Mga Salmo 77

1 Alang sa pangulong musikero; sunod sa istilo ni Jedutun. Ang salmo ni Asaf. Magtawag ako sa Dios uban sa akong tingog; tawgon ko ang Dios uban sa akong tingog, ug ang akong Dios makadungog kanako.

Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.

2 Sa adlaw sa akong kalisdanan nangita ako sa Ginoo; sa kagabhion akong gibayaw ang akong mga kamot, ug dili gayod kini makapoyan. Midumili ang akong kalag nga mahupay.

Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;

3 Naghunahuna ako sa Dios sa dihang ako nag-agulo; naghunahuna ako kaniya sa dihang ako naluya. (Selah)

jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

4 Imong giablihan ang akong mga mata; dili ako makasulti sa hilabihang kalibog.

jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)

5 Naghunahuna ako sa nangaging mga adlaw, mahitungod sa mga adlaw nga dugay nang milabay.

Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.

6 Sa kagabhion nahinumdoman ko ang usa ka awit nga kaniadto akong giawit. Gipamalandongan ko pag-ayo ug gisulayan sa pagsabot kung unsa ang nahitabo.

Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;

7 Isalikway ba ako sa Dios sa kahangtoran? Dili na ba siya magpakita kanako ug pabor?

jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.

8 Ang iya bang pagkamatinud-anon sa kasabotan mawala na sa hingpit? Napakyas ba ang iyang saad sa kahangtoran?

Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,

9 Nakalimot ba ang Dios nga magmaluluy-on? Nasirad-an na ba sa iyang kapungot ang iyang kahangawa? (Selah)

er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

10 Miingon ako, “Mao kini ang akong kagul-anan: ang pagkausab sa tuong kamot sa Labing Halangdon nganhi kanato.”

har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

11 Apan akong hinumdoman ang imong mga buhat, O Yahweh; hunahunaon ko ang imong kahibulongan nga mga buhat kaniadto.

Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.

12 Pamalandongan ko ang imong mga buhat ug pagahunahunaon ko kini.

Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

13 Ang imong pamaagi, O Dios, balaan; unsa nga dios ang ikatandi sa atong bantogang Dios?

Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.

14 Ikaw ang Dios nga naghimo sa mga kahibulongan; gipakita mo sa katawhan ang imong kusog.

Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!

15 Gihatagan mo ug kadaogan ang imong katawhan pinaagi sa imong dakong gahom— ang mga kaliwat ni Jacob ug ni Jose. (Selah)

Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

16 Ang katubigan nakakita kanimo, O Dios; ang katubigan nakakita kanimo, ug nangahadlok (sila) ang kinahiladman nangurog.

udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

17 Ang mga panganod nagbubo ug tubig; ang mapanganorong kawanangan naghatag ug tingog; ang imong mga pana nanagpanglupad.

Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

18 Ang imong gadalugdog nga tingog madungog diha sa hangin; ang kilat midan-ag sa kalibotan, ang yuta mikurog ug nauyog.

Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;

19 Ang imong dalan diha sa dagat ug ang imong agianan diha sa dagkong mga tubig, apan ang imong mga tunob dili makita.

din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

20 Gigiyahan mo ang imong katawhan sama sa panon pinaagi sa kamot ni Moises ug ni Aaron.

din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.