Awit sa mga Awit 4
1 Pagkamaanyag mo gayod, hinigugma ko, pagkamaanyag mo. Ang imong mga mata sama sa mga salampati luyo sa imong belo. Ang imong buhok sama sa panon sa mga kanding nga milugsong gikan sa Bukid sa Gilead.
Que tu es belle, mon amie, que tu es belle! Tes yeux sont des colombes, Derrière ton voile. Tes cheveux sont comme un troupeau de chèvres, Suspendues aux flancs de la montagne de Galaad.
2 Ang imong mga ngipon sama sa mga panon sa baye nga karnero nga bag-ong gitupihan, nga nanungas gikan sa dapit nga hugasanan. Ang matag-usa kanila adunay kaluha, ug walay usa kanila nga nawala.
Tes dents sont comme un troupeau de brebis tondues, Qui remontent de l’abreuvoir; Toutes portent des jumeaux, Aucune d’elles n’est stérile.
3 Ang imong mga ngabil sama sa dagtompula nga sinulid; ug matahom gayod ang imong baba. Ang imong aping sama sa natunga nga granada luyo sa imong belo.
Tes lèvres sont comme un fil cramoisi, Et ta bouche est charmante; Ta joue est comme une moitié de grenade, Derrière ton voile.
4 Ang imong liog sama sa tore ni David nga gitukod diha sa gilinya nga bato, uban sa liboan ka mga taming nga gibitay niini, ang tanang mga taming sa kasundalohan.
Ton cou est comme la tour de David, Bâtie pour être un arsenal; Mille boucliers y sont suspendus, Tous les boucliers des héros.
5 Ang imong duha ka mga dughan sama sa duha ka nating usa, mga kaluha nga lagsaw, nga nanibsib taliwala sa mga lirio.
Tes deux seins sont comme deux faons, Comme les jumeaux d’une gazelle, Qui paissent au milieu des lis.
6 Hangtod nga moabot ang kaadlawon ug molabay ang ang mga landong, moadto ako sa bukid sa mira ug sa bungtod sa insenso.
Avant que le jour se rafraîchisse, Et que les ombres fuient, J’irai à la montagne de la myrrhe Et à la colline de l’encens.
7 Maanyag ka sa tanang paagi, hinigugma ko ug walay hugaw diha kanimo.
Tu es toute belle, mon amie, Et il n’y a point en toi de défaut.
8 Uban kanako gikan sa Lebanon, pangasaw-onon ko. Uban kanako gikan sa Lebanon; lugsong gikan sa kinatumyan sa Amana, gikan sa kinatumyan sa Senir ug sa Hermon, gikan sa mga lungib sa liyon, gikan sa bukid sa mga lungib sa mga leopardo.
Viens avec moi du Liban, ma fiancée, Viens avec moi du Liban! Regarde du sommet de l’Amana, Du sommet du Senir et de l’Hermon, Des tanières des lions, Des montagnes des léopards.
9 Imong gikawat ang akong kasingkasing, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon; imong gikawat ang akong kasingkasing, pinaagi lamang sa pagtan-aw kanako, pinaagi lamang sa usa ka alahas sa imong kuwentas.
Tu me ravis le cœur, ma sœur, ma fiancée, Tu me ravis le cœur par l’un de tes regards, Par l’un des colliers de ton cou.
10 Pagkatahom gayod sa imong gugma, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon! Mas maayo pa ang imong gugma kaysa bino, ug ang kahumot sa imong pahumot kaysa bisan unsang mga lamas.
Que de charmes dans ton amour, ma sœur, ma fiancée! Comme ton amour vaut mieux que le vin, Et combien tes parfums sont plus suaves que tous les aromates!
11 Ang imong mga ngabil, akong pangasaw-onon, nagapaagas ug dugos; ang dugos ug ang gatas anaa sa ilalom sa imong dila; ang kahumot diha sa imong mga bisti sama sa kahumot sa Lebanon.
Tes lèvres distillent le miel, ma fiancée; Il y a sous ta langue du miel et du lait, Et l’odeur de tes vêtements est comme l’odeur du Liban.
12 Akong igsoong babaye, sama sa tanaman nga gisirad-an ang akong pangasaw-onon, ang tanaman nga gisirad-an, ang tuboran nga gitak-upan.
Tu es un jardin fermé, ma sœur, ma fiancée, Une source fermée, une fontaine scellée.
13 Ang imong mga sanga mao ang mga gagmay nga kahoy sa granada uban ang pinili nga mga prutas, ug sa henna ug nardo nga mga tanom,
Tes jets forment un jardin, où sont des grenadiers, Avec les fruits les plus excellents, Les troënes avec le nard;
14 Nardo ug dulaw, calamus ug sinamon uban ang tanang matang sa mga lamas, mira ug mga aloe uban sa tanang labing maayo nga mga igpapahumot.
Le nard et le safran, le roseau aromatique et le cinnamome, Avec tous les arbres qui donnent l’encens; La myrrhe et l’aloès, Avec tous les principaux aromates;
15 Ikaw ang tuboran sa tanaman, ang tuboran nga naghatag ug limpyo nga tubig, mga sapa nga midagayday gikan sa Lebanon. Ang batan-ong babaye misulti ngadto sa iyang hinigugma.
Une fontaine des jardins, Une source d’eaux vives, Des ruisseaux du Liban.
16 Pagmata, hangin sa amihan; umari ka, hangin sa habagatan; huros ngadto sa akong tanaman aron nga maghatag ug pahumot ang mga igpapahumot niini. Hinaot unta nga moadto ang akong hinigugma sa iyang tanaman ug mokaon sa pipila ka mga pinili nga bunga.
Lève-toi, aquilon! Viens, autan! Soufflez sur mon jardin, et que les parfums s’en exhalent! Que mon bien-aimé entre dans son jardin, Et qu’il mange de ses fruits excellents!
