< Awit sa mga Awit 6 >
1 Asa man miadto ang imong hinigugma, labing maanyag sa tanang kababayen-an? Asa man padulong ang imong hinigugma, aron nga pangitaon namo siya uban kanimo? Ang batan-on nga babaye miingon sa iyang kaugalingon
Saan naparoon ang iyong sinisinta, Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae? Saan tumungo ang iyong sinisinta, upang siya'y aming mahanap na kasama mo?
2 Milugsong ang akong hinigugma ngadto sa iyang tanaman, ngadto sa tugkanan sa mga igpapahumot, aron sa pagpasibsib didto sa tanaman ug sa pagtigom sa mga lirio.
Ang sinisinta ko'y bumaba sa kaniyang halamanan, sa mga pitak ng mga especia, upang magaliw sa mga halaman, at upang mamitas ng mga lila.
3 Iya man ako sa akong hinigugma ug ang akong hinigugma akoa; nagapasibsib siya taliwala sa kaliriohan uban sa kalipay. Ang hinigugma sa babaye miingon kaniya
Ako'y sa aking sinisinta, at ang sinisinta ko ay akin: pinapastulan niya ang kaniyang kawan sa gitna ng mga lila.
4 Pagkamaanyag nalang nimo sama sa Tirsa, akong hinigugma, matahom ingon sa Jerusalem, makalilisang sama sa panon sa kasundalohan uban sa ilang mga bandera.
Ikaw ay maganda, sinta ko, na gaya ng Tirsa, kahalihalina na gaya ng Jerusalem, kakilakilabot na gaya ng hukbo na may mga watawat.
5 Ilingiw ang imong mga mata gikan kanako, kay maaghat nila ako. Ang imong buhok sama sa panon sa mga kanding nga nagapalugsong gikan sa mga bakilid sa bukid sa Gilead.
Ihiwalay mo ang iyong mga mata sa akin, Sapagka't kanilang dinaig ako. Ang iyong buhok ay gaya ng kawan ng mga kambing, na nangahihilig sa gulod ng Galaad.
6 Ang imong mga ngipon sama sa panon sa baye nga mga karnero nga nanungas gikan sa dapit nga hugasanan. Ang matag usa adunay kaluha, ug walay namatay kanila.
Ang iyong mga ngipin ay gaya ng kawan ng mga babaing tupa, na nagsiahong mula sa pagpaligo; na bawa't isa'y may anak na kambal, at walang baog sa kanila.
7 Ang imong mga aping sama sa katunga sa kahoy nga granada sa likod sa imong belo. Ang hinigugma sa babaye miingon sa iyang kaugalingon
Ang iyong mga pisngi ay gaya ng putol ng granada sa likod ng iyong lambong.
8 Adunay 60 ka mga rayna, 80 ka mga kabit, ug dili maihap nga mga batan-ong babaye.
May anim na pung reina, at walong pung babae; at mga dalaga na walang bilang.
9 Ang akong salampati, akoa nga walay buling, nag-inusara; pinasahi siya nga anak nga babaye sa iyang inahan; siya ang pinalangga sa babaye nga nagpakatawo kaniya. Nakakita kaniya ang mga anak nga babaye sa akong mga katawhan ug gitawag siya nga bulahan; nakakita usab kaniya ang mga rayna ug ang mga kabit, ug gidayeg nila siya: Mao kana ang giingon sa rayna ug sa mga kabit
Ang aking kalapati, ang aking sakdal ay isa lamang; siya ang bugtong ng kaniyang ina; siya ang pili ng nanganak sa kaniya. Nakita siya ng mga anak na babae, at tinawag siyang mapalad; Oo, ng mga reina at ng mga babae, at pinuri siya nila.
10 “Si kinsa ba kini nga mipakita sama sa kaadlawon, matahom ingon sa bulan, masilaw ingon sa adlaw, makalilisang ingon sa panon sa kasundalohan uban sa mga bandera niini?” Ang hinigugma sa babaye miingon sa iyang kaugalingon
Sino siyang tumitinging parang umaga, maganda na parang buwan, maliwanag na parang araw, kakilakilabot na parang hukbo na may mga watawat?
11 Milugsong ako ngadto sa mga gagmayng kakahoyan nga almendras aron sa paglantaw sa bag-ong tubo nga anaa sa walog, aron makita kung nanalingsing na ba ang kaparasan, ug kung namulak na ba ang kahoy nga granada.
Ako'y bumaba sa halamanan ng mga pile, upang tingnan ang mga sariwang pananim ng libis, upang tingnan kung nagbubuko ang puno ng ubas, at ang mga puno ng granada ay namumulaklak.
12 Hilabihan ang akong kalipay nga gibati ko nga daw nagsakay ako sa karwahe sa prinsipe. Ang hinigugma sa babaye miingon kaniya
Bago ko naalaman, inilagay ako ng aking kaluluwa sa gitna ng mga karo ng aking marangal na bayan.
13 Pauli, pauli, ikaw nga babayeng hingpit; pauli, pauli aron nga makasud-ong ako kanimo. Ang batan-on nga babaye miingon sa iyang hinigugma, Nganong sud-ongon mo man ako, ang hingpit nga babaye, ingon nga nagsayaw ako taliwala sa duha ka panon sa mga mananayaw?
Bumalik ka, bumalik ka, Oh Sulamita; bumalik ka, bumalik ka, upang ikaw ay aming masdan. Bakit ninyo titingnan ang Sulamita, nang gaya sa sayaw ng Mahanaim.