Awit sa mga Awit 1
1 Ang Awit sa mga Awit, ni Solomon. Ang batan-ong babaye misulti sa iyang hinigugma.
Salomos Højsang
2 O, nga hagkan mo ako sa mga halok sa imong baba, kay ang imong gugma labaw pa sa bino.
Kys mig, giv mig Kys af din mund thi din Kærlighed er bedre end Vin.
3 Makatagbaw ang kahumot sa imong pandihog nga mga lana; ang imong ngalan sama sa nagadagayday nga pahumot, mao nga ang mga batan-ong babaye nahigugma kanimo.
Lifligt dufter dine Salver, dit Navn er en udgydt Salve, derfor har Kvinder dig kær.
4 Dad-a ako uban kanimo, ug modagan kita. Nagsulti ang babaye sa iyang kaugalingon. Gidala ako sa hari sa iyang mga lawak. Malipayon ako; ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma; malipayon ako bahin kanimo; tugoti ako nga isaulog ang imong gugma; mas maayo pa kini kaysa bino. Angay lang nga modayeg ang ubang babaye kanimo. Ang babaye nagsulti sa ubang babaye.
Drag mig efter dig, kom, lad os løbe; Kongen tog mig ind i sine Kamre. Vi vil juble og glæde os i dig, prise din Hærlighed fremfor Vin. Med Rette har de dig kær.
5 Itomon ako apan matahom, kamong mga anak nga babaye sa kalalakin-an sa Jerusalem— itom sama sa mga tolda sa Kedar, matahom sama sa mga tabil ni Solomon.
Jeg er sort, dog yndig, Jerusalems Døtre, som Kedars Telte, som Salmas Forhæng.
6 Ayaw akog tutoki tungod kay itomon ako, tungod kay ang adlaw nagsunog kanako. Ang anak nga mga lalaki sa akong inahan nasuko kanako; gihimo nila akong tig-atiman sa kaparasan, apan wala nako naatiman ang akong kaugalingon nga parasan. Ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma.
Se ej på mig, fordi jeg er sortladen, fordi jeg er brændt af Solen. Min Moders Sønner vrededes på mig, til Vingårdsvogterske satte de mig - min egen Vingård vogted jeg ikke.
7 Sultihi ako, akong hinigugma, diin mo man gipasibsib ang imong kamananapan? Diin mo man gipapahulay ang imong kamananapan panahon sa kaudtohon? Nganong kinahanglan man nga mahisama ako sa tawo nga nasaag-saag tupad sa kamananapan ug sa imong kaubanan? Mitubag kaniya ang iyang hinigugma.
Sig mig, du, som min Sjæl har kær, hvor du vogter din Hjord, hvor du holder Hvil ved Middag. Thi hvi skal jeg gå som en Landstryger ved dine Fællers Hjorde?
8 Kung wala ikaw masayod, labing matahom taliwala sa mga babaye, sunda ang mga tunob sa akong kamananapan, ug pasibsiba ang imong nating mga kanding duol sa mga tolda sa magbalantay.
Såfremt du ikke ved det, du fagreste blandt Kvinder, følg da kun Hjordens Spor og vogt dine Geder ved Hyrdernes Boliger.
9 Gitandi ko ikaw, akong hinigugma, sa kabayong baye taliwala sa mga kabayo nga anaa sa karwahe ni Paraon.
Ved Faraos Forspand ligner jeg dig, min Veninde.
10 Matahom ang imong mga aping uban ang mga dayandayan, ang imong liog uban ang binitay nga mga alahas.
Dine Kinder er yndige med Snorene din Hals med Kæderne.
11 Buhatan ko ikaw ug dayandayan nga bulawan inubanan sa batones nga plata. Ang babaye nagsulti sa iyang kaugalingon.
Vi vil gøre dig Snore af Guld med Stænk af Sølv.
12 Samtang naghigda ang hari sa iyang higdaanan, mialisngaw ang kahumot sa akong nardo.
Min Nardus spreder sin Duft, mens Kongen er til Bords;
13 Ang akong hinigugma sama sa sudlanan sa mira nga naghatag ug usa ka gabii nga nagpauraray sa akong dughan.
min Ven er mig en Myrrapose, der ligger ved mit Bryst,
14 Ang akong hinigugma sama sa usa ka pongpong sa henna nga mga bulak nga anaa sa kaparasan sa En Gedi. Ang iyang hinigugma nagsulti kaniya.
min Ven er mig en Koferklase fra En-Gedis Vingårde.
15 Tan-awa, matahom ka gayod, akong hinigugma; tan-awa, matahom ka gayod; ang imong mga mata sama sa mga salampati. Ang babaye nagsulti sa iyang hinigugma.
Hvor du er fager, min Veninde, hvor du er fager, dine Øjne er Duer!
16 Tan-awa, ambungan ka gayod, akong hinigugma, pagkaambungan mo gayod. Ang lunhaw nga mga tanom maoy atong higdaan.
Hvor du er fager, min Ven, ja dejlig er du, vort Leje er grønt,
17 Ang mga damba sa atong balay mao ang mga sanga sa cidro nga kahoy, ug ang atong mga sagbayan mao ang mga sanga sa fir nga kahoy.
vor Boligs Bjælker er Cedre, Panelet Cypresser!
