< Pinadayag 16 >

1 Nadungog ko ang kusog nga tingog nga nagtawag sa labing balaang dapit ug miingon ngadto sa pito ka anghel, “Lakaw ug ibubo ngadto sa kalibotan ang pito ka panaksan sa kapungot sa Dios.”
I heard a loud voice out of the temple, saying to the seven angels, “Go and pour out the seven bowls of the wrath of God on the earth!”
2 Milakaw ang unang anghel ug nagbubo sa iyang panaksan ngadto sa kalibotan; miabot ang mangil-ad ug sakit kaayo nga mga kabahong sa mga tawo nga adunay patik sa mapintas nga mananap, kadtong mga tawo nga nagsimba sa iyang larawan.
The first went, and poured out his bowl into the earth, and it became a harmful and painful sore on the people who had the mark of the beast, and who worshipped his image.
3 Gibubo sa ikaduhang anghel ang iyang panaksan didto sa dagat; nahimo kining dugo sama sa patay nga tawo, ug nangamatay ang tanang buhi nga anaa sa dagat.
The second angel poured out his bowl into the sea, and it became blood as of a dead man. Every living thing in the sea died.
4 Ug gibubo sa ikatulong anghel ang iyang panaksan didto sa mga suba ug sa mga tuboran sa tubig; nahimo kining dugo.
The third poured out his bowl into the rivers and springs of water, and they became blood.
5 Nadungog ko ang anghel sa katubigan nga miingon, “Ikaw matarong - ang usa nga mao karon ug mao kaniadto, ang Usa nga Balaan - tungod kay gidala mo kining mga paghukom.
I heard the angel of the waters saying, “You are righteous, who are and who were, O Holy One, because you have judged these things.
6 Tungod kay giula nila ang dugo sa imong mga balaan ug mga propeta, gihatagan mo sila ug dugo aron imnon; mao kini ang angay kanila.”
For they poured out the blood of saints and prophets, and you have given them blood to drink. They deserve this.”
7 Nadungog ko ang halaran nga mitubag, “Oo, Ginoong Dios, nga nagmando sa tanan, ang paghukom mo matuod ug makataronganon.”
I heard the altar saying, “Yes, Lord God, the Almighty, true and righteous are your judgements.”
8 Gibubo sa ikaupat nga anghel ang iyang panaksan didto sa adlaw, ug gihatagan sa pagtugot sa pagsunog sa mga tawo sa kalayo.
The fourth poured out his bowl on the sun, and it was given to him to scorch men with fire.
9 Gisunog sila pinaagi sa hilabihang kainit, ug gipasipad-an nila ang ngalan sa Dios, nga adunay gahom labaw niining mga hampak. Wala sila maghinulsol o maghatag kaniya ug himaya.
People were scorched with great heat, and people blasphemed the name of God who has the power over these plagues. They didn’t repent and give him glory.
10 Gibubo sa ikalimang anghel ang iyang panaksan ngadto sa trono sa mapintas nga mananap, ug ang kangitngit mitabon sa iyang gingharian. Gipaak nila ang ilang mga dila sa kasakit.
The fifth poured out his bowl on the throne of the beast, and his kingdom was darkened. They gnawed their tongues because of the pain,
11 Gipasipad-an nila ang Dios sa langit tungod sa ilang kasakit ug mga kabahong, ug nagdumili gihapon sila sa paghinulsol kung unsa ang ilang nabuhat.
and they blasphemed the God of heaven because of their pains and their sores. They still didn’t repent of their works.
12 Ug gibubo sa ikaunom nga anghel ang iyang panaksan ngadto sa dakong suba, ang Eufrates, ug mihubas ang tubig niini aron nga maandam ang dalan alang sa mga hari nga moabot gikan sa sidlakan.
The sixth poured out his bowl on the great river, the Euphrates. Its water was dried up, that the way might be prepared for the kings that come from the sunrise.
13 Nakita ko ang tulo ka mahugaw nga mga espiritu nga sama sa mga baki nga nanggawas sa mga baba sa dragon, sa mapintas nga mananap, ug sa mini nga mga propeta.
I saw coming out of the mouth of the dragon, and out of the mouth of the beast, and out of the mouth of the false prophet, three unclean spirits, something like frogs;
14 Kay sila mga espiritu sa demonyo nga nagbuhat ug mga milagrosong ilhanan. Mangadto sila sa mga hari sa tibuok kalibotan aron sa pagtigom kanila alang sa gubat sa dakong adlaw sa Dios, nga nagmando labaw sa tanan.
for they are spirits of demons, performing signs, which go out to the kings of the whole inhabited earth, to gather them together for the war of that great day of God the Almighty.
15 (“Pagbantay! Ako moabot sama sa kawatan! Bulahan ang usa nga kanunay nagabantay, ug nagasul-ob sa iyang bisti aron nga dili siya mogawas nga hubo ug makita nila ang iyang makauulaw nga kahimtang.”)
“Behold, I come like a thief. Blessed is he who watches, and keeps his clothes, so that he doesn’t walk naked, and they see his shame.”
16 Gidala nila silang tanan didto sa dapit nga gitawag sa Hebreo nga Armagedon.
He gathered them together into the place which is called in Hebrew, “Harmagedon”.
17 Ug gibubo sa ikapitong anghel ang iyang panaksan ngadto sa kahanginan. Unya migawas ang usa ka kusog nga tingog gikan sa labing balaan nga dapit ug gikan sa trono, nga nag-ingon, “Nahuman na!”
The seventh poured out his bowl into the air. A loud voice came out of the temple of heaven, from the throne, saying, “It is done!”
18 Adunay mga pagpangidlap sa kilat, ngulob, mga dahunog sa dalugdog, ug makalilisang nga linog - usa ka linog nga mas kusog pa kaysa bisan unsang nahitabo sukad nga ang mga tawo anaa na sa kalibotan, hilabihan ka kusog gayod kining maong linog.
There were lightnings, sounds, and thunders; and there was a great earthquake such as has not happened since there were men on the earth—so great an earthquake and so mighty.
19 Ang gamhanang siyudad natunga sa tulo ka bahin, ug nahugno ang mga siyudad sa kanasoran. Unya ang Dios nagtawag sa pagpahinumdom sa gamhanang Babilonia, ug gihatag niya sa siyudad ang kopa nga napuno sa bino nga hinimo gikan sa iyang hilabihang kapungot.
The great city was divided into three parts, and the cities of the nations fell. Babylon the great was remembered in the sight of God, to give to her the cup of the wine of the fierceness of his wrath.
20 Unya nawagtang ang matag isla ug ang mga kabukiran wala na gayod hikaplagi.
Every island fled away, and the mountains were not found.
21 Ang dagkong ulan sa nieve (yelo), nga adunay gibug-aton nga usa ka talanton, ang nahulog gikan sa langit ngadto sa mga tawo, ug gitunglo nila ang Dios alang sa hampak sa ulan nga nieve (yelo) tungod kay makalilisang gayod kadto nga hampak.
Great hailstones, about the weight of a talent, came down out of the sky on people. People blasphemed God because of the plague of the hail, for this plague was exceedingly severe.

< Pinadayag 16 >