Awit sa mga Awit 3
1 Sa pagkagabii sa akong higdaanan nagtinguha ako sa akong hinigugma; nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
Sa kinagabihan sa aking higaan, ay hinahanap ko siya na sinisinta ng aking kaluluwa: aking hinanap siya, nguni't hindi ko siya nasumpungan.
2 Miingon ako sa akong kaugalingon, “Mobangon ako ug moadto sa siyudad, ngadto sa kadalanan ug sa mga plasa; pangitaon ko ang akong hinigugma.” Nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
Aking sinabi, ako'y babangon at liligid sa bayan, sa mga lansangan at sa mga maluwang na daan, aking hahanapin siya na sinisinta ng aking kaluluwa: aking hinanap siya, nguni't hindi ko siya nasumpungan.
3 Nakaplagan ako sa mga magbalantay samtang naglibotlibot sila sa siyudad. Gipangutana ko sila, “Nakita ba ninyo ang akong hinigugma?”
Ang mga bantay na nagsisilibot sa bayan ay nasumpungan ako: na siya kong pinagsabihan, nakita baga ninyo siya na sinisinta ng aking kaluluwa?
4 Wala madugay human ako milabay kanila nga nahikaplagan ko ang gihigugma sa akong kalag. Gigunitan ko siya ug wala ko na siya palakwa hangtod nga nadala nako siya ngadto sa balay sa akong inahan, ngadto sa lawak nga tuloganan sa tawo nga maoy nanamkon kanako. Nakigsulti ang babaye sa ubang mga babaye.
Kaunti lamang ang inilagpas ko sa kanila. Nang masumpungan ko siya na sinisinta ng aking kaluluwa: pinigilan ko siya, at hindi ko binayaang umalis, hanggang sa siya'y aking nadala sa bahay ng aking ina, at sa silid niya na naglihi sa akin.
5 Buot ko nga manumpa kamo, nga mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem, pinaagi sa mga laki nga lagsaw ug sa mga baye nga binaw didto sa kaumahan, nga dili ninyo samokon ang among paghigugmaay hangtod nga mahuman kini. Miingon ang babaye sa iyang kaugalingon
Pinagbibilinan ko kayo, Oh mga anak na babae ng Jerusalem, alangalang sa mga usang lalake at babae sa parang, na huwag ninyong pukawin o gisingin man ang aking sinta, hanggang sa ibigin niya.
6 Unsa man kanang nanungas gikan sa kamingawan nga sama sa hugpong nga aso, gipahumotan sa mira ug insenso, uban sa tanang mga pulbos nga gibaligya sa tigpatigayon?
Sino itong umaahong mula sa ilang na gaya ng mga haliging usok, na napapabanguhan ng mira at ng kamangyan, ng lahat na blanquete ng mangangalakal?
7 Tan-awa, mao kini ang higdaanan ni Solomon; 60 ka mga manggugubat ang nag-alirong niini, 60 ka kasundalohan sa Israel.
Narito, ito ang arag-arag ni Salomon; anim na pung makapangyarihang lalake ay nangasa palibot nito, sa mga makapangyarihang lalake ng Israel.
8 Hanas sila sa espada ug batid sa pagpakiggubat. Ang matag lalaki adunay espada sa iyang kiliran, sinangkapan sa hinagiban batok sa kalisang sa kagabhion.
Silang lahat ay nagsisihawak ng tabak, at bihasa sa pakikidigma: bawa't isa'y may tabak sa kaniyang pigi, dahil sa takot kung gabi.
9 Naghimo si Haring Solomon alang sa iyang kaugalingon ug sedan nga lingkoranan gikan sa kahoy sa Lebanon.
Ang haring Salomon ay gumawa para sa kaniya ng palankin na kahoy sa Libano,
10 Hinimo sa plata ang mga tukod niini; hinimo sa bulawan ang sandiganan, ug tapol ang panapton sa lingkoranan. Ang sulod niini gidayandayanan uban sa gugma pinaagi sa mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem. Nakigsulti ang batan-on nga babaye ngadto sa mga babaye sa Jerusalem.
Ginawa niya ang mga haligi niyaon na pilak, ang pinakailalim niyaon ay ginto, at ang upuan ay kulay ube, ang gitna niyaon ay nalalatagan ng pagsinta, na mula sa mga anak na babae ng Jerusalem.
11 Panggula kamo, mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Zion, ug sud-onga si Haring Solomon, nga nagsul-ob sa korona nga gikorona kaniya sa iyang inahan sa adlaw sa iyang kasal, sa malipayon nga adlaw sa iyang kinabuhi.
Magsilabas kayo, Oh kayong mga anak na babae ng Sion, at inyong masdan ang haring Salomon, na may putong na ipinutong sa kaniya ng kaniyang ina, sa kaarawan ng kaniyang pagaasawa, at sa kaarawan ng kasayahan ng kaniyang puso.
