Mga Salmo 147
1 Dayega si Yahweh, kay maayo nga mag-awit sa mga pagdayeg sa atong Dios, maayo kini, ug angay ang pagdayeg.
Praise ye the Lord, for it is good to sing vnto our God: for it is a pleasant thing, and praise is comely.
2 Gitukod pag-usab ni Yahweh ang Jerusalem, gitigom niya ang mga nagkatibulaag nga katawhan sa Israel.
The Lord doth builde vp Ierusalem, and gather together the dispersed of Israel.
3 Giayo niya ang nasakitan nga kasingkasing ug gibugkosan ang ilang mga samad.
He healeth those that are broken in heart, and bindeth vp their sores.
4 Naihap niya ang mga bituon, ginganlan niya kining tanan.
He counteth the nomber of the starres, and calleth them all by their names.
5 Bantogan ang atong Ginoo ug hilabihan kagamhanan, ang iyang panabot dili masukod.
Great is our Lord, and great is his power: his wisdome is infinite.
6 Gipataas ni Yahweh ang mga dinaogdaog, ug gipalukapa niya ang mga daotan ngadto sa yuta.
The Lord relieueth the meeke, and abaseth the wicked to the ground.
7 Awiti si Yahweh uban ang pagpasalamat, awiti ug mga pagdayeg ang atong Dios dinuyogan sa alpa.
Sing vnto the Lord with prayse: sing vpon the harpe vnto our God,
8 Gitabonan niya ang kalangitan sa mga panganod ug giandam ang ulan alang sa kalibotan, aron motubo ang sagbot sa kabukiran.
Which couereth the heauen with cloudes, and prepareth raine for the earth, and maketh the grasse to growe vpon the mountaines:
9 Gihatagan niya ug mga pagkaon ang mga mananap ug ang mga pisu sa uwak sa dihang (sila) mopiyak.
Which giueth to beasts their foode, and to the yong rauens that crie.
10 Wala siya makakaplag ug kalipay diha sa kusog sa kabayo, wala siya mahimuot sa kusgan nga mga paa sa tawo.
He hath not pleasure in the strength of an horse, neither delighteth he in the legs of man.
11 Mahimuot lamang si Yahweh niadtong magpasidungog kaniya, nga naglaom sa iyang matinud-anon nga kasabotan.
But the Lord deliteth in them that feare him, and attende vpon his mercie.
12 Dayega si Yahweh, Jerusalem, dayega ang imong Dios, Zion.
Prayse the Lord, O Ierusalem: prayse thy God, O Zion.
13 Kay gipalig-on niya ang mga babag sa imong mga ganghaan, gipanalanginan niya ang imong mga anak taliwala kanimo.
For he hath made the barres of thy gates strong, and hath blessed thy children within thee.
14 Magdala siya ug kauswagan sulod sa imong mga utlanan, tagbawon ka niya sa labing maayo nga trigo.
He setteth peace in thy borders, and satisfieth thee with the floure of wheate.
15 Gipadala niya ang iyang kasugoan ngadto sa kalibotan, ang iyang sugo moabot dayon.
He sendeth foorth his commandement vpon earth, and his worde runneth very swiftly.
16 Gihimo niya ang niyebe sama sa balahibo sa karnero, gikatag niya ang gagmay nga ice sama sa abo.
He giueth snowe like wooll, and scattereth the hoare frost like ashes.
17 Nagpaulan siya ug ice sama sa dinugmok nga tinapay, kinsa man ang makaagwanta sa kabugnaw nga iyang gipadala?
He casteth foorth his yce like morsels: who can abide the colde thereof?
18 Gipadala niya ang iyang sugo ug nangalanay kini, gipahuros niya ang hangin ug gipadagayday ang tubig.
He sendeth his worde and melteth them: he causeth his winde to blowe, and the waters flowe.
19 Gimantala niya ang iyang pulong ngadto kang Jacob, ang iyang kabalaoran ug ang iyang matarong nga kasugoan sa Israel.
He sheweth his word vnto Iaakob, his statutes and his iudgements vnto Israel.
20 Wala niya kini buhata sa uban nga nasod, ug mahitungod sa iyang kasugoan, wala (sila) masayod niini. Dayega si Yahweh.
He hath not dealt so with euery nation, neither haue they knowen his iudgements. Prayse ye the Lord.
