< Awit sa mga Awit 5 >

1 Mianhi ako sa akong tanaman, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon; natigom ko na ang akong mira uban sa akong lamas. Nakaon ko na ang balayan sa putyokan uban sa akong dugos; Nainom ko na ang akong bino uban ang akong gatas. Nagsulti ang mga higala sa naghinigugmaay pangaon kamo, mga higala; inom ug pagpakahubog sa gugma. Ang batan-ong babaye nagsulti sa iyang kaugalingon
I have come into my garden, my sister, my bride. I have gathered my myrrh with my spice; I have eaten my honeycomb with my honey; I have drunk my wine with my milk. Eat, friends. Drink, yes, drink abundantly, beloved.
2 natulog ako, apan ang akong kasingkasing nagmata sa akong damgo. Nadungog ko ang tingog sa akong hinigugma nga nanuktok ug nag-ingon, “Ablihi ako, akong igsoong babaye, akong hinigugma, akong salampati, akong ulay, kay ang akong ulo nabasa sa yamog, ang akong buhok diha sa tinulo sa kagabhion.”
I was asleep, but my heart was awake. It is the voice of my beloved who knocks: "Open to me, my sister, my love, my dove, my undefiled; for my head is filled with dew, and my hair with the dampness of the night."
3 Nahukas ko na ang akong kupo, sul-obon ko pa ba kini pagbalik? Nahugasan ko na ang akong mga tiil, hugawan ko pa ba kini pag-usab?”
I have taken off my robe. Indeed, must I put it on? I have washed my feet. Indeed, must I soil them?
4 Gibutang sa akong hinigugma ang iyang kamot ngadto sa ablihanan sa pultahan, ug natandog ang akong kasingkasing alang kaniya.
My beloved thrust his hand in through the latch opening. My heart pounded for him.
5 Mibangon ako aron ablihan ang pultahan alang sa akong hinigugma; nagtulotulo ang mira sa akong mga kamot, ang akong mga tudlo nalukop sa mira, samtang naggunit sa ablihanan sa pultahan.
I rose up to open for my beloved. My hands dripped with myrrh, my fingers with liquid myrrh, on the handles of the lock.
6 Giablihan ko ang pultahan alang sa akong hinigugma, apan nitalikod ug nawala ang akong hinigugma. Naunlod ang akong kasingkasing; nawad-an akog paglaom. Gipangita ko siya, apan wala ko siya hikit-i; Gitawag ko siya, apan wala siya mitubag kanako.
I opened to my beloved; but my beloved left; and had gone away. My heart went out when he spoke. I looked for him, but I did not find him. I called him, but he did not answer.
7 Ang magbalantay nga miadto sa siyudad nakakita kanako; gibunalan nila ako ug gisamaran; gilabnot sa mga magbalantay sa mga paril ang akong kupo. Nakigsulti ang batan-ong babaye sa mga kababayen-an sa siyudad
The watchmen who go about the city found me. They beat me. They bruised me. The keepers of the walls took my cloak away from me.
8 buot ko nga manumpa kamo, mga anak nga babaye sa Jerusalem, nga kung makaplagan ninyo ang akong hinigugma, sultihi siya nga nagsakit ako tungod sa akong gugma alang kaniya. Miingon ang mga babaye nga taga siyudad ngadto sa batan-ong babaye
I adjure you, daughters of Jerusalem, If you find my beloved, that you tell him that I am faint with love.
9 Nganong labaw pa man ang imong hinigugma kaysa ubang hinigugma nga lalaki, ikaw nga maanyag sa tanang mga babaye? Nganong mas labaw pa man ang imong hinigugma kaysa laing hinigugma, nga imo man kaming sugoon nga manumpa ug sama niini? Miingon ang batan-ong babaye sa mga babaye sa siyudad
How is your beloved better than another beloved, you fairest among women? How is your beloved better than another beloved, that you do so adjure us?
10 “Ang akong hinigugma hamis ug pulapula, labaw pa siya kay sa 10, 000.
My beloved is radiant and tan. The best among ten thousand.
11 Ang iyang ulo lunsay nga bulawan; kulot ang iyang buhok ug sama kini kaitom sa uwak.
His head is like the purest gold. His hair is bushy, black as a raven.
12 Ang iyang mga mata sama sa mga salampati nga anaa sa daplin sa nagdagayday nga tubig, gihugasan sa gatas, ug maayo ang pagkahiluna sama sa mga alahas.
His eyes are like doves beside the water brooks, washed with milk, mounted like jewels.
13 Ang iyang mga aping sama sa mga tugkanan sa mga igpapahumot, nga adunay hilabihan nga kahumot. Ang iyang mga ngabil sama sa mga lirio, nga nagatulotulo sa mira.
His cheeks are like a bed of spices with towers of perfumes. His lips are like lilies, dropping liquid myrrh.
14 Ang iyang mga bukton lingin nga bulawan nga gilibotan sa mga alahas; ang iyang tiyan sama kaputi sa tango sa elepante nga gitabonan sa mga sapiro.
His hands are like rings of gold set with beryl. His body is like ivory work overlaid with sapphires.
15 Ang iyang mga paa sama sa mga haligi nga marmol, nga nagtindog sa lunsay nga bulawan; ang iyang panagway sama sa Lebanon, pinili sama sa mga cidro.
His legs are like pillars of marble set on sockets of fine gold. His appearance is like Lebanon, excellent as the cedars.
16 Ang iyang baba hilabihan katam-is; ambongan gayod siya. Mao kini ang akong hinigugma, ug mao kini ang akong higala, mga anak nga babaye sa Jerusalem.
His mouth is sweetness; yes, he is altogether lovely. This is my beloved, and this is my friend, daughters of Jerusalem.

< Awit sa mga Awit 5 >