Mga Salmo 147
1 Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.
2 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.
3 Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.
4 Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.
5 Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.
6 Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.
7 Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!
8 Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.
9 Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.
10 Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.
11 Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.
12 Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!
13 Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.
14 Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.
15 Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.
16 Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.
17 Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?
18 Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.
19 Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.
20 Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!
