< Awit sa mga Awit 4 >

1 Pagkamaanyag mo gayod, hinigugma ko, pagkamaanyag mo. Ang imong mga mata sama sa mga salampati luyo sa imong belo. Ang imong buhok sama sa panon sa mga kanding nga milugsong gikan sa Bukid sa Gilead.
[HE] Lo! thou art beautiful, my fair one, Lo! thou art beautiful, Thine eyes, are doves, from behind thy veil, —Thy hair, is like a flock of goats, which are reclining on the sides of Mount Gilead:
2 Ang imong mga ngipon sama sa mga panon sa baye nga karnero nga bag-ong gitupihan, nga nanungas gikan sa dapit nga hugasanan. Ang matag-usa kanila adunay kaluha, ug walay usa kanila nga nawala.
Thy teeth, are like a flock, evenly grown, which have come up from the washing-place, —whereof, all of them, are twin-bearers, and bereaved, is none among them:
3 Ang imong mga ngabil sama sa dagtompula nga sinulid; ug matahom gayod ang imong baba. Ang imong aping sama sa natunga nga granada luyo sa imong belo.
Like a cord of crimson, are thy lips, and, thy mouth, is lovely, —Like a slice of pomegranate, are thy temples, behind thy veil:
4 Ang imong liog sama sa tore ni David nga gitukod diha sa gilinya nga bato, uban sa liboan ka mga taming nga gibitay niini, ang tanang mga taming sa kasundalohan.
Like the tower of David, is thy neck, built for war, —A thousand shields, hung thereon, all, equipment of heroes:
5 Ang imong duha ka mga dughan sama sa duha ka nating usa, mga kaluha nga lagsaw, nga nanibsib taliwala sa mga lirio.
Thy two breasts, are like two young roes, twins of a gazelle, —which pasture among lilies.
6 Hangtod nga moabot ang kaadlawon ug molabay ang ang mga landong, moadto ako sa bukid sa mira ug sa bungtod sa insenso.
Until the day, breathe, and the shadows, be lengthened, I will get me unto the mountain of myrrh, and unto the hill of frankincense.
7 Maanyag ka sa tanang paagi, hinigugma ko ug walay hugaw diha kanimo.
Thou art, all over, beautiful, my fair one, and, blemish, is there none in thee.
8 Uban kanako gikan sa Lebanon, pangasaw-onon ko. Uban kanako gikan sa Lebanon; lugsong gikan sa kinatumyan sa Amana, gikan sa kinatumyan sa Senir ug sa Hermon, gikan sa mga lungib sa liyon, gikan sa bukid sa mga lungib sa mga leopardo.
With me, from Lebanon, O bride, with me, from Lebanon, shalt thou enter, —Thou shalt look round from the top of Amana, from the top of Senir, and Hermon, from the dens of lions, from the mountains of leopards.
9 Imong gikawat ang akong kasingkasing, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon; imong gikawat ang akong kasingkasing, pinaagi lamang sa pagtan-aw kanako, pinaagi lamang sa usa ka alahas sa imong kuwentas.
Thou hast encouraged me, my sister, bride, —thou hast encouraged me, with one [glance] of thine eyes, with one ornament of thy neck.
10 Pagkatahom gayod sa imong gugma, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon! Mas maayo pa ang imong gugma kaysa bino, ug ang kahumot sa imong pahumot kaysa bisan unsang mga lamas.
How beautiful are thy caresses, my sister, bride, —how much more delightful thy caresses, than wine, and the fragrance of thine oils, than all spices:
11 Ang imong mga ngabil, akong pangasaw-onon, nagapaagas ug dugos; ang dugos ug ang gatas anaa sa ilalom sa imong dila; ang kahumot diha sa imong mga bisti sama sa kahumot sa Lebanon.
With sweetness, thy lips do drip, O bride, —Honey and milk, are under thy tongue, and, the fragrance of thy garments, is like the fragrance of Lebanon.
12 Akong igsoong babaye, sama sa tanaman nga gisirad-an ang akong pangasaw-onon, ang tanaman nga gisirad-an, ang tuboran nga gitak-upan.
A garden barred, is my sister, bride, —a spring barred, a fountain sealed:
13 Ang imong mga sanga mao ang mga gagmay nga kahoy sa granada uban ang pinili nga mga prutas, ug sa henna ug nardo nga mga tanom,
Thy buddings forth, are a paradise of pomegranates, with precious fruits, —henna bushes, with nard blossoms:
14 Nardo ug dulaw, calamus ug sinamon uban ang tanang matang sa mga lamas, mira ug mga aloe uban sa tanang labing maayo nga mga igpapahumot.
Nard and saffron, sweet cane and cinnamon, with all woods of frankincense, —myrrh and aloes, with all the chiefs of spices:
15 Ikaw ang tuboran sa tanaman, ang tuboran nga naghatag ug limpyo nga tubig, mga sapa nga midagayday gikan sa Lebanon. Ang batan-ong babaye misulti ngadto sa iyang hinigugma.
A garden fountain, a well of living waters, —and flowings from Lebanon.
16 Pagmata, hangin sa amihan; umari ka, hangin sa habagatan; huros ngadto sa akong tanaman aron nga maghatag ug pahumot ang mga igpapahumot niini. Hinaot unta nga moadto ang akong hinigugma sa iyang tanaman ug mokaon sa pipila ka mga pinili nga bunga.
[SHE] Awake, O north wind, and come in, thou south, Fan my garden—its balsams, will flow out, —Let my beloved enter his garden, and eat his precious fruits.

< Awit sa mga Awit 4 >