Mga Salmo 73
1 Ang salmo ni Asaf. Tinuod gayod nga ang Dios maayo ngadto sa Israel, niadtong adunay putli ug kasingkasing.
Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
2 Apan alang kanako, hapit madalin-as ang akong mga tiil; ang akong mga tiil hapit madalin-as samtang ako naglakaw
Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
3 tungod kay nasina ako sa mga garboso sa dihang nakita ko ang pag-uswag sa mga daotan.
For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
4 Tungod kay wala silay kasakitan hangtod sa ilang kamatayon, apan mga kusgan (sila) ug maayo ang ginakaon.
For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
5 Gawasnon (sila) gikan sa mga kabug-aton sa ubang tawo; wala (sila) gisakit sama sa ubang tawo.
Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
6 Ang garbo gidayandayan kanila sama sa kuwentas sa ilang liog; ang kasamok gibisti kanila sama sa kupo.
Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
7 Tungod sa pagkabuta miabot ang sala; ang daotang mga panghunahuna milahos sa ilang mga kasingkasing.
Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
8 Nagbugalbugal (sila) ug nagsulti ug daotan; sa ilang pagkagarboso nagbahad (sila) sa pagdaugdaog.
Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
9 Ang ilang mga baba nagsulti batok sa kalangitan, ug ang ilang mga dila nagmartsa sa tibuok kalibotan.
Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
10 Busa mibalik ang iyang katawhan ngadto kanila ug ang kadagaya sa katubigan nahubas.
Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
11 Miingon (sila) “Giunsa man pagkasayod sa Dios? Aduna bay kahibalo diha sa Labing Halangdon?”
Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
12 Timan-i kini: mga daotan kini nga katawhan; kanunay silang walay pagpakabana, nahimong hilabihan ka dato.
Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
13 Tinuod gayod nga kawang lamang nga akong gipanalipdan kining akong kasingkasing ug gihugasan ang akong mga kamot sa pagkawalay sala.
Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
14 Tungod kay sa tanang adlaw gisakit ako ug gipanton sa matag buntag.
eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
15 Kung misulti ako, “Akong isulti kining mga butanga,” unya akong gibudhian kining kaliwatan sa imong mga anak.
Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
16 Bisan gisulayan ko sa pagsabot kining mga butanga, lisod kaayo kini alang kanako.
Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
17 Unya miadto ako sa puluy-anan sa Dios ug nasabtan ko ang ilang dangatan.
- til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
18 Tinuod gayod gibutang nimo (sila) sa danlog nga mga dapit; gihatod nimo (sila) sa kalaglagan.
Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
19 Naunsa nga nahimo silang kamingawan sa usa ka higayon! Moabot ang ilang kataposan ug matapos (sila) sa makalilisang nga paagi.
Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
20 Sama (sila) sa damgo nga sa pagkahuman ang tawo mahigmata; O Ginoo, sa dihang ikaw mobangon, dili na nimo hunahunaon kadtong mga damgoha.
Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
21 Tungod kay ang akong kasingkasing nagmasulob-on, ug nasamdan ako pag-ayo.
Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
22 Usa ako ka walay alamag ug kulang sa panabot; sama lang ako sa usa ka walay pagbati nga mananap sa imong atubangan.
då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
23 Apan kanunay akong magauban kanimo; gigunitan mo ang akong tuong kamot.
Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
24 Giyahi ako sa imong mga tambag ug human niana dawata ako sa himaya.
Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
25 Kinsa may ako nga anaa sa langit apan ikaw? Walay bisan usa sa kalibotan nga akong gitinguha kung dili ikaw.
Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
26 Ang akong unod ug ang akong kasingkasing maluya man, apan ang Dios mao ang kusog sa akong kasingkasing hangtod sa kahangtoran.
Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
27 Kadtong halayo gikan kanimo mangalaglag; gun-obon mo kadtong tanan nga wala nagmatinud-anon kanimo.
For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
28 Apan alang kanako, ang gikinahanglan kong buhaton mao ang pagdangop kanimo Dios. Gihimo nakong dalangpanan si Yahweh nga Ginoo. Akong imantala ang tanan nimong gibuhat.
Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
