Mga Salmo 39
1 Nakahukom ako, “Bantayan ko ang akong isulti aron dili ako makasala pinaagi sa akong dila. Akong busalan ang akong baba samtang anaa ako atubangan sa daotang tawo.”
To the chief music-maker. Of Jeduthun. A Psalm. Of David. I said, I will give attention to my ways, so that my tongue may do no wrong; I will keep my mouth under control, while the sinner is before me.
2 Nagpakahilom ako; gipugngan ko ang akong mga pulong bisan sa pagsulti sa maayong mga butang, ug misamot ang akong kasakit.
I made no sound, I said no word, even of good; and I was moved with sorrow.
3 Nagmainiton ang akong kasingkasing; sa dihang naghunahuna ako niining mga butanga, nagdilaab kini sama sa kalayo. Ug sa kataposan misulti ako,
My heart was burning in my breast; while I was deep in thought the fire was lighted; then I said with my tongue,
4 “Yahweh, pahibaloa ako sa kataposan sa akong kinabuhi ug sa gidugayon sa akong mga adlaw. Ipakita kanako ang kamubo sa akong kinabuhi.
Lord, give me knowledge of my end, and of the measure of my days, so that I may see how feeble I am.
5 Tan-awa, gihimo mo ang akong mga adlaw nga sama lamang kalapdon sa akong kamot, ug ang katas-on sa akong kinabuhi daw walay pulos kanimo. Sa pagkatinuod ang matag tawo usa lamang ka gininhawa. (Selah)
You have made my days no longer than a hand's measure; and my years are nothing in your eyes; truly, every man is but a breath. (Selah)
6 Sa pagkatinuod ang tanang tawo nagalakaw sama lamang sa anino. Tinuod nga ang matag-usa nagdali sa pagtigom og bahandi bisan pa nga wala (sila) masayod kung kinsa ang makadawat niini.
Truly, every man goes on his way like an image; he is troubled for no purpose: he makes a great store of wealth, and has no knowledge of who will get it.
7 Karon, Ginoo, unsa man ang akong gipaabot? Ikaw lamang ang akong paglaom.
And now, Lord, what am I waiting for? my hope is in you.
8 Luwasa ako gikan sa akong mga sala; ayaw ako himoang maulawan sa mga buangbuang.
Make me free from all my sins; do not let me be shamed by the man of evil behaviour.
9 Naghilom ako ug dili mabuka ang akong baba, tungod kay ikaw man ang hinungdan niini.
I was quiet, and kept my mouth shut; because you had done it.
10 Undangi ang pagsamad kanako; makuyawan ako sa sumbag sa imong kamot.
No longer let your hand be hard on me; I am wasted by the blows of your hand.
11 Sa dihang imong pantunon ang katawhan tungod sa sala, imong ut-uton ang butang nga ilang gitinguha sama sa anay; tinuod nga ang tanang tawo walay pulos ug hinungaw lamang. (Selah)
By the weight of your wrath against man's sin, the glory of his form is wasted away; truly every man is but a breath. (Selah)
12 Dungga ang akong mga pag-ampo, Yahweh, ug paminawa ako; paminawa ang akong mga paghilak! Ayaw pagpakabungol kanako, tungod kay sama ako sa langyaw diha kanimo, ang mikalagiw sama sa tanan nakong katigulangan.
Let my prayer come to your ears, O Lord, and give attention to my cry, make an answer to my weeping: for my time here is short before you, and in a little time I will be gone, like all my fathers.
13 Ayaw na ako tan-awa aron makapahiyom ako pag-usab sa dili pa ako mamatay.
Let your wrath be turned away from me, so that I may be comforted, before I go away from here, and become nothing.
