Awit sa mga Awit 3
1 Sa pagkagabii sa akong higdaanan nagtinguha ako sa akong hinigugma; nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
By night on my bed, I sought him whom my soul loves. I sought him, but I didn’t find him.
2 Miingon ako sa akong kaugalingon, “Mobangon ako ug moadto sa siyudad, ngadto sa kadalanan ug sa mga plasa; pangitaon ko ang akong hinigugma.” Nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
I will get up now, and go about the city; in the streets and in the squares I will seek him whom my soul loves. I sought him, but I didn’t find him.
3 Nakaplagan ako sa mga magbalantay samtang naglibotlibot sila sa siyudad. Gipangutana ko sila, “Nakita ba ninyo ang akong hinigugma?”
The watchmen who go about the city found me; “Have you seen him whom my soul loves?”
4 Wala madugay human ako milabay kanila nga nahikaplagan ko ang gihigugma sa akong kalag. Gigunitan ko siya ug wala ko na siya palakwa hangtod nga nadala nako siya ngadto sa balay sa akong inahan, ngadto sa lawak nga tuloganan sa tawo nga maoy nanamkon kanako. Nakigsulti ang babaye sa ubang mga babaye.
I had scarcely passed from them, when I found him whom my soul loves. I held him, and would not let him go, until I had brought him into my mother’s house, into the room of her who conceived me.
5 Buot ko nga manumpa kamo, nga mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem, pinaagi sa mga laki nga lagsaw ug sa mga baye nga binaw didto sa kaumahan, nga dili ninyo samokon ang among paghigugmaay hangtod nga mahuman kini. Miingon ang babaye sa iyang kaugalingon
I adjure you, daughters of Jerusalem, by the roes, or by the hinds of the field, that you not stir up nor awaken love, until it so desires.
6 Unsa man kanang nanungas gikan sa kamingawan nga sama sa hugpong nga aso, gipahumotan sa mira ug insenso, uban sa tanang mga pulbos nga gibaligya sa tigpatigayon?
Who is this who comes up from the wilderness like pillars of smoke, perfumed with myrrh and frankincense, with all spices of the merchant?
7 Tan-awa, mao kini ang higdaanan ni Solomon; 60 ka mga manggugubat ang nag-alirong niini, 60 ka kasundalohan sa Israel.
Behold, it is Solomon’s carriage! Sixty mighty men are around it, of the mighty men of Israel.
8 Hanas sila sa espada ug batid sa pagpakiggubat. Ang matag lalaki adunay espada sa iyang kiliran, sinangkapan sa hinagiban batok sa kalisang sa kagabhion.
They all handle the sword, and are expert in war. Every man has his sword on his thigh, because of fear in the night.
9 Naghimo si Haring Solomon alang sa iyang kaugalingon ug sedan nga lingkoranan gikan sa kahoy sa Lebanon.
King Solomon made himself a carriage of the wood of Lebanon.
10 Hinimo sa plata ang mga tukod niini; hinimo sa bulawan ang sandiganan, ug tapol ang panapton sa lingkoranan. Ang sulod niini gidayandayanan uban sa gugma pinaagi sa mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem. Nakigsulti ang batan-on nga babaye ngadto sa mga babaye sa Jerusalem.
He made its pillars of silver, its bottom of gold, its seat of purple, the middle of it being paved with love, from the daughters of Jerusalem.
11 Panggula kamo, mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Zion, ug sud-onga si Haring Solomon, nga nagsul-ob sa korona nga gikorona kaniya sa iyang inahan sa adlaw sa iyang kasal, sa malipayon nga adlaw sa iyang kinabuhi.
Go out, you daughters of Zion, and see King Solomon, with the crown with which his mother has crowned him, in the day of his weddings, in the day of the gladness of his heart.
