Pinadayag 1
1 Kini ang gipadayag ni Jesu-Cristo nga gihatag sa Dios kaniya sa pagpakita sa iyang mga alagad nga sa dili madugay mahitabo. Gipaila niya kini pinaagi sa pagpadala sa iyang anghel ngadto kang Juan.
Jesuh Khrih kah pumphoenah te Pathen loh anih taengah a paek. Te te a sal rhoek taengah tueng ham thamaa la a thoeng a kuek. Te dongah a puencawn lamloh a tueih tih a sal Johan taengla a phoe sak.
2 Si Juan nagpamatuod sa tanan niyang nakita mahitungod sa pulong sa Dios ug sa pagpamatuod nga gihatag mahitungod kang Jesu-Cristo.
Anih loh Pathen kah olka neh Jesuh Khrih kah olphong a hmuh boeih te a phong.
3 Bulahan kadtong mibasa sa makusog—ug kadtong tanan nga nakadungog—sa mga pulong niining panagna ug sa pagtuman kung unsa ang nahisulat niini, tungod kay ang panahon haduol na.
A tae vaengah tonghma ol dongkah ol te a yaak tih a khuikah a daek te aka tuem tah a yoethen. A tue tah yoei coeng.
4 Si Juan, ngadto sa pito ka iglesia sa Asya: Ang grasya maanaa kaninyo ug kalinaw gikan kaniya nga mao karon, ug mao kaniadto, ug mao ang umaabot, ug gikan sa pito ka mga espiritu nga anaa sa atubangan sa iyang trono,
Johan loh Asia kah hlangboel parhih taengah a yaak sak. Om tih a om phoeiah aka lo li taengkah neh a ngolkhoel hmaiah aka om Mueihla parhih lamkah khaw,
5 ug gikan kang Jesu-Cristo, nga mao ang matinud-anon nga saksi, ang panganay gikan sa mga patay, ug ang magmamando sa hari sa kalibotan. Ngadto kaniya nga nahigugma kanato ug nagpahigawas kanato gikan sa atong mga sala pinaagi sa iyang dugo,
Uepom laipai, aka duek rhoek khuikah camingomthang neh diklai manghai rhoek kah boei, mamih aka lungnah tih a thii neh mamih kah tholhnah lamkah mamih aka hlam Jesuh Khrih lamkah lungvatnah neh ngaimongnah nangmih taengah om saeh.
6 gibuhat kita niya nga usa ka gingharian, mga pari sa Dios ug sa iyang Amahan—kaniya ang himaya ug gahom hangtod sa walay kataposan. Amen. (aiōn g165)
Mamih khaw ram la n' saii tih a napa Pathen taengah khosoih la aka nawn amah te thangpomnah neh thaomnah kumhal kah kumhal duela soep saeh. Amen. (aiōn g165)
7 Tan-awa, siya moabot uban sa mga panganod; ang matag mata makakita kaniya, lakip ang naglansang kaniya. Ug ang tanan nga tribo sa kalibotan magbangotan diha kaniya. Oo, Amen.
Khomai neh ha pawk coeng ke. Te dongah amah te mik cungkuem neh amah aka thun rhoek loh a hmuh uh ni. Te vaengah diklai kah koca boeih loh anih a rhaengsae thil uh ni. Thuem Amen.
8 “Ako ang Alpa ug ang Omega,” nag-ingon ang Dios, “Ang mao karon, ug mao kaniadto, ug mao ang umaabot, ang Makagagahom.”
Kai tah Alpha neh Omega la ka om. A om tangtae neh aka om li tih aka lo tloengkhoelh Boeipa Pathen loh a thui.
9 Ako, si Juan—ang inyong igsoon ug nakig-ambit kaninyo diha sa pag-antos ug sa gingharian ug sa pagpailob ug sa paglahutay nga anaa kang Jesus—nga anaa sa isla nga gitawag ug Patmos tungod sa pulong sa Dios ug pagpamatuod mahitungod kang Jesus.
Kai Johan, nangmih kah manuca neh phacip phabaem neh a ram ah aka bawn tih Jesuh ah uehnah loh Patmo la a khue tuisanglak ah Pathen kah olka neh Jesuh kah laipai ham ka pha.
10 Anaa kanako ang Espiritu sa maong adlaw sa Ginoo. Nadungog ko ang kusog nga tingog sa akong luyo sama sa trumpeta.
Boeipa kah khohnin ah mueihla neh ka pha hatah ka hnukah olueng bangla ol ue ka yaak.
11 Nga nag-ingon siya, “Isulat kini sa basahon kung unsa ang imong nakita, ug ipadala kini sa pito ka iglesia - ngadto sa Efeso, sa Esmirna, sa Pergamo, sa Tiatira, sa Sardis, sa Filadelfia, ug sa Laodicea.”
Te vaengah, “Na hmuh te cayol ah daek lamtah Ephisa, Smyna, Pergamum, Thyatira, Sardis, Philadelphia, neh Laodicea kahhlangboel parhih te pat,” a ti.
12 Milingi ako sa pagtan-aw kung kinsang tingog nga nakigsulti kanako, ug sa akong paglingi akong nakita ang pito ka tangkawan nga bulawan.
Te dongah kai taengah ol aka thui te sawt ham ka mael. Te phoeiah ka mael hatah sui hmaitung parhih ka hmuh.
13 Sa taliwala sa tangkawan adunay usa nga sama sa Anak sa Tawo, nga nagsul-ob sa taas nga bisti nga sangko sa iyahang tiilan, ug ang usa ka bakus nga bulawan palibot sa iyang dughan.
Hmaitung kah a laklo ah hlang capa phek te om. A dung la a hni a bai tih a rhang ah sui lamko a vah.
14 Ang iyang ulo ug buhok maputi sama kaputi sa balahibo sa nating karnero—sama kaputi sa niyebe, ug ang iyang mata sama sa nagdilaab nga kalayo.
Anih kah a lu khaw, a sam khaw tumul aka bok vuelsong bangla bok tih a mik khaw hmai bangla tak.
15 Ang iyang tiil sama kasinaw sa bronse, sama sa bronse nga gitunaw diha sa hudno, ug ang iyang tingog sama sa daghang naghaganas nga tubig.
A kho tah hmai alh ah a rhoh tangtae rhohum ngo phek la om tih a ol tah tuipuei ol bangla len.
16 Adunay pito ka mga bituon nga anaa sa iyang tuong kamot, ug migula sa iyang baba ang hait nga espada nga adunay duha ka sulab. Ang iyang nawong misidlak sama sa adlaw nga hilabihan kasulaw.
A kut bantang kut ah aisi parhih om tih a ka lamkah voeivang ah aka haat thunglang ha thoeng. A maelhmai tah a thaomnah neh khomik bangla sae.
17 Sa dihang nakita ko siya, natumba ako sa iyang tiilan daw sama sa patay nga tawo. Gitapion niya ang iyang tuong kamot nganhi kanako ug miingon, “Ayaw kahadlok. Ako ang Una ug ang Kataposan,
Anih ka hmuh vaengah aka duek bangla a kho kung ah ka bung. Te vaengah a bantang kut kai soah a tloeng tih, “Rhih boeh, Kai tah lamhma neh hnukkhueng la ka om.
19 Busa isulat kung unsa ang imong nakita, unsa ang karon, ug unsa ang mahitabo human niini.
Te dongah na hmuh te khaw, aka om rhoek neh hekah phoeiah aka thoeng ham te daek lah.
20 Isip tinago nga kahulogan mahitungod sa pito ka mga bituon nga imong nakita sa akong tuong kamot, ug ang pito ka tangkawan nga bulawan: ang pito ka mga bituon nga mao ang mga anghel sa pito ka mga iglesia, ug ang pito ka tangkawan nga mao ang pito ka mga iglesia.”
Aisi parhih kah olhuep tah kai kah bantang ah sui hmaitung parhih lah na hmuh coeng te. Aisi parhih tah hlangboel parhih kah puencawn la om uh tih hmaitung parhih tah hlangboel parhih ni,” a ti.
