< Awit sa mga Awit 5 >

1 Mianhi ako sa akong tanaman, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon; natigom ko na ang akong mira uban sa akong lamas. Nakaon ko na ang balayan sa putyokan uban sa akong dugos; Nainom ko na ang akong bino uban ang akong gatas. Nagsulti ang mga higala sa naghinigugmaay pangaon kamo, mga higala; inom ug pagpakahubog sa gugma. Ang batan-ong babaye nagsulti sa iyang kaugalingon
Meva nye abɔ me, nɔvinye nyɔnu, nye ŋugbetɔ; megbe nye lifi kple nu ʋeʋĩwo. Meɖu nye anyito, heno nye anyitsi; meno nye wain kple nye notsi. Miɖu nu, eye miano nu, O xɔlɔ̃wo, miɖu nu miaɖi ƒo, O lɔlɔ̃tɔwo.
2 natulog ako, apan ang akong kasingkasing nagmata sa akong damgo. Nadungog ko ang tingog sa akong hinigugma nga nanuktok ug nag-ingon, “Ablihi ako, akong igsoong babaye, akong hinigugma, akong salampati, akong ulay, kay ang akong ulo nabasa sa yamog, ang akong buhok diha sa tinulo sa kagabhion.”
Medɔ alɔ̃, gake nye dzi ya le ŋu. Miɖo to! Nye lɔlɔ̃tɔ le ʋɔ ƒom! “Ʋu ʋɔ nam, nɔvinye nyɔnu, nye dzi lɔlɔ̃a, nye ahɔnɛ kple nye kpɔkpɔmatikɔe. Ahũ ƒo nye ta bekee, eye nye ɖa me yɔ fũu kple zãmu.
3 Nahukas ko na ang akong kupo, sul-obon ko pa ba kini pagbalik? Nahugasan ko na ang akong mga tiil, hugawan ko pa ba kini pag-usab?”
Meɖe nye awuwo ɖi; ɖe magatsɔ wo adoa? Meklɔ nye afɔwo; ɖe magaƒo ɖi woa?
4 Gibutang sa akong hinigugma ang iyang kamot ngadto sa ablihanan sa pultahan, ug natandog ang akong kasingkasing alang kaniya.
Nye lɔlɔ̃tɔ do asi ɖe fesre nu, nye dzi tso tititi ɖe eŋu.
5 Mibangon ako aron ablihan ang pultahan alang sa akong hinigugma; nagtulotulo ang mira sa akong mga kamot, ang akong mga tudlo nalukop sa mira, samtang naggunit sa ablihanan sa pultahan.
Metso be maʋu ʋɔ na nye lɔlɔ̃tɔ, eye ami ʋeʋĩ le tsyɔtsyɔm le nye asi kple asibidɛwo ŋu, heɖuɖu ɖe gameti la ƒe asiléƒe ŋu.
6 Giablihan ko ang pultahan alang sa akong hinigugma, apan nitalikod ug nawala ang akong hinigugma. Naunlod ang akong kasingkasing; nawad-an akog paglaom. Gipangita ko siya, apan wala ko siya hikit-i; Gitawag ko siya, apan wala siya mitubag kanako.
Meʋu ʋɔ na nye lɔlɔ̃tɔ, gake nye lɔlɔ̃tɔ dzo; megale ʋɔa godo o. Esi wòdzo la, nye dzi ge ɖe dɔ me nam. Metsa dii, gake nyemekpɔe o. Meyɔe, gake metɔ o.
7 Ang magbalantay nga miadto sa siyudad nakakita kanako; gibunalan nila ako ug gisamaran; gilabnot sa mga magbalantay sa mga paril ang akong kupo. Nakigsulti ang batan-ong babaye sa mga kababayen-an sa siyudad
Zãɖiala siwo le tsatsam le dua me la do gom. Woƒom, de abi ŋunye; dzɔla siwo le gliwo ŋu dzɔm la hã xɔ awu kpekpe si medo ɖe awu dzi la le asinye!
8 buot ko nga manumpa kamo, mga anak nga babaye sa Jerusalem, nga kung makaplagan ninyo ang akong hinigugma, sultihi siya nga nagsakit ako tungod sa akong gugma alang kaniya. Miingon ang mga babaye nga taga siyudad ngadto sa batan-ong babaye
O Yerusalem vinyɔnuwo, meta mi; ne miekpɔ nye lɔlɔ̃tɔ la, nya kae miagblɔ nɛ? Migblɔ nɛ be lɔlɔ̃ de dɔ lãme nam.
9 Nganong labaw pa man ang imong hinigugma kaysa ubang hinigugma nga lalaki, ikaw nga maanyag sa tanang mga babaye? Nganong mas labaw pa man ang imong hinigugma kaysa laing hinigugma, nga imo man kaming sugoon nga manumpa ug sama niini? Miingon ang batan-ong babaye sa mga babaye sa siyudad
Wò, tugbefia, aleke wò lɔlɔ̃tɔ nyo wu lɔlɔ̃tɔ bubuawoe? Nu ka wò lɔlɔ̃tɔ tsɔ ƒo bubuawo tae hafi nèta nu na mí alea?
10 “Ang akong hinigugma hamis ug pulapula, labaw pa siya kay sa 10, 000.
Nye lɔlɔ̃tɔ le keklẽm, eye wòbiã, ale wòƒo ame akpe ewo ta.
11 Ang iyang ulo lunsay nga bulawan; kulot ang iyang buhok ug sama kini kaitom sa uwak.
Eƒe ta nye sika nyuitɔ, eƒe taɖa le mlɔmlɔmlɔ, eye wònyɔ abe akpaviã ƒe fu ene.
12 Ang iyang mga mata sama sa mga salampati nga anaa sa daplin sa nagdagayday nga tubig, gihugasan sa gatas, ug maayo ang pagkahiluna sama sa mga alahas.
Eƒe ŋkuwo le abe ahɔnɛ siwo le tɔʋuwo to la tɔwo ene, woklɔ wo kple notsi, eye wosɔ ɖe ŋkutome nɛ abe dzonu ene.
13 Ang iyang mga aping sama sa mga tugkanan sa mga igpapahumot, nga adunay hilabihan nga kahumot. Ang iyang mga ngabil sama sa mga lirio, nga nagatulotulo sa mira.
Eƒe alɔgowo le abe kutsetse ʋeʋĩ si ɖo ɖe ɖoɖo nu, eye wòle ya ɖem nyuie la ene. Eƒe nuyiwo le abe dzogbenya si le ami ʋeʋĩ tsyɔm la ene.
14 Ang iyang mga bukton lingin nga bulawan nga gilibotan sa mga alahas; ang iyang tiyan sama kaputi sa tango sa elepante nga gitabonan sa mga sapiro.
Eƒe abɔwo le abe sikati si ŋuti woɖo sohamkpe ɖo la ene. Eƒe ŋutigbalẽ le abe nyiɖu si ŋuti wotutu wòzrɔ̃ nyuie, eye wotsɔ safir ɖo atsyɔ̃ ɖe eŋu la ene.
15 Ang iyang mga paa sama sa mga haligi nga marmol, nga nagtindog sa lunsay nga bulawan; ang iyang panagway sama sa Lebanon, pinili sama sa mga cidro.
Eƒe afɔwo le abe kpe xɔasi sɔti si wotsɔ sika nyuitɔ ɖo gɔmeɖokpe na la ene. Eƒe dzedzeme le abe Lebanon ene, eye wòxɔ asi abe eƒe sedatiwo ene.
16 Ang iyang baba hilabihan katam-is; ambongan gayod siya. Mao kini ang akong hinigugma, ug mao kini ang akong higala, mga anak nga babaye sa Jerusalem.
Vivi le eƒe nu me gɔ̃ hã, eye eya amea dzeani ŋutɔ. O Yerusalem vinyɔnuwo, esiae nye nye lɔlɔ̃tɔ, esiae nye xɔ̃nye.”

< Awit sa mga Awit 5 >