Pinadayag 16
1 Nadungog ko ang kusog nga tingog nga nagtawag sa labing balaang dapit ug miingon ngadto sa pito ka anghel, “Lakaw ug ibubo ngadto sa kalibotan ang pito ka panaksan sa kapungot sa Dios.”
tataH paraM mandirAt tAn saptadUtAn sambhASamANa ESa mahAravO mayAzrAvi, yUyaM gatvA tEbhyaH saptakaMsEbhya Izvarasya krOdhaM pRthivyAM srAvayata|
2 Milakaw ang unang anghel ug nagbubo sa iyang panaksan ngadto sa kalibotan; miabot ang mangil-ad ug sakit kaayo nga mga kabahong sa mga tawo nga adunay patik sa mapintas nga mananap, kadtong mga tawo nga nagsimba sa iyang larawan.
tataH prathamO dUtO gatvA svakaMsE yadyad avidyata tat pRthivyAm asrAvayat tasmAt pazOH kalagkadhAriNAM tatpratimApUjakAnAM mAnavAnAM zarIrESu vyathAjanakA duSTavraNA abhavan|
3 Gibubo sa ikaduhang anghel ang iyang panaksan didto sa dagat; nahimo kining dugo sama sa patay nga tawo, ug nangamatay ang tanang buhi nga anaa sa dagat.
tataH paraM dvitIyO dUtaH svakaMsE yadyad avidyata tat samudrE 'srAvayat tEna sa kuNapasthazONitarUpyabhavat samudrE sthitAzca sarvvE prANinO mRtyuM gatAH|
4 Ug gibubo sa ikatulong anghel ang iyang panaksan didto sa mga suba ug sa mga tuboran sa tubig; nahimo kining dugo.
aparaM tRtIyO dUtaH svakaMsE yadyad avidyata tat sarvvaM nadISu jalaprasravaNESu cAsrAvayat tatastAni raktamayAnyabhavan| aparaM tOyAnAm adhipasya dUtasya vAgiyaM mayA zrutA|
5 Nadungog ko ang anghel sa katubigan nga miingon, “Ikaw matarong - ang usa nga mao karon ug mao kaniadto, ang Usa nga Balaan - tungod kay gidala mo kining mga paghukom.
varttamAnazca bhUtazca bhaviSyaMzca paramEzvaraH| tvamEva nyAyyakArI yad EtAdRk tvaM vyacArayaH|
6 Tungod kay giula nila ang dugo sa imong mga balaan ug mga propeta, gihatagan mo sila ug dugo aron imnon; mao kini ang angay kanila.”
bhaviSyadvAdisAdhUnAM raktaM tairEva pAtitaM| zONitaM tvantu tEbhyO 'dAstatpAnaM tESu yujyatE||
7 Nadungog ko ang halaran nga mitubag, “Oo, Ginoong Dios, nga nagmando sa tanan, ang paghukom mo matuod ug makataronganon.”
anantaraM vEdItO bhASamANasya kasyacid ayaM ravO mayA zrutaH, hE parazvara satyaM tat hE sarvvazaktiman prabhO| satyA nyAyyAzca sarvvA hi vicArAjnjAstvadIyakAH||
8 Gibubo sa ikaupat nga anghel ang iyang panaksan didto sa adlaw, ug gihatagan sa pagtugot sa pagsunog sa mga tawo sa kalayo.
anantaraM caturthO dUtaH svakaMsE yadyad avidyata tat sarvvaM sUryyE 'srAvayat tasmai ca vahninA mAnavAn dagdhuM sAmarthyam adAyi|
9 Gisunog sila pinaagi sa hilabihang kainit, ug gipasipad-an nila ang ngalan sa Dios, nga adunay gahom labaw niining mga hampak. Wala sila maghinulsol o maghatag kaniya ug himaya.
tEna manuSyA mahAtApEna tApitAstESAM daNPAnAm AdhipatyaviziSTasyEzvarasya nAmAnindan tatprazaMsArthanjca manaHparivarttanaM nAkurvvan|
10 Gibubo sa ikalimang anghel ang iyang panaksan ngadto sa trono sa mapintas nga mananap, ug ang kangitngit mitabon sa iyang gingharian. Gipaak nila ang ilang mga dila sa kasakit.
tataH paraM panjcamO dUtaH svakaMsE yadyad avidyata tat sarvvaM pazOH siMhAsanE 'srAvayat tEna tasya rASTraM timirAcchannam abhavat lOkAzca vEdanAkAraNAt svarasanA adaMdazyata|
11 Gipasipad-an nila ang Dios sa langit tungod sa ilang kasakit ug mga kabahong, ug nagdumili gihapon sila sa paghinulsol kung unsa ang ilang nabuhat.
svakIyavyathAvraNakAraNAcca svargastham anindan svakriyAbhyazca manAMsi na parAvarttayan|
12 Ug gibubo sa ikaunom nga anghel ang iyang panaksan ngadto sa dakong suba, ang Eufrates, ug mihubas ang tubig niini aron nga maandam ang dalan alang sa mga hari nga moabot gikan sa sidlakan.
tataH paraM SaSThO dUtaH svakaMsE yadyad avidyata tat sarvvaM pharAtAkhyO mahAnadE 'srAvayat tEna sUryyOdayadiza AgamiSyatAM rAjnjAM mArgasugamArthaM tasya tOyAni paryyazuSyan|
13 Nakita ko ang tulo ka mahugaw nga mga espiritu nga sama sa mga baki nga nanggawas sa mga baba sa dragon, sa mapintas nga mananap, ug sa mini nga mga propeta.
anantaraM nAgasya vadanAt pazO rvadanAt mithyAbhaviSyadvAdinazca vadanAt nirgacchantastrayO 'zucaya AtmAnO mayA dRSTAstE maNPUkAkArAH|
14 Kay sila mga espiritu sa demonyo nga nagbuhat ug mga milagrosong ilhanan. Mangadto sila sa mga hari sa tibuok kalibotan aron sa pagtigom kanila alang sa gubat sa dakong adlaw sa Dios, nga nagmando labaw sa tanan.
ta AzcaryyakarmmakAriNO bhUtAnAm AtmAnaH santi sarvvazaktimata Izvarasya mahAdinE yEna yuddhEna bhavitavyaM tatkRtE kRtsrajagatO rAjnjAH saMgrahItuM tESAM sannidhiM nirgacchanti|
15 (“Pagbantay! Ako moabot sama sa kawatan! Bulahan ang usa nga kanunay nagabantay, ug nagasul-ob sa iyang bisti aron nga dili siya mogawas nga hubo ug makita nila ang iyang makauulaw nga kahimtang.”)
aparam ibribhASayA harmmagiddOnAmakasthanE tE saggRhItAH|
16 Gidala nila silang tanan didto sa dapit nga gitawag sa Hebreo nga Armagedon.
pazyAhaM cairavad AgacchAmi yO janaH prabuddhastiSThati yathA ca nagnaH san na paryyaTati tasya lajjA ca yathA dRzyA na bhavati tathA svavAsAMsi rakSati sa dhanyaH|
17 Ug gibubo sa ikapitong anghel ang iyang panaksan ngadto sa kahanginan. Unya migawas ang usa ka kusog nga tingog gikan sa labing balaan nga dapit ug gikan sa trono, nga nag-ingon, “Nahuman na!”
tataH paraM saptamO dUtaH svakaMsE yadyad avidyata tat sarvvam AkAzE 'srAvayat tEna svargIyamandiramadhyasthasiMhAsanAt mahAravO 'yaM nirgataH samAptirabhavaditi|
18 Adunay mga pagpangidlap sa kilat, ngulob, mga dahunog sa dalugdog, ug makalilisang nga linog - usa ka linog nga mas kusog pa kaysa bisan unsang nahitabo sukad nga ang mga tawo anaa na sa kalibotan, hilabihan ka kusog gayod kining maong linog.
tadanantaraM taPitO ravAH stanitAni cAbhavan, yasmin kAlE ca pRthivyAM manuSyAH sRSTAstam Arabhya yAdRgmahAbhUmikampaH kadApi nAbhavat tAdRg bhUkampO 'bhavat|
19 Ang gamhanang siyudad natunga sa tulo ka bahin, ug nahugno ang mga siyudad sa kanasoran. Unya ang Dios nagtawag sa pagpahinumdom sa gamhanang Babilonia, ug gihatag niya sa siyudad ang kopa nga napuno sa bino nga hinimo gikan sa iyang hilabihang kapungot.
tadAnIM mahAnagarI trikhaNPA jAtA bhinnajAtIyAnAM nagarANi ca nyapatan mahAbAbil cEzvarENa svakIyapracaNPakOpamadirApAtradAnArthaM saMsmRtA|
20 Unya nawagtang ang matag isla ug ang mga kabukiran wala na gayod hikaplagi.
dvIpAzca palAyitA girayazcAntahitAH|
21 Ang dagkong ulan sa nieve (yelo), nga adunay gibug-aton nga usa ka talanton, ang nahulog gikan sa langit ngadto sa mga tawo, ug gitunglo nila ang Dios alang sa hampak sa ulan nga nieve (yelo) tungod kay makalilisang gayod kadto nga hampak.
gaganamaNPalAcca manuSyANAm uparyyEkaikadrONaparimitazilAnAM mahAvRSTirabhavat tacchilAvRSTEH klEzAt manuSyA Izvaram anindam yatastajjAtaH klEzO 'tIva mahAn|
