Mga Salmo 44

1 Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.

TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF THE SONS OF KORAH. O God, we have heard with our ears, Our fathers have recounted to us, The work You worked in their days, In the days of old.

2 Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.

You, [with] Your hand, have dispossessed nations. And You plant them. You afflict peoples, and send them away.

3 Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.

For they did not possess the land by their sword, And their arm did not give salvation to them, But Your right hand, and Your arm, And the light of Your countenance, Because You had accepted them.

4 Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.

You [are] He, my King, O God, Command the deliverances of Jacob.

5 Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.

By You we push our adversaries, By Your Name we tread down our withstanders,

6 Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.

For I do not trust in my bow, And my sword does not save me.

7 Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.

For You have saved us from our adversaries, And You have put to shame those hating us.

8 Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)

In God we have boasted all the day, And we thank Your Name for all time. (Selah)

9 Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.

In anger You have cast off and cause us to blush, And do not go forth with our hosts.

10 Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.

You cause us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.

11 Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.

You make us food like sheep, And You have scattered us among nations.

12 Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.

You sell Your people—without wealth, And have not become great by their price.

13 Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.

You make us a reproach to our neighbors, A scorn and a reproach to our surrounders.

14 Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.

You make us an allegory among nations, A shaking of the head among peoples.

15 Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.

All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face has covered me.

16 Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.

Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.

17 Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.

All this met us, and we did not forget You, Nor have we dealt falsely in Your covenant.

18 Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.

We do not turn our heart backward, Nor turn aside our step from Your path.

19 Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.

But You have struck us in a place of dragons, And cover us over with death-shade.

20 Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,

If we have forgotten the Name of our God, And spread our hands to a strange God,

21 Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.

Does God not search this out? For He knows the secrets of the heart.

22 Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.

Surely, for Your sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.

23 Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.

Stir up—why do You sleep, O Lord? Awake, do not cast us off forever.

24 Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?

Why do You hide Your face? You forget our afflictions and our oppression,

25 Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.

For our soul has bowed to the dust, Our belly has cleaved to the earth.

26 Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.

Arise, a help to us, And ransom us for your kindness’ sake.