< Mga Salmo 83 >
1 Usa ka awit. Ang salmo ni Asaf. O Dios, ayaw pagpakahilom! Ayaw kami pasagdi ug magpabilin nga dili mairog, O Dios.
A Song, a Melody of Asaph. O God, Do not keep quiet, Do not hold thy peace, Neither be thou still, O GOD!
2 Tan-awa, ang imong mga kaaway nagbuhat ug kasamok, ug kadtong nasilag kanimo mipataas sa ilang mga ulo.
For lo! thine enemies, are tumultuous, And, they who hate thee, have lifted up the head;
3 Nag-abin (sila) batok sa imong mga katawhan ug nagsabot batok sa imong mga gipanalipdan.
Against thy people, they craftily devise a secret plot, And conspire against thy treasured ones.
4 Miingon (sila) “Dali kamo, laglagon ta (sila) ingon nga nasod. Ug ang ngalan nga Israel dili na gayod mahinumdoman.”
They have said—Come, and let us wipe them out from being a nation, That the name of Israel may be remembered no more.
5 Nagplano (sila) ug usa ka pamaagi; batok kanimo naghimo (sila) ug panag-abin.
For they have taken counsel with one heart, Against thee—a covenant, would they solemnize—
6 Naglakip kini sa mga tolda ni Edom ug sa mga Ismaelinhon, ug sa mga katawhan sa Moab ug sa mga Hagarnon, nga nakig-abin uban sa
The tents of Edom, and the Ishmaelites, of Moab and the Hagarenes;
7 Gebal, sa Amonihanon, sa Amalekanhon; lakip usab niini ang Filistia ug ang mga lumulupyo sa Tiro.
Gebal and Ammon, and Amalek, The Philistines, with the dwellers in Tyre;
8 Nakig-abin usab kanila ang Assyria; gitabangan nila ang mga kaliwat ni Lot. (Selah)
Even Assyria hath joined herself with them, They have become an arm to the sons of Lot. (Selah)
9 Buhata ngadto kanila ang sama sa gibuhat mo ngadto sa Midian, ug sama sa gibuhat mo sa Sisera ug sa Jabin didto sa Suba sa Kishon.
Make them like Midian, like Sisera, like Jabin, by the torrent of Kishon;
10 Nangahanaw (sila) didto sa Endor ug nahimong sama sa patambok sa yuta.
They perished at En-dor, They become manure for the soil!
11 Himoa ang ilang kadagkoan nga mahisama kang Oreb ug Zeeb, ug ang tanan nilang mga prinsipe mahisama kang Zeba ug Zalmuna.
Make them—their nobles—like Oreb and like Zeeb, And, like Zebah and like Zalmunna, all their princes:
12 Miingon (sila) “Kuhaon nato alang sa atong kaugalingon ang sibsibanan sa Dios.”
Who said—Let us take a possession for ourselves, The pastures of God!
13 O akong Dios, himoa (sila) nga daw nagkatag nga abog, sama sa uhot nga gipalid sa hangin,
O my God, make them, As whirling [dust], As chaff before a wind;
14 sama sa kalayo nga misunog sa lasang, ug sama sa kalayo nga misilaob sa kabukiran.
As a fire burneth a forest, —And as a flame setteth mountains ablaze,
15 Gukora (sila) sa kusgan mong hangin, ug hadloka (sila) sa imong bagyo.
So, wilt thou pursue them with thy tempest, —And, with thy storm-wind, wilt terrify them:
16 Pun-a ang ilang mga nawong sa kaulaw aron ilang pangitaon ang imong ngalan, O Yahweh.
Fill thou their faces with dishonour, That men may seek thy Name, O Yahweh;
17 Maulawan unta (sila) ug mangalisang sa walay kataposan; mangamatay unta (sila) nga walay dungog.
Let them turn pale, and be terrified to futurity, Yea let them blush, and perish:
18 Unya masayod (sila) nga ikaw lang, O Yahweh, ang Labing Halangdon sa tibuok kalibotan.
That men may know that, thou, Whose Name alone is Yahweh, Art Most High over all the earth.