає́ свої па́хощі.
13 Ang akong hinigugma sama sa sudlanan sa mira nga naghatag ug usa ka gabii nga nagpauraray sa akong dughan.
Мій коханий для мене — мов ки́тиця ми́рри: спочиває між пе́рсами в мене!
14 Ang akong hinigugma sama sa usa ka pongpong sa henna nga mga bulak nga anaa sa kaparasan sa En Gedi. Ang iyang hinigugma nagsulti kaniya.
Мій коханий для мене — мов ки́прове гроно в ен-ґе́дських сада́х-виноградах“!
15 Tan-awa, matahom ka gayod, akong hinigugma; tan-awa, matahom ka gayod; ang imong mga mata sama sa mga salampati. Ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma.
„Яка ти прекрасна, моя ти подру́женько, яка ти хороша! Твої очі немов голуби́ні!“
16 Tan-awa, ambungan ka gayod, akong hinigugma, pagkaambungan mo gayod. Ang lunhaw nga mga tanom maoy atong higdaan.
„Який ти прекрасний, о мій ти коханий, який ти приємний! а ложе нам — зе́лень!
17 Ang mga damba sa atong balay mao ang mga sanga sa cidro nga kahoy, ug ang atong mga sagbayan mao ang mga sanga sa fir nga kahoy.
Бруси наших домів — то кедри́ни, стелі в нас — кипари́си!“

< Awit sa mga Awit 1 >