< Pinadayag 18 >

1 Human niining mga butanga akong nakit-an ang lain na usab nga anghel nga mikanaog gikan sa langit. Siya adunay dakong katungod, ug ang kalibotan nadan-agan sa iyang himaya.
Etter alt dette så jeg en engel komme ned fra himmelen. Han hadde stor makt, og hans herlighet skinte som lyset fra lyskastere over jorden.
2 Nagsinggit siya nga adunay makagagahom nga tingog, nga nag-ingon, “Nagun-ob, nagun-ob ang bantogan nga Babilonia! Siya ang nahimo nga puloy-anan sa mga demonyo, ang puloy-anan sa tanang hugaw nga espiritu, ug ang puloy-anan sa tanang mga hugaw ug salawayon nga langgam.
Han ropte med kraftig stemme:”Den store byen Babylon har falt. Den har blitt et sted der demonene bor, et oppholdssted for alle onde ånder, en plass der motbydelige rovfugler samler seg.
3 Kay ang tanan mga nasod naghuboghubog sa bino nga adunay tinguha sa iyang daotang pakighilawas nga nagdala sa iyang silot. Ang mga hari sa kalibotan nagbuhat sa malaw-ay nga pakighilawas alang kaniya. Ang mga tigpatigayon sa kalibotan nahimong dato pinaagi sa gahom sa iyang pagkaabunda nga pagkinabuhi.”
Dommen har falt over den prostituerte, over byen som trakk med seg verdens folk i sine seksuelle utskeielser og ble årsak til at de nå må drikke Guds vredes vin. Makthaverne i alle verdens land har ligget med henne. Forretningsfolk i hele verden har blitt rike på hennes ufattelige luksus og overflod.”
4 Unya akong nadungog ang lain na usab nga tingog nga gikan sa langit nga nag-ingon, “Gawas gikan kaniya, akong katawhan, aron dili kamo makaambit sa iyang mga sala, ug aron dili kamo makadawat bisan unsa sa iyang mga hampak.
Så hørte jeg en annen stemme fra himmelen si:”Dra bort fra henne, mitt folk, slik at dere ikke synder sammen med henne og må gjennomgå den samme straffen som hun får.
5 Ang iyang mga sala naglut-od sama kataas sa langit, ug ang Dios nakahinumdom sa mga daotan niyang binuhatan.
Syndene hennes har blitt stablet opp på hverandre og rekker helt til himmelen. Gud har ikke glemt det onde hun har gjort.
6 Bayari siya sama sa pagbayad niya ug balik sa uban, ug bayari sa makaduha kung unsa ang iyang nabuhat; diha sa kupa iyang gisagol, ug sa makaduha isagol ang gidaghanon alang kaniya.
Dere skal behandle henne slik hun behandlet dere. Gi henne dobbelt igjen for alt hun har gjort. Hun ga andre av sin drikke, så gi henne drikke som er dobbelt så bitter.
7 Samtang iyang gipasidunggan ang iyang kaugalingon ug nagpuyo sa abunda nga pagkinabuhi, hatagi siya sa susamang pag-antos ug kagul-anan. Kay siya nag-ingon sa iyang kasingkasing, 'Ako naglingkod sama sa rayna; dili ako biyuda, ug dili gayod ako makakita sa kagul-anan.'
Hun omga seg med luksus og overflod, så la henne få smake sin del av smerte og sorg. Hun sier til seg selv:’Her sitter jeg som dronning, er ingen enke og kommer aldri til å oppleve sorg.’
8 Busa sa usa ka adlaw ang iyang mga hampak mag-una kaniya: kamatayon, kagul-anan, ug kagutom. Siya lamoyon sa kalayo, tungod kay ang Ginoong Dios bantogan, ug siya ang iyang maghuhukom.”
På en og samme dag skjer forandringen, og plagene rammer henne. Hun vil få oppleve død, sorg, hunger, og hun vil bli brent opp av ilden. Mektig er Herren Gud som dømmer henne.
9 Ang mga hari sa kalibotan nga nagbuhat sa malaw-ay nga pagpakighilawas ug nawad-an sa pagpugong kauban niya maghilak ug magbakho sa dihang ilang makita ang aso sa iyang pagkasunog.
Makthaverne i verden, som tok del i hennes seksuelle utskeielser og nøt hennes luksus, skal gråte og jamre seg når de ser røken stige opp fra de forkullede restene av henne.
10 Magtindog sila sa layo, nangahadlok sa iyang pag-antos, nga mag-ingon, “Pagkaalaot, pagkaalaot gayod ang bantogan nga siyudad, sa Babilonia, ang gamhanan nga siyudad! Kay sa kalit lamang nga takna ang imong silot moabot na.”
Av frykt kommer de til å stå langt unna for ikke å bli rammet av den samme straffen. De vil rope:’Ulykken, ulykken har rammet deg Babylon, du kraftfulle by! På et øyeblikk har dommen kommet over deg.’
11 Ang tanan nga mga tigpatigayon sa kalibotan maghilak ug magbangotan alang kaniya, gumikan kay wala nay mopalit sa iyang mga patigayon—
Forretningsfolkene på jorden vil sørge og gråte over deg. Det finnes ingen som vil kjøpe varene deres.
12 ang nagtigayon sa bulawan, plata, ang mga mahalon nga bato, mga perlas ug ang mga panapton nga lino, tapol, sida, dagtom pula, ang tanan nga nagkalainlaing matang sa mga humot nga kahoy, ang matag sudlanan nga hinimo gikan sa tango sa elepante,
Ikke noe marked for gullet og sølvet deres, edelsteinene, perlene, stoff av lin og silke, mørkerødt og lysende rødt tøy, aromatiske tresorter, varer av elfenben, kostbare treslag, kopper, jern og marmor.
13 ang matag sudlanan nga gihimo sa mahalon nga kahoy, tumbaga, puthaw, marmol, kaningag, lamas, insenso, mira, mahumot nga insenso, bino, lana, harina, trigo, baka ug karnero, mga kabayo ug ang mga karwahi, ug mga ulipon ug kalag sa mga tawo.
Heller ikke krydder, parfyme, salve, røkelse, vin, olivenolje, fint mel, hvete, buskap, sauer og hester, vogner, slaver og krigsfanger.
14 Ang bunga nga imong gihandom sa tanan nimong kusog mahanaw kini gikan kanimo. Ang tanan nimong kaabunda ug kabtangan mahanaw kini, dili na gayod makaplagan pag-usab.
’Alt det vakre du har lengtet etter, har gått tapt’, roper de.’All luksusen og prakten som du satte så høyt, vil aldri mer tilhøre deg. Alt er borte for alltid.’
15 Ang mga tigpatigayon niining mga butanga nga nadato pinaagi kaniya motindog sa layo gikan kaniya tungod sa kahadlok sa iyang pag-antos, maghilak ug kusog nga magbakho.
Ja, forretningsfolkene som ble rike ved å selge dette til henne, vil stå lang unna av frykt for å bli rammet av den samme straffen. De vil gråte og jamre seg og si:
16 Moingon sila, “Pagkaalaot, pagkaalaot sa bantogan nga siyudad nga nagsul-ob sa sinina nga pinong lino, sa tapol ug sa dagtom pula, ug gidayandayanan sa bulawan, sa mga mahalon nga bato, ug sa mga perlas!”
’Ulykken, ulykken har rammet deg, du kraftfulle by! Du som bar klær av fineste lin, mørkerøde og lysende røde tøy, du som hadde smykker av gull, edelsteiner og perler.
17 Sa kalit lang nga takna ang tanan nga bahandi nasayang. Ang tanan nga mga kapitan sa barko, tanan nga mga tawo nga naa sa dagat, mga manlalayag, ug tanan diin ang panginabuhi naggikan sa dagat, nagtindog didto sa layo.
På et øyeblikk forsvant all din rikdom!’ Alle handelsfartøyene, kapteinene, besetningene, ja, alle som lever av å seile på havet, vil stå langt unna.
18 Sila nagsinggit sa dihang ilang nakita ang aso sa iyang pagkasunog. Sila nag-ingon, “Unsa nga siyudad ang sama sa bantogan nga siyudad?”
Når de ser røken stige opp fra de forkullete restene av henne vil de rope:’Aldri har det eksistert en by som denne!’
19 Ilang gibutangan ug abog ang ilang mga ulo, ug nagsinggit, naghilak ug nagbangotan, “Pagkaalaot, pagkaalot sa bantogan nga siyudad diin ang tanan nga adunay barko nga naa sa dagat nahimong dato pinaagi sa iyang bahandi. Sa usa lang ka takna, naguba kini.”
De vil strø jord på hodet for å vise sorgen sin, og de vil sørge og rope:’Ulykken, ulykken har rammet deg Babylon, du kraftfulle by! Du som gjorde alle skipsrederne rike i sin lengsel etter luksus. På et øyeblikk har alt gått tapt.’
20 “Paglipay diha kaniya, kalangitan, kamong mga balaan, mga apostoles, ug mga propeta, tungod kay ang Dios nagdala sa inyong hukom ngadto kaniya!”
Gled dere over hennes skjebne, du himmel og alle dere som tilhører Gud. Dere disipler av Jesus og profeter som bar fram budskapet hans, gled dere. Endelig har Gud dømt henne for det hun gjorde mot dere!”
21 Ang bantugan nga anghel mikuha sa usa ka bato nga sama kadako sa galingan ug kini gilabay ngadto sa dagat, nga nag-ingon, “Niini nga paagi, ang Babilonia, ang bantogan nga siyudad, ilabay uban ang kagubot ug dili na gayod siya makaplagan.
En stor engel løftet opp en stein, stor som en kvernstein, kastet den i havet og sa:”Med den samme kraften skal Babylon, den store byen, bli styrtet i dypet og forsvinne for alltid.
22 Ang mga tingog sa mga mag-aalpa, mga musikero, ang mga tigpatingog sa mga plawta, ug sa mga tigtrumpeta dili na gayod madungog diha kanimo. Wala nay manggagama sa bisan unsa nga makaplagan nganha kanimo. Wala nay tingog sa galingan ang madungog diha kanimo.
Aldri mer skal lyden av musikk fra harper, fløyter og trompeter bli hørt i deg. Aldri mer skal håndverkere av noe slag finnes i deg. Aldri mer skal noen male korn i deg.
23 Ang mga kahayag sa lampara dili na gayod modan-ag diha kanimo. Ang mga tingog sa pamanhunon ug sa pangasaw-onon dili na madunggan diha kanimo, tungod kay ang imong tigpatigayon nahimong mga prinsipe sa kalibotan, ug ang mga kanasoran nalingla pinaagi sa imong salamangka.
Aldri mer skal lampene lyse i deg. Aldri mer skal glade røster fra brud og brudgom bli hørt i deg. Dine kjøpmenn styrte handelen i hele verden, og du bedro alle med din magi og okkultisme.
24 Nakaplagan nganha kaniya ang dugo sa mga propeta ug ang mga balaan, ug ang dugo sa tanan nga gipangpatay sa kalibotan.”
På dine gater rant blodet fra profetene som bar fram budskapet ditt. Ja, du passet på at de som tilhører Gud, ble myrdet over hele verden.”

< Pinadayag 18 >