Mga Salmo 90
1 Pag-ampo ni Moises ang tawo sa Dios. O Ginoo, ikaw ang among dalangpanan sa tanang kaliwatan.
“BOOK IV. A prayer of Moses, the man of God.” LORD! thou hast been our dwelling-place In all generations!
2 Sa wala pa namugna ang kabukiran, o sa imong pagmugna sa yuta ug sa kalibotan, gikan sa kahangtoran hangtod sa walay kataposan, ikaw ang Dios.
Before the mountains were brought forth, Or ever thou hadst formed the earth and the world, Even from everlasting to everlasting thou art God!
3 Gibalik mo ang tawo sa abog, ug miingon ka, “Balik kamo nga mga kaliwat sa katawhan.”
But man thou turnest again to dust, And sayst, “Return, ye children of men!”
4 Kay ang liboan ka mga katuigan sa imong panan-aw sama sa kagahapon sa dihang kini molabay, ug sama sa pagtukaw sa kagabhion.
For a thousand years are, in thy sight, As yesterday when it is past, And as a watch in the night.
5 Gibanlas mo (sila) pinaagi sa baha ug (sila) nahinanok; sa kabuntagon sama (sila) sa sagbot nga moturok.
Thou carriest him away as with a flood; He is a dream; In the morning he springeth up like grass,
6 Sa pagkabuntag molabong kini ug motubo; sa pagkagabii mangalaya kini ug mauga.
Which flourisheth and shooteth up in the morning, And in the evening is cut down, and withered.
7 Sa pagkatinuod, gilamoy kami sa imong kasuko, ug nalisang kami sa imong kaligutgot.
For we are consumed by thine anger, And by thy wrath are we destroyed.
8 Imong gibutang ang among mga kasal-anan diha sa imong atubangan, ang among tinagong mga sala diha sa kahayag sa imong presensiya.
Thou settest our iniquities before thee, Our secret sins in the light of thy countenance.
9 Ang among kinabuhi mahanaw sa imong kaligutgot; ang among katuigan matapos dayon sama sa usa ka panghupaw.
By reason of thine anger all our days vanish away; We spend our years like a thought.
10 Ang among katuigan 70, o 80 kung kami himsog; apan bisan ang among labing maayo nga katuigan mga napuno sa kasakit ug kagul-anan. Oo, molabay dayon kini, ug kami mangahanaw.
The days of our life are threescore years and ten, And, by reason of strength, may be fourscore years: Yet is the pride of them weariness and sorrow; For it vanisheth swiftly, and we fly away.
11 Kinsa man ang nasayod sa kadako sa imong kasuko, ug sa imong kaligutgot nga sama sa kahadlok kanimo?
Yet who attendeth to the power of thine anger? Who with due reverence regardeth thine indignation?
12 Busa tudloi kami nga matngonan ang among kinabuhi aron nga magkinabuhi kami nga maalamon.
Teach us so to number our days, That we may apply our hearts to wisdom!
13 Balik Yahweh! Hangtod kanus-a ba kini? Kaluy-i ang imong mga sulugoon.
Desist, O LORD! How long—? Have compassion upon thy servants!
14 Sa kabuntagon tagbawa kami sa imong pagkamatinud-anon sa kasabotan aron nga magmaya kami ug magmalipayon sa tanang namong mga adlaw.
Satisfy us speedily with thy mercy, That we may rejoice and be glad all our days!
15 Lipaya kami sumala sa mga adlaw nga imo kaming gisakit ug sa mga tuig nga nakasinati kami ug kalisdanan.
Make us glad according to the time in which thou hast afflicted us; According to the years in which we have seen adversity!
16 Tugoti ang imong mga sulugoon nga makakita sa imong buhat, ug tugoti ang among mga anak nga makakita sa imong kahalangdon.
Let thy deeds be known to thy servants, And thy glory to their children!
17 Hinaot nga maania kanamo ang pabor sa Ginoo nga among Dios; palamboa ang buhat sa among mga kamot; palamboa gayod ang buhat sa among mga kamot.
Let the favor of the LORD our God be upon us, And establish for us the work of our hands; Yea, the work of our hands, establish thou it!
