Awit sa mga Awit 3
1 Sa pagkagabii sa akong higdaanan nagtinguha ako sa akong hinigugma; nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
By night on my bed I sought him whom my soul loveth: I sought him, but I found him not.
2 Miingon ako sa akong kaugalingon, “Mobangon ako ug moadto sa siyudad, ngadto sa kadalanan ug sa mga plasa; pangitaon ko ang akong hinigugma.” Nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
I will rise now, and go about the city in the streets, and in the broad ways I will seek him whom my soul loveth: I sought him, but I found him not.
3 Nakaplagan ako sa mga magbalantay samtang naglibotlibot sila sa siyudad. Gipangutana ko sila, “Nakita ba ninyo ang akong hinigugma?”
The watchmen that go about the city found me: to whom I said, Saw ye him whom my soul loveth?
4 Wala madugay human ako milabay kanila nga nahikaplagan ko ang gihigugma sa akong kalag. Gigunitan ko siya ug wala ko na siya palakwa hangtod nga nadala nako siya ngadto sa balay sa akong inahan, ngadto sa lawak nga tuloganan sa tawo nga maoy nanamkon kanako. Nakigsulti ang babaye sa ubang mga babaye.
It was but a little that I passed from them, but I found him whom my soul loveth: I held him, and would not let him go, until I had brought him into my mother’s house, and into the chamber of her that conceived me.
5 Buot ko nga manumpa kamo, nga mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem, pinaagi sa mga laki nga lagsaw ug sa mga baye nga binaw didto sa kaumahan, nga dili ninyo samokon ang among paghigugmaay hangtod nga mahuman kini. Miingon ang babaye sa iyang kaugalingon
I charge you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye stir not up, nor awake my love, till he please.
6 Unsa man kanang nanungas gikan sa kamingawan nga sama sa hugpong nga aso, gipahumotan sa mira ug insenso, uban sa tanang mga pulbos nga gibaligya sa tigpatigayon?
Who is this that cometh out of the wilderness like pillars of smoke, perfumed with myrrh and frankincense, with all powders of the merchant?
7 Tan-awa, mao kini ang higdaanan ni Solomon; 60 ka mga manggugubat ang nag-alirong niini, 60 ka kasundalohan sa Israel.
Behold his bed, which is Solomon’s; sixty valiant men are about it, of the valiant of Israel.
8 Hanas sila sa espada ug batid sa pagpakiggubat. Ang matag lalaki adunay espada sa iyang kiliran, sinangkapan sa hinagiban batok sa kalisang sa kagabhion.
They all hold swords, being expert in war: every man hath his sword upon his thigh because of fear in the night.
9 Naghimo si Haring Solomon alang sa iyang kaugalingon ug sedan nga lingkoranan gikan sa kahoy sa Lebanon.
King Solomon made himself a chariot of the wood of Lebanon.
10 Hinimo sa plata ang mga tukod niini; hinimo sa bulawan ang sandiganan, ug tapol ang panapton sa lingkoranan. Ang sulod niini gidayandayanan uban sa gugma pinaagi sa mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem. Nakigsulti ang batan-on nga babaye ngadto sa mga babaye sa Jerusalem.
He made its posts of silver, the bottom of it of gold, the covering of it of purple, the midst of it being paved with love, for the daughters of Jerusalem.
11 Panggula kamo, mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Zion, ug sud-onga si Haring Solomon, nga nagsul-ob sa korona nga gikorona kaniya sa iyang inahan sa adlaw sa iyang kasal, sa malipayon nga adlaw sa iyang kinabuhi.
Go forth, O ye daughters of Zion, and behold king Solomon with the crown with which his mother crowned him in the day of his espousals, and in the day of the gladness of his heart.
