< Awit sa mga Awit 3 >

1 Sa pagkagabii sa akong higdaanan nagtinguha ako sa akong hinigugma; nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
Ka hinglu kah a lungnah te khoyin ah ka thingkong dongah ka tlap. Anih te ka tlap dae amah ka hmuh moenih.
2 Miingon ako sa akong kaugalingon, “Mobangon ako ug moadto sa siyudad, ngadto sa kadalanan ug sa mga plasa; pangitaon ko ang akong hinigugma.” Nangita ako kaniya, apan wala ko siya mahikaplagi.
Ka thoo laeh vetih kho khopuei khui neh imdak ah khaw, toltung ah khaw ka hil mako. Ka hinglu loh a lungnah te ka tlap laeh mako. Anih te ka tlap dae amah ka hmuh moenih.
3 Nakaplagan ako sa mga magbalantay samtang naglibotlibot sila sa siyudad. Gipangutana ko sila, “Nakita ba ninyo ang akong hinigugma?”
Khopuei te a hil tih aka tawt rhoek loh kai m'hmuh uh. Ka hinglu kah a lungnah te na hmuh uh nim?
4 Wala madugay human ako milabay kanila nga nahikaplagan ko ang gihigugma sa akong kalag. Gigunitan ko siya ug wala ko na siya palakwa hangtod nga nadala nako siya ngadto sa balay sa akong inahan, ngadto sa lawak nga tuloganan sa tawo nga maoy nanamkon kanako. Nakigsulti ang babaye sa ubang mga babaye.
Amih lamloh vel ka poeng vaengah ka hinglu kah a lungnah te ka hmuh. Amah te ka tuuk tih a nu im hil neh kai n'yom nah imkhui hil amah ka khuen duela anih te ka hlah pawh.
5 Buot ko nga manumpa kamo, nga mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem, pinaagi sa mga laki nga lagsaw ug sa mga baye nga binaw didto sa kaumahan, nga dili ninyo samokon ang among paghigugmaay hangtod nga mahuman kini. Miingon ang babaye sa iyang kaugalingon
Jerusalem nu rhoek nang te kan caeng coeng. Kohong kah sakhi rhuinu long khaw sayuk long khaw n'haeng boel saeh. Lungnah loh a ngaih duela haenghang boeh.
6 Unsa man kanang nanungas gikan sa kamingawan nga sama sa hugpong nga aso, gipahumotan sa mira ug insenso, uban sa tanang mga pulbos nga gibaligya sa tigpatigayon?
Myrrah a phum neh thenpom vaidik boeih lamkah hmueihtui tah hmaikhu tung bangla khosoek lamloh aka cet he unim?
7 Tan-awa, mao kini ang higdaanan ni Solomon; 60 ka mga manggugubat ang nag-alirong niini, 60 ka kasundalohan sa Israel.
Solomon taengkah a baiphaih aih ke. A kaepvai kah hlangrhalh sawmrhuk rhoek khaw Israel hlangrhalh khui lamkah ni.
8 Hanas sila sa espada ug batid sa pagpakiggubat. Ang matag lalaki adunay espada sa iyang kiliran, sinangkapan sa hinagiban batok sa kalisang sa kagabhion.
Amih boeih tah cunghang a muk uh tih caemtloek neh phaep uh. Hlang loh khoyin kah birhihnah dongah a phai ah a cunghang a vah.
9 Naghimo si Haring Solomon alang sa iyang kaugalingon ug sedan nga lingkoranan gikan sa kahoy sa Lebanon.
Manghai Solomon loh Lebanon thing te amah kah pa la a sak.
10 Hinimo sa plata ang mga tukod niini; hinimo sa bulawan ang sandiganan, ug tapol ang panapton sa lingkoranan. Ang sulod niini gidayandayanan uban sa gugma pinaagi sa mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem. Nakigsulti ang batan-on nga babaye ngadto sa mga babaye sa Jerusalem.
A tung te cak neh, a imci te sui neh, a ngoldoelh te daidi neh a saii. A khui tah Jerusalem nu kah lungnah neh a ben.
11 Panggula kamo, mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Zion, ug sud-onga si Haring Solomon, nga nagsul-ob sa korona nga gikorona kaniya sa iyang inahan sa adlaw sa iyang kasal, sa malipayon nga adlaw sa iyang kinabuhi.
Cet lamtah manghai Solomon taengkah Zion nu rhoek ke hmu uh lah. A lueinah hnin neh a lungbuei kohoenah hnin ah anih te a manu loh rhuisam neh a khuem.

< Awit sa mga Awit 3 >