< Mga Salmo 49 >
1 Paminawa kini, kamong tanang katawhan; dungga, kamong tanan nga mga nagpuyo sa kalibotan,
Oigan esto, pueblos todos, Escuchen todos los habitantes del mundo,
2 ang mga anaa sa taas ug ang anaa sa ubos, uban ang kabos ug dato.
Tanto los humildes como los de alto nivel, Ricos y pobres juntamente.
3 Ang akong baba magsulti ug kaalam ug ang pagpamalandong sa akong kasingkasing mao ang pagpanabot.
Mi boca hablará sabiduría, Y la meditación de mi corazón entendimiento.
4 Ipaduol ko ang akong dalunggan sa usa ka sambingay; sugdan ko ang akong sambingay dinuyugan sa alpa.
Inclinaré al proverbio mi oído. Declararé con el arpa mi dicho.
5 Nganong mahadlok man ako sa mga adlaw sa daotan, nga ang kasal-anan nag-alirong man kanako sa akong mga tikod?
¿Por qué tengo que temer en días de adversidad Cuando me rodea la iniquidad de mis adversarios,
6 Nganong mahadlok man ako niadtong nagsalig sa ilang bahandi ug nanghambog sa kantidad sa ilang katigayonan?
Que confían en la abundancia de sus posesiones, Y se jactan de sus inmensas riquezas?
7 Sigurado gayod nga walay makatubos sa iyang igsoon o makahatag sa Dios ug panglukat alang kaniya,
Ninguno de ellos puede de algún modo redimir al hermano, Ni pagar su rescate a ʼElohim.
8 kay dako ang kantidad sa pagtubos sa usa ka kinabuhi, ug walay bisan kinsa nga makabayad sa atong mga utang.
Porque la redención de su vida es costosa, Y nunca será suficiente,
9 Walay si bisan kinsa nga mabuhi hangtod sa kahangtoran aron nga ang iyang lawas dili madunot.
Para que viva eternamente Y jamás pase a corrupción.
10 Tungod kay siya makakita ug pagkadunot. Ang maalamong mga tawo mamatay; ang buangbuang ug ang walay buot mangamatay usab ug mabiyaan nila ang ilang bahandi sa uban.
Porque ve que aun los sabios mueren Igual como perecen el ignorante y el necio, Y dejan a otros sus riquezas.
11 Ang ilang kinasulorang hunahuna mao nga ang ilang pamilya ug ang mga lugar diin (sila) nagpuyo nga magpadayon hangtod sa kahangtoran sa tanang mga kaliwatan; gitawag nila ang ilang yuta subay sa ilang mga ngalan.
Su íntima aspiración es que sus casas sean eternas, Sus moradas, por todas las generaciones. A sus tierras dan sus nombres.
12 Apan ang tawo nga adunay bahandi, dili magpabiling buhi; sama siya sa mapintas nga mananap nga mamatay.
Pero el hombre no permanecerá con honra. Es como las bestias que perecen.
13 Kini, ang ilang padulngan mao ang ilang binuang; apan human nila, ang mga tawo mouyon sa ilang gipanulti. (Selah)
Esta es la senda de los necios, Y de aquellos que tras ellos aprueban sus palabras. (Selah)
14 Sama sa karnero gitagana (sila) alang sa Sheol, ug ang kamatayon mao ang ilang magbalantay. Ang matarong magdumala kanila sa kabuntagon, ug ang ilang kalawasan lamuyon sa Sheol, ug wala na silay kapuy-an. (Sheol )
Como un rebaño están destinados al Seol, La muerte los pastorea. Los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana, Se consumirá su buen parecer, Y el Seol será su morada. (Sheol )
15 Apan ang Dios magtubos sa akong kinabuhi gikan sa gahom sa Sheol; dawaton niya ako. (Selah) (Sheol )
Pero ʼElohim redimirá mi alma del poder del Seol, Porque me llevará consigo. (Selah) (Sheol )
16 Ayaw kahadlok kung adunay usa nga madato, ug ang himaya sa iyang balay magmalamboon.
No temas cuando alguno se enriquece, Cuando aumenta el esplendor de su casa.
17 Tungod kay kung mamatay siya wala siyay madala; ang iyang himaya dili ilubong uban kaniya.
Porque nada llevará al morir, Ni descenderá su esplendor tras él.
18 Gipanalanginan niya ang iyang kalag samtang buhi pa siya— ug ang mga tawo magdayeg kanimo kung ikaw nagkinabuhi alang sa imong kaugalingon—
Aunque se congratule mientras vive, Aunque sea alabado porque prospera,
19 moadto siya sa kaliwatan sa iyang mga amahan ug dili na (sila) makakita pag-usab sa kahayag.
Se irá a la generación de sus antepasados Y nunca jamás verá la luz.
20 Ang usa nga adunay bahandi apan walay panabot sama sa mapintas nga mananap, nga mamatay.
El hombre que vive con honor, Pero no entiende [esto], Es como las bestias que perecen.