Mga Salmo 42
1 Sama sa binaw nga nangandoy sa lunsayng tubig, giuhaw usab ako kanimo, O Dios.
In finem, Intellectus filiis Core. Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum: ita desiderat anima mea ad te Deus.
2 Giuhaw ako sa Dios, sa buhing Dios, kanus-a man ako moadto ug mopakita sa iyang atubangan?
Sitivit anima mea ad Deum fortem vivum: quando veniam et apparebo ante faciem Dei?
3 Ang akong mga luha mao ang akong pagkaon adlaw ug gabii, samtang ang akong mga kaaway kanunay nga nagaingon kanako, “Hain naman ang imong Dios?”
Fuerunt mihi lacrimæ meæ panes die ac nocte: dum dicitur mihi quotidie: Ubi est Deus tuus?
4 Gihinumdoman ko kining mga butanga samtang gibubo ko ang akong kalag: sa dihang nag-uban ako sa dakong pundok sa katawhan ug gigiyahan ko (sila) paingon sa balay sa Dios uban ang singgit sa kalipay ug pagdayeg, ang daghang mga tawo nagsaulog sa pista.
Hæc recordatus sum, et effudi in me animam meam: quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad donum Dei: In voce exultationis, et confessionis: sonus epulantis.
5 Nganong miyukbo ka man kalag ko? Nganong naguol ka man? Laom sa Dios, kay daygon ko na usab siya nga mao ang akong kaluwasan.
Quare tristis es anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi: salutare vultus mei,
6 Akong Dios, ang akong kalag miyukbo, busa gihinumdoman ko ikaw gikan sa yuta sa Jordan, gikan sa tulo ka tumoy sa bukid sa Hermon, ug gikan sa bungtod sa Mizar.
et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est: propterea memor ero tui de terra Iordanis, et Hermoniim a monte modico.
7 Ang kahiladman nagsangpit sa kahiladman sa kasaba sa imong busay; ang tanan nimo nga balod ug dagkong balod miabot kanako.
Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum. Omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt.
8 Apan sugoon ni Yahweh ang iyang matinud-anong kasabotan panahon sa adlaw; sa pagkagabii ang iyang awit mag-uban kanako, usa ka pag-ampo ngadto sa Dios sa akong kinabuhi.
In die mandavit Dominus misericordiam suam: et nocte canticum eius. Apud me oratio Deo vitæ meæ,
9 Moingon ako sa Dios, ang akong bato, “Nganong gikalimtan mo man ako? Nganong magbangotan man ako tungod sa pagdaugdaog sa akong kaaway?”
dicam Deo: Susceptor meus es, Quare oblitus es mei? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus?
10 Sama sa espada nga ania sa akong mga bukog, ang akong mga kaaway nagbadlong kanako, sa dihang kanunay silang nag-ingon, “Asa naman ang imong Dios?”
Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei: Dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus?
11 Nganong nagyukbo ka man akong kalag? Nganong nasuko ka man kanako? Laom sa Dios, kay daygon ko na usab siya nga mao ang akong Dios ug ang akong kaluwasan.
quare tristis es anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi: salutare vultus mei, et Deus meus.
