Mga Salmo 90
1 Pag-ampo ni Moises ang tawo sa Dios. O Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sa tanang kaliwatan.
A Prayer by Moses, the Man of God. Lord! a dwelling-place, hast, thou, become to us, From generation to generation:
2 Sa wala pa namugna ang kabukiran, o sa imong pagmugna sa yuta ug sa kalibotan, gikan sa kahangtoran hangtod sa walay kataposan, ikaw ang Dios.
Before, the mountains, were born, Or thou hadst brought forth the earth and the world, Even, from age to age, thou, [wast] GOD.
3 Gibalik mo ang tawo sa abog, ug miingon ka, “Balik kamo nga mga kaliwat sa katawhan.”
Thou causest man to return unto dust, And hast said—Return, ye sons of Adam!
4 Kay ang liboan ka mga katuigan sa imong panan-aw sama sa kagahapon sa dihang kini molabay, ug sama sa pagtukaw sa kagabhion.
For, a thousand years, in thine eyes, [are], As yesterday, in that it passed away, Or [as] a watch in the night.
5 Gibanlas mo (sila) pinaagi sa baha ug (sila) nahinanok; sa kabuntagon sama (sila) sa sagbot nga moturok.
Thou hast snatched them away, A sleep, do they become, In the morning, [they are] like grass that shooteth up,
6 Sa pagkabuntag molabong kini ug motubo; sa pagkagabii mangalaya kini ug mauga.
In the morning, it sprouteth and shooteth up, By the evening, it is cut down and withered.
7 Sa pagkatinuod, gilamoy kami sa imong kasuko, ug nalisang kami sa imong kaligutgot.
For we are consumed in thine anger, And, in thy wrath, are we dismayed;
8 Imong gibutang ang among mga kasal-anan diha sa imong atubangan, ang among tinagong mga sala diha sa kahayag sa imong presensiya.
Thou hast set, Our iniquities before thee, Our secret near the luminary of thy face.
9 Ang among kinabuhi mahanaw sa imong kaligutgot; ang among katuigan matapos dayon sama sa usa ka panghupaw.
For, all our days, decline in thy wrath, —We end our years like a sigh.
10 Ang among katuigan 70, o 80 kung kami himsog; apan bisan ang among labing maayo nga katuigan mga napuno sa kasakit ug kagul-anan. Oo, molabay dayon kini, ug kami mangahanaw.
The days of our years, have, in them, three score years and ten, And, if, by reason of strength, they have fourscore years, Yet, their boast, is labour and sorrow, For it hath passed quickly, and we have flown away.
11 Kinsa man ang nasayod sa kadako sa imong kasuko, ug sa imong kaligutgot nga sama sa kahadlok kanimo?
Who knoweth the strength of thine anger? Even, according to the fear of thee, is thy wrath!
12 Busa tudloi kami nga matngonan ang among kinabuhi aron nga magkinabuhi kami nga maalamon.
How to number our days, so grant us to know, That we may win us a heart that hath wisdom.
13 Balik Yahweh! Hangtod kanus-a ba kini? Kaluy-i ang imong mga sulugoon.
Return, Yahweh, oh how long? And have compassion upon thy servants;
14 Sa kabuntagon tagbawa kami sa imong pagkamatinud-anon sa kasabotan aron nga magmaya kami ug magmalipayon sa tanang namong mga adlaw.
Satisfy us, in the morning, with thy lovingkindness, That we may shout aloud and be glad, Throughout all our days.
15 Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga imo kaming gisakit ug sa mga tuig nga nakasinati kami ug kalisdanan.
Make us glad, according to, The days thou hast humbled us, The years we have seen misfortune:
16 Tugoti ang imong mga sulugoon nga makakita sa imong buhat, ug tugoti ang among mga anak nga makakita sa imong kahalangdon.
Let thy work, appear unto thy servants, And, thy majesty, upon their children;
17 Hinaot nga maania kanamo ang pabor sa Ginoo nga among Dios; palamboa ang buhat sa among mga kamot; palamboa gayod ang buhat sa among mga kamot.
And let the delightfulness of Adonay our God be upon us, —And, the work of our hands, establish thou upon us, Yea, the work of our hands, establish thou it.
